با حضور گسترده مردم در انتخابات
دور خیز راست فرانسه
به پرش دو گام انجامید
کنگره فوق العاده حزب کمونیست فرانسه تشکیل می شود
جعفر پویا
 

يكشبنه گذشته دور نخست انتخابات رياست جمهوری فرانسه برگزار شد. "نيكلای سركوزی"، نماينده جناح راست و راست افراطی با 35 درصد آرا و "سگولين رويال" با 25 درصد به دور دوم راه يافتند. دور دوم انتخابات 6 اوت انجام خواهد شد تا یکی از این دو جانشین ژاک شیراک رئیس جمهور کنونی فرانسه شود. نتايج اين انتخابات، برخلاف ظاهر آن، نه در تناقض با واقعيت ها و تحولات ساليان اخير فرانسه، بلكه دقيقا در راستای اين تحولات است.
تحولات و جنبش های ساليان اخير در فرانسه، سرمايه داری اين كشور را چه در عرصه داخلی و چه در عرصه اروپايی و بين المللی در وخيم ترين و بحرانی ترين موقعيت دوران پس از چنگ قرار داده است. اعتصاب های كارگری پيگيرانه ، رای "نه" مردم فرانسه به قانون اساسی اروپا، شكست دولت در تحميل قانون واپسگرايانه موسوم به "قرارداد نخستين استخدام" به جوانان و ... همگی نشان داد كه امپرياليسم فرانسه به حلقه ضعيف امپرياليسم اروپايی تبديل شده است. در اين شرايط سرمايه داری فرانسه راه چاره برون رفت از بحران را در گرايش به راست افراطی، محدود كردن دمكراسی، جلوگيری از بحث بر سر مسايل بنيادين، تبديل سيستم انتخاباتی به سيستم دو حزبی و دو چهره ای ايالات متحده و در پيش گرفتن شيوه های تبليغاتی امريكايی و بالاخره خروج از سنت گليسم و پذيرش همپيمانی با ايالات متحده در سطح جهانی می داند. نيكلای سركوزی نماينده اين پاسخ افراطی به بحران است، كه دست بالا را در سرمايه داری فرانسه يافته است.
اين نكته البته پوشيده نيست كه انتخاب سركوزی يعنی رفتن به سوی تعميق بحران. سرمايه داری افراطی فرانسه برای اين كه در قدرت بماند ناگزير است ذهن مردم را از بحران اقتصادی و اجتماعی منحرف كند و برای اين كار نيازمند تنش و درگيری مداوم در ديگر عرصه های حيات اجتماعی و بوجود آوردن فضای امنيتی از طريق ايجاد جو ناامنی است. اما اين سياست پيامدهای منفی خاص خود را دارد و ضمن آنكه فضا را قطبی خواهد كرد، می تواند آن را از كنترل خارج كند. همين نگرانی هاست كه موجب شده است بخش ديگری از سرمايه داری فرانسه نگران از پيامدهای سياست های راست افراطی در پشت "سگولن رويال" نامزد سوسياليست ها جمع شود تا سياست نرم تری را به اجرا در آورد. در اين شرايط كمونيست ها و نيروهای چپ فرانسه با حمايت از "سگولين رويال" می كوشند تا مانع از پيروزی سركوزی و كشيده شدن كشور به سمت تنش شوند.
سرمايه داری فرانسه زير فشار جنبش و مقاومت مردم با بزرگترين بحران تاريخ خود روبرو شده است. نيكلای سركوزی نماينده اين سرمايه داری اعتماد به نفس از دست داده است كه برای بقا، آماده جهش در ناشناخته ها و رفتن به سوی عظيم ترين درگيری ها و بحران هاست. همه چيز نشان می دهد كه فرانسه از اين پس به يك دوران بحران و آشوب با ابعادی بسيار گسترده تر از آنچه در چند سال گذشته شاهد بوديم وارد خواهد شد. كمونيست ها و نيروهای مترقی فرانسه با گسترش مبارزه و مقاومت در پايين و در ميان توده مردم از يكسو و با تلاش برای يافتن يك بيان سياسی معتبر برای اين جنبش در سطح قدرت، می كوشند مانع از آن شوند كه بحران سمت منفی تر بيابد و سرمايه داری فرانسه بتواند مردم اين كشور را همراه خود دفن كند.

بیانیه حزب کمونیست
شورای ملی حزب كمونيست فرانسه در باره نتايج انتخابات رياست جمهور، ساعاتی پس از اعلام نتايج انتخابات رياست جمهوری در فرانسه، بيانيه ای در تحليل نتايج انتخابات صادر كرد. در اين بيانه از جمله گفته می شود:
شورای ملی حزب كمونيست فرانسه به تجزيه و تحليل نتايج نخستن دور انتخابات رياست جمهوری پرداخت. مشخصه های اين انتخابات عبارت بود از: مشاركت وسيع و استثنايی مردم، نفوذ خطرناك نيكولای سركوزی، تاثير وسيع "رای مفيد" به "سگولن رويال" به زيان ديگر نامزدهای چپ بود. (منظور از رای مفيد در سيستم سياسی فرانسه يعنی رای به نامزدی كه طرفدار او نيستيم ولی برای آنكه راي مان بي فايده نباشد آن را به نامزدی می دهيم كه بخت بيشتری برای پيروزی دارد.)
شورای ملی، ضمن دعوت كمونيست ها به تعميق تحليل نتايج اين انتخابات، معقتد است با توجه به نتايج دور نخست انتخابات رياست جمهوری و همچنين دو انتخابات پيشآروی، يعنی دور دوم رياست جمهوری و انتخابات پارلمانی از هم اكنون بايد تصميمات ضروری را اتخاذ كرد.
كمونيست ها با مبارزه جويی و اراده مستحكم تر به شكست راست به مصاف اين شرايط و انتخابات آينده می روند و پيشنهادهای خود را برای موفق شدن يك سياست چپ ارائه می دهند. نتيجه هيچكدام از اين انتخابات ها از پيش تعيين نشده است. تنها در پايان اين دور انتخاباتی است كه چهره سياسی فرانسه برای پنج سال آينده مشخص خواهد شد.
حزب كمونيست با روشن بينی و بدون كمترين ترديد فراخوان ماری ژرژ بوفه (دبير ملی حزب و نامزد حزب برای انتخابات رياست جمهوی) را در رای به سگولن رويال در دور دوم تاييد می كند. نيكولای سركوزی مردی خطرناك است كه آگاهانه تزهای تحمل ناپذير جبهه ملی (راست افراطی) فرانسه را اختيار كرده تا نامزد راست و راست افراطی فرانسه باشد. او را بايد مطلقا شكست داد. بايد تمام تلاش خود را بكار بنديم تا روز 6 اوت (دور دوم انتخابات) راست و راست افراطی را شكست دهيم. اين امری حياتی برای مردم كشور ماست، چرا كه در غيراينصورت در پنج سال آينده بايد پيامدهای يك سياست اولتراليبرال را تحمل كند، سياست های راستی كه تصميم گرفته است يكبار برای هميشه با نظام اجتماعی و سوسيال فرانسه تكليفش را يكسره كند.
تلاش های ما در چشم انداز انتخابات پارلمانی و فراتر از آن، در دورنمای يك آلترناتيو واقعی چپ قرار دارد. برقراری اين آلترناتيو ممكن و عملی است. در تمام دوران كارزارهای انتخاباتی ما توانستيم ببينيم تا چه اندازه انتظارات و خواست های مردم كه با قدرت در مبارزه بر ضد رفرم های دولت راستگرای پيشين، در مبارزه برضد قانون اساسی ليبرال اورپا يا برای باز پس گرفتن طرح نخستين استخدام جوانان خود را نشان داد همچنان در جامعه ما زنده است و در انتظار يك پاسخ معتبر از جانب چپ است. ميليون ها مرد و زن ، رای آنان در دور اول انتخابات هر چه بوده، خواهان يك سياست واقعی چپ هستند كه از منطق ليبرال بريده باشد.
ما با تكيه بر همين انتظارات است كه مبارزه انتخاباتی برای مجلس را بسيار تهاجمی و با نامزدهای كمونيست كه بتوانند شمار هر چه بيشتری از زنان و مردان را جلب كنند و بتوانند يك آلترناتيو واقعی چپ، يك اكثريت چپ در مجلس بوجود آورند پيش می بريم.
در همه اين نبردها و در مبارزه های اجتماعی آينده، كمونيست ها و نمايندگان آنان خواهند كوشيد تا پيشنهادهايی را كه "ماری ژرژ بوفه" در دوران كارزاراهای انتخاباتی مطرح كرد به پيش برند، با اين اعتقاد كه اين پيشنهادها قادرند نيروهای چپ را وسيعا متحد كنند و برای تحولی كه اينچنين زنان و مردان كشور ما در انتظار آن هستند مفيد خواهند بود.
انتخابات دور نخست بيانگر اراده مردم ما برای جلوگيری از تكرار 21 اوريل 2002 بود (انتخابات پيشين رياست جمهوری در فرانسه)، نشانی از اراده آنان براينكه مانع از حذف چپ در دور نخست شوند و امكان يك گزينش ميان چپ و راست را در دور دوم بوجود آورند. مشاركت استثنايی مردم در اين انتخابات نشان بارز اين اراده بود.
نتايج انتخابات اما نشان می دهد كه بحران چپ - بحران ايدئولوژيك ، سياسی و ساختاری- آن تعميق شده است. در تمام دوران كارزارهای انتخاباتی ما شاهد انتظارات نيرومندی در راستای يك سياست و ارده تحول بوديم. اما اين اراده در صندوق های رای منعكس نشد. خلق ما، آشكارا، ممكن ندانست كه بتواند از رای خود برای بيان اراده اش استفاده كند. اين امر در بخشی ناشی از تاثير، تدريجا فزاينده، نهادهايی است كه يك سيستم رياست جمهوری قدرقدرت و دو حزبی را می كوشند به جامعه فرانسه تحميل كنند.
دربرابر چشم انداز ائتلاف ميان نيكولای سركوزی و راست افرطی، فراخوان های مكرری خطاب به سگولن رويال و چپ مركز شد تا يك دمكراسی از نوع امريكايی ايجاد شوند كه در آن انديشه های الترناتيو تحول خواه بكلی غايب باشند. دور نخست انتخابات، هر بار كمتر از گذشته، زمان بيان ديدگاه های متفاوت و بحث های بنيادين می شود كه به رای دهندگان امكان انتخاب ميان برنامه های سياسی را بدهد. انتخابات به يك مسابقه مقدماتی و عمليات تاكتيكی تبديل شده است كه از طريق آن بايد دو فيناليست دور دوم را مشخص كرد. رسانه های گروهی و نظرسنجی ها، روزبروز با قدرت بيشتری، اين گرايش را تقويت می كنند.
اما در ورای اين نتايج ، پرسش های بزرگی مطرح می شود. تلاش های ما برای آنكه بتوان در اين انتخابات، اميدهای عظيمی را كه در پی تجمع وسيع چپ برضد قانون اساسی ليبرال اروپا بوجود آمده تبلور بخشيد نتيجه نبخشيد.
اما كارزارهای انتخاباتی بحران سراسری جامعه ما را نيز نشان داد. معيارهای سياسی اساسی از روح ميليون ها زن و مرد كشور ما پاك شده است. در شرايط بحران كه موجب تزلزل اجتماعی عمومی و وخامت آلام اجتماعی می شود، ما با يك پسگرد ايدئولوژيك جدی مواجه هستيم كه هدف آن دامن زدن به اختلاف ها و تقابل ها در ميان توده مردم و از هم پاشاندن احساس همبستگی است.
اين وضعی خطرناك است. وضعی كه ما را به تحليل و انديشه ای فرا می خواند كه نبايد آن را به تاحير انداخت. به هيمن دليل شورای ملی حزب تصميم به برگزاری يك كنگره فوق العاده در پاييز آينده گرفته است. در اين كنگره بايد چشم در چشم واقعيت، با آزادی كامل، به بحث درباره همه مسايل بزرگ ايدئولوژيك و سياسی ، شرايط اجتماعی و گزينش های استراتزيك حزب و شيوه هايی كه ما آن را به اجرا دراورديم و درباره كارزار انتخاباتی پرداخت.



راه توده 130 30.04.2007