گفتگوی ارگان حزب کمونيست آلمان
"عصرما"، با سه تن از جوانان
حزب کمونيست فرانسه
خون تازه در رگ های
حزب کمونيست
و جنبش مقاومت فرانسه
ترجمه ستاره عسگری
شورش جوانان در حاشيه شهرهای بزرگ فرانسه- بويژه در حومه پاريس- در نوامبر 2005، نشان ازعمق خشم و نارضائي بخشي هاي وسيعي توده هاي محروم و زحمتکش فرانسه داشت، گرچه بخشي از جوانان خانواده های مهاجر شمال آفريقا و عرب تبار بعنوان جلوداران اين عصيان معرفي شدند، اما ميزان نارضايتي تنها به جوانان خانواده های مهاجر خلاصه نمي شود.
در فرانسه ميزان بيکاری در ميان جوانان 26 درصد است و فرانسه پس از ايتاليا دومين مقام بيکاری جوانان در اروپا را دارد. 40 درصد جوانان زير 26 سال ساکن در حومه شهرهای بزرگ فرانسه فاقد کار و در آمد مي باشند.
پس ازشورش ها و تظاهرات اعتراضي سال 1968 که در مخالفت با جنگ امريکا در ويتنام و دفاع از ارتش ويت کنگ برپا شد، اعتراضات و شورش هاي گسترده مردم بويژه جوانان و دانشجويان در ماه مارس گذشته، در تاريخ اين کشور بعنوان قيام مردم فرانسه عليه حاکميت نئو ليبرال و راستگرای فرانسه ثبت شده است. بررسي چگونگي ابعاد اين اعتراض تاريخي را در مصاحبه زير مي خوانيد:
هفته نامه عصر ما ارگان حزب کمونيست آلمان در آخرين شماره خود مصاحبه با سه تن از دانشجويان عضو اتحاديه دانشجويان کمونيست و عضو کميته مشورتي حزب کمونيست فرانسه را منتشر کرده است. اين مصاحبه در حاشيه کنفرانس حزب کمونيست آلمان در ماه مه انجام گرفته است. تعدادي از اعضاء احزاب کمونيست کشور هاي ديگرنيزدر اين کنفرانس حضور داشته اند.
س: 3 ميليون نفر در ماه مارس گذشته در فرانسه برعليه مصوبه دولت در رابطه با استخدام جوانان و اجازه اخراج آنها از کار، بدون هيچ دليل و مدرکي از طرف کارفرمايان فرانسوي، تظاهرات کردند. براي ما در آلمان تصور بر گزاري چنين تظاهراتي تقريبا غير ممکن بود.
ليليا: مخالفت با حاکميت راست در فرانسه هميشه داراي پيانسيل بالائي بوده است و خشم و نارضايتي مردم فقط به دليل تصويب قانون مذکور نبود، بلکه از سال ها قبل زمينه اين ابراز نارضايتي وجود داشت.مثلا اين نارضايتي در رفراندم قانون اساسي اتحاديه اروپا نيز خود را نشان داد.
س: چه جرياني جنبش مخالفت با قانون اساسي اتحاديه اروپا را سازماندهي کرد؟
هلنه: حزب کمونيست فرانسه نقشي اساسي در سازماندهي مردم، درمخالفت با قانون مذکورداشت. روزنامه امانيته بخش هائي از قانون را که مخالف منافع ملي و مردم فرانسه بود، نقد و افشاء کرد. ما در جلسات عمومي در رابطه با اين قانون بحث و استدلال مي کرديم. مردم فرانسه متوجه شدند که قانون مذکور غير مردمي است و بخشي از مفاد آن حتي ارتباط هاي گسترده نظامي با آمريکا را تجويز مي کند.
ليليا: در اين جنبش افراد و سازمان هاي زيادي گرد هم آمدند: سنديکا ها در اوائل مخالفتي از خود نشان نمي دادند، اما بتدريج حتي افراد و گروه هاي مختلف نيز به هم پيوستند و شبکه فعالي را بوجود آوردند. اين شبکه پس از جريان نفي قانون اساسي اتحاديه اروپا همچنان اتحاد عمل و همبستگي خود را حفظ کرد و در برنامه جنبش مخالفت با قانون اخراج از کار بار ديگر قدرت خود را قوي تر از قبل نشان داد.
هلنه: قانون اخراج از کار در اصل عکس العمل دولت راستگرا برعليه شورش هاي جوانان حومه پاريس بود. در اين اعتراضات جوان ها مرزهاي تحمل و بردباري را شکستند و قدرت و خشم خود را برعليه سياست هاي نئو ليبراليستي دولت راستگرا نشان دادند. بخشي از اين جوانان از خانواده هاي مهاجر هستند و بخشي از آنها داراي مدرک اقامت در فرانسه نيستند و زير زميني زندگي مي کنند. آنها عملا از جامعه فرانسه ترد شده اند. شورش هاي جوانان سمبل هاي سرمايه داري را مورد هدف داد، از جمله در حمله به بانک ها.
آلکس: در رابطه با قانون استخدام بايد بگويم که قانون مذکور نه فقط اجازه اخراج از کار را تا 3 سال پس از استخدام نيروي کار به کار فرما مي داد، بلکه اين امکان را هم فراهم مي کرد که کار فرما نيرو کار را با کمتر از 20 درصد حقوق مرسوم استخدام کند. حزب کمونيست فرانسه وجريان هاي هوادار اين حزب بلافاصله پس از اعلام مفاد قانون مذکور عکس العمل نشان دادند.
س: در فاصله چند هفته از اعلام قانون مذکور بلافاصله يک تظاهرات 400 هزار نفري بر گزار شد و در فاصله کوتاهي پس از آن تعداد تظاهر کنندگان به يک ميليون نفر رسيد و در فاصله يک ماه تعداد تظاهر کنندگان به 3 ميليون نفر رسيد!
ليليا:همانطور که عنوان شد شبکه ارتباطات قبلي با آگاهي کاملي حفظ شده بود.
هلنه: حزب کمونيست و طبيعتا اتحاديه دانشجويان کمونيست که از جمله سازمان هاي حزب کمونيست فرانسه مي باشد از همان آغاز اعتراضات، جنبش را همراهي مي کردند. حزب کمونيست با اعلاميه ها و پلاکارد هاي مختلف مبارزه را جهت دهي مي کرد. جنبش جوانان، نوجوانان و زنان نقشي استثنائي و فوق العاده ايفا کردند. من خودم يکي از آن ها هستم. قبلا مسئول انجمن دانشجويان کمونيست درپاريس بودم، اکنون عضو کميته مشورتي حزب کمونيست مي باشم. ما بطور مرتب تجارب جنبش چپ فرانسه را از سال هاي 1968 به اين طرف مورد توجه قرار مي دهيم.
س: جنبش مبارزه بر عليه اخراج از کار بسيار مورد توجه نيرو هاي چپ و بويژه فعالين سنديکائي آلمان قرار گرفته است، آنها به همديگر مي گويند از فرانسوي ها ياد بگيريد. مقاومت در برابر اقدامات نئوليبراليستي دولت راستگراي فرانسه چه عکس العمل هائي را از طرف دولت به همراه داشت؟
آلکس: دولت فرانسه کوشش کرد تا بحث ها را به وسائل ارتباط جمعي محدود کند، اما مبارزان جنبش اين محدوديت را شکستند و بحث ها را به دانشگاه ها و حتي به خيابان ها کشاندند. سرکوب هم وجود داشت، کوشش مي شد از ورود به دانشگاه سوربن جلوگيري به عمل آيد. دانشجويان را از کاهش نمرات درسي مي ترساندند، حتي آن ها را تهديد مي کردند که از دانشگاه اخراج خواهند شد. من خودم 40 ساعت زنداني شدم. تعدادي از رفقاي من به دادن جريمه محکوم شدند. اما جنبش مقاومت کرد و ديديدم که مردم پيروز شدند.
س: به عنوان آخرين سوال، نظر شما را در رابطه با برگزاري اين کنفرانس مي پرسم.
هلنه: مي دانيد که ما در تمام طول روز گذشته و حتي تا ساعت 2 بعد از نصف شب بيدار بوديم و با رفقاي آلماني به بحث و تبادل نظر پرداختيم، صبح امروز هم مي بايستي ساعت 5 بيدارمي شديم، الان هم که کاملا سرحال هستيم. من مايلم فقط يک موضوع ديگر را هم مطرح مي کنم. هر ساله در اول ماه ژوئيه اتحاديه جوانان کمونيست فرانسه يک گرد همائي يک هفته اي دانشگاهي برگزار مي کند، خوشحال مي شويم اگر تعدادی از رفقای آلماني که به زبان فرانسوی هم مسلط باشند در اين گردهمائي شرکت کنند. البته در 14 ماه ژوئيه نيز ما جشن ساليانه خود را بر گزار مي کنيم.
فرمات
PDF