مبارزه 10 ساله جنبش چپ نپال با نظام پادشاهی در این کشور می رود تا نقطه پایان بر یکی دیگر از حکومت های پادشاهی در جهان بگذارد.
تظاهرات خیابانی مردم – بویژه زحمتکشان و محرومان نپال- که الهام گرفته از مبارزات نیروهای چپ نپال، از جمله نیروهای پارتیزانی ـ مائوئیست و همچنین فعالیت های حزب کمونیست نپال در سال ها و بویژه در ماه های اخیر است، «جیانندرا» پادشاه نپال را به عقب نشینی کاملی وا داشت. او که یک سال قبل با انحلال پارلمان خود، تمامی قدرت حکومتی را در اختیار گرفته بود، زیر فشار تظاهرات و اعتراضات مردم به عقب نشینی و تسلیم تن در داد و پذیرفت تا احزاب هفتگانه و در کنار آن ها حزب مائوئیست نپال دولت تشکیل داده و مجلس موقت جهت تغییر قانون اساسی و انجام رفراندم به منظور برقراری یک جمهوری پارلمانی را برپا کنند.
بدن ترتیب، دولت موقت بزودی تشکیل شده و از 26 نوامبر نیز فعالیت های جدید پارلمانی از سر گرفته شود. تعداد نمایندگان پارلمان جدید 330 نفر خواهد بود که از میان آن ها 73 نفر نماینده حزب کمونیست نپال، 73 نفر دیگر از جنبش سابقا چریکی مائوئیست ها و 75 نفر نیز از اعضا حزب کنگره نپال (بزرگترین حزب نپال)خواهند بود. بقیه 119 نفر اعضاء پارلمان را اعضای احزاب کوچکتر تشکیل خواهند داد. در ماه جولای سال 2007 قانون اساسی جدید تدوین و آماده رفراندم خواهد شد. بدین ترتیب، و با پیش بینی نتیجه رفراندوم، عملا عمر سیستم سلطنتی در نپال را می توان تمام شده دانست.
هیئت 200 نفری ناظران سازمان ملل بر انجام تعهدات متقابل؛ بویژه بر انتخابات، انجام خلع سلاح های توافق شده و نیز نظارت بر صلح بزودی وارد کاتماندو مرکز نپال خواهند شد.
سخنگوی مائوئیست های نپال در رابطه با توافق بر سر خلع سلاح و تغییر شیوه مبارزه مسلحانه به مبارزه مسالمت آمیز توده ای گفت: «ازاین پس ما دیگر یک گروه شورشی محسوب نمی شویم».
نپال کشوری 26 میلیون نفری است که دارای اقتصادی کشاورزی و فئودالی است. عدم وجود سیستم اقتصاد صنعتی و وجود مناسبات فئودالی ـ روستائی رشد فرهنگی و اقتصادی را با دشواری تاریخی روبرو کرده است. آنچنان که مناسبات ارباب - رعیتی می تواند حتی در روند ایجاد یک سیستم جمهوری پارلمانی نیز در آینده مشکلاتی را بوجود آورد و به همین دلیل کار دشوار احزاب مترقی و بر سر قدرت آمده، در درجه نخست تغییر این ساختار از طریق قانون اساسی جدید و اعمال آن در سراسر کشور است. تغییر ساختاری که با مقاومت زمینداران بزرگ روبرو خواهد بود و مبارزات مردم و احزاب چپ وارد مرحله نوینی می شود.
این مرحله از مبارزات چنان دشوار می نماید که از هم اکنون می توان پیش بینی محاصره جمهوری پارلمانی را توسط زمینداران بزرگ و ثروت اندوزان نظام سلطنتی را کرد. گرچه کمونیست های نپال معتقدند تاریخ روند تکاملی خود را به نپال تحمیل خواهد کرد.
 

(برگرفته از دو روزنامه چپ گرای «نویس دویچلند» و «یونگه ولت» چاپ آلمان)
راه توده شماره 112
20.11.2006