راه توده                                                                                                                                                         بازگشت

 

 

نامه ای از سراحساس مسئوليت

به کجا مي رويد؟

سئوال فدائيان داخل کشور

از فدائيان خارج کشور

   

نامه زير، چند روز پيش از انتشار شماره جديد راه توده، از داخل کشور بدست ما رسيد، که منتشر مي کنيم:

 

      وقتي نگاهي به پشت سر خود مي اندازيم  و آن سال های دهشت انگيز را مرور مي كنيم، هزاران خاطره تلخ  و در عين حال غرور انگيز را بر پرده ذهنمان  به نظاره مي نشينيم. خاطرات تلخ  از دست دادن  فرصت هائي گرانبها، اشتباهاتي  كودكانه و خاطرات دهشت انگيز. اعدام های سال های 60 - 61 و قتل عام تابستان  و پائيز 67 را. قتل عام رفقائي كه هر يك  سرمايه ای عظيم بودند و نبودشان خسارتي جبران ناپذير است براي سازمان ما و ميهن مان. خاطراتي غرورانگيز از مقاومت حماسي صدها  فدائي  كه زندگي خود را در راه آزادی، عدالت اجتماعي و آرمانهای سوسياليستي سازمان فدا كردند و عليرغم تلاش رژيم، رژيم برای به  تور انداختن فدائيان خلق  خصوصا  رهبری  آن، خوشبختانه  اكثريت  آن ها و بويژه كادرهای  رده  بالای  سازمان توانستند از اين  مهلكه جان به سلامت برند و در هنگامه ای كه خون بر ديده هايمان جاری بود و ياس و استيصال بر جامعه مستولي گشته  بود بسي خوشحال شديم.

 

      بنای  نوين  سازمان در خارج از كشور به حق حاصل زحمات رفقای  فدائي بود، كه با تحمل رنج مهاجرت توانستند پرچم فدائيان را همچنان برافراشته نگهدارند. در اين زايش نوين عليرغم تمامي مسائل و انتقاداتي كه داشته و داريم، صميمانه  دستان اين رفقا را مي فشاريم.

       ما واقفيم كه بحران هويتي ناشي از فرو پاشي شوروي و اردوگاه سوسياليستي  سازمان ما را نيز در هم نورديد. در طي اين سال ها سازمان به شناخت و تعريف مجدد خود پرداخت و در اين راه عليرغم دستآوردهای مثبت و پر بار خود خطاهائي را نيز مرتكب شد، كه  بعضا غير قابل توجيه بوده است. بحران هويتي  در سازمان  نه  تنها  به نفي لنينيسم و حتي  ماركسيسم انجاميد، بلكه نظام سوسياليستي را هم از افق  آرمان های سازمان حذف كرد و هويتي مجعول تحت عنوان چپ دمكراتيك؟! را جايگزين ماهيت  سوسياليستي سازمان فدائيان خلق نمود.

 

سؤال ما اينست  كه چپ  دارای كدامين خواستگاه اجتماعي است؟ و استقرار كدامين سيستم اجتماعي را آماج و آمال خود قرارداده است؟ اعلام اينكه سازمان خود را جزئي  از نيروهای چپ بشمار مي آورد، فرار از كدامين واقعيت است؟ آيا نه اينست  كه چپ  نامي مجهول است که در برابر راست نامشخص طرح مي شود؟ شما مي توانيد راست  ميانه باشيد كه  نسبت به راست  محافظه كار در جبهه چپ قرار گرفته است. اگر نخواهيم خطوط را مخدوش نموده و با الفاظ بازي كنيم، بايستي به صراحت اعلام كنيم كه سازمان نماينده سياسي كدام يك از طبقات جامعه است و با كدامين اقشار جامعه منافع مشترك و پيوندهای استراتژيك دارد.

 

بايستي آشكارا جامعه مورد نظر خود را تعريف كنيم. بسنده كردن به كليات و خود را فراتر از طبقات اجتماعي ديدن و مدافع منافع تمامي آن ها دانستن طنزی تلخ و تكراری است، كه نهايتا" به اردوگاه سرمايه داری ختم مي شود، حتي اگر پشت پرده دمكراسي خواهي پنهان شده باشد.

 

     با توجه به تحولات اخير در رويكردهای سازمان، از جمله بيانيه های اخير، در بيان مواضع و تعيين متحدين سازمان، اميد آن بود که رجعت به هويت اصلي سازمان با ساختاری دمكراتيك  و مدرن سرعت بگيرد و نسيم آن به ما فدائيان داخل كشور هم برسد. اما متاسفانه  سند خط مشي سياسي سازمان نتوانست  انتظارات ما را برآورده  سازد و  بازی  با  الفاظ  و بيان مطلب در لفافه  باز هم ادامه  يافت. عليرغم پذيرش تلويحي سوسياليسم در سند فرايند جهاني شدن (گلوباليزاسيون) متاسفانه در سند خط مشي سياسي مورد تاييد كنگره اي كه بنام  خاوران برگزار شد، صراحت لازم در دفاع و همبستگي و پذيرش آرمان های  سوسياليستي رفقای فدائي كه در گلزار خاوران تنها و تنها  بخاطر دفاع از آرمان های  سوسياليستي  آرميده اند ديده  نمي شود. عدول از آرمان های  سوسياليستي  بزرگترين خطائي است كه  در طول حيات فدائيان خلق رخ داده است و ما تا اصلاح آن از پای نخواهيم نشست. همانگونه كه برای آزادی و عدالت اجتماعي چنين خواهيم نمود.

 

     عليرغم تلاش های محدودی كه برای تعريف مجدد هويت سازمان بعمل آمده، متاسفانه حول چنين مسئله ای اساسي و بنيادين كه بود و نبود سازمان را مشخص مي نمايد، سازمان بدون بحث های تئوريك فراگير در گستره  فدائيان داخل و خارج كشور، بدون تجزيه و تحليل گذشته سازمان و جهان بيني م- ل آن، و بدون تامل در گزينش هويت جديد خود، چنان كه گفته شد هويتي مجعول را با مضمون "چپ دمكرات و مدرن غير ايدئولوژيك" ؟! بر پيكره سازمان قالب نموده است. در اين راستا با بهره گيري از بحران فروپاشي كشورهاي  سوسياليستي و تغييرات جهاني ناشي از آن، رهبران سازمان و كادرهای  خارج از كشور در غياب اكثريت فدائيان داخل كشور و در فقدان رهبران و كادرهای اعدام شده، توانستند اين لباس عاريتي را بدون مواجهه با  مخالفت و مقاومتي جدی  بر قامت سازمان  بپوشانند.

 

در حالي که با گسترش ارتباطات اينترنتي و رو در رو بين فدائيان داخل كشور با سازمان، لازم است شورای مركزی  با پيشبرد بحث های تئوريك جدی  و گسترده در بين فدائيان داخل و خارج پيش از برگزاری كنگره دهم ترتيباتي را اتخاذ نمايد، كه در كنگره آينده به صراحت و عاری از هرگونه پرده پوشي موضع و اعتقاد خود را نسبت م - ل، ماترياليسم  تاريخي و سوسياليسم اعلام نموده، نحوه برخورد با امپرياليسم جهاني و عملكرد های آن در گستره ملي  و جهاني  را مشخص سازد.

 

       رفقای گرامي! اگر بخشي از شما فدائيان خارج از كشور در اين پروسه چند ساله  درست يا نادرست به اين رسيده ايد كه جامعه سوسياليستي را از اهداف و آرمان های سازمان حذف نمائيد، با تمامي احترامي كه به تك تك شما عزيزان داريم، با صراحت اعلام مي داريم كه اين تصميم تنها و تنها حاصل نقطه نظرات شما رفقای خارج از كشور است و بس . اگر قبول نمائيم كه ما هم عضو اين خانه هستيم و همراه شما، اين درد جانكاه را تحمل كرده و در حيات سازمان ايفای نقش نموده ايم، لازم است برای تحقق آرمان های سازمان و تدوين  برنامه آن براساس ديدگاه های فوق به نقطه نظرات رفقای داخل كشور توجه جدي شود.

 

برنامه سازمان قبل از ارائه به كنگره دهم و تصويب آن در كنگره بايستي در فرصتي مناسب (حداقل شش ماهه) در اختيار رفقای داخل كشور قرار گيرد و با اتخاذ تمهيداتي دموکراتيک، متناسب با اوضاع  جامعه نقطه نظرات ما فدائيان در تدوين و تصويب  آن  بكار گرفته شود.

با  اين همه، اگر هستند دوستاني كه با سوسياليسم وداع نموده اند و صرفا" در عرصه دمكراسي خواهي و عدالت خواهي در شكل عام آن مبارزه مي كنند، هيچ ايرادي بر آنان نيست. آن ها مخيراند در هر عرصه برای آرمان خود مبارزه كنند، ولي دور از صداقت و شرف انساني است، در اين شرايط سركوب و خفقان و در غياب  اكثريت نيروهای سازمان، سازماني را كه برای تحقق ايده هاي سوسياليستي بنا نهاده شده مصادره به مطلوب نموده و از اهداف اصلي خود منحرف سازند. اگر آن ها در راه تحقق اهداف خود اقدام به ايجاد تشكيلاتي مستقل  نمايند، يقين بدانند كه در اين راه  ما يار و ياور آنان خواهيم بود، هر چند كه زير لوای يك سازمان نباشيم، ولي همواره در يك جبهه باقي خواهيم ماند.

 

  جمعي از هواداران سازمان فدائيان خلق ايران - اكثريت ( داخل كشور- اول بهمن 1384)

 

 

 

  فرمات PDF :                                                                                                               بازگشت