کوبا
سالگرد یک قیام
حاصل یک انقلاب
اولگا گاربوز- سووتسکایا راسیا،
ترجمه: ا. م. شیزلی

 

 ماه ژوئیه سالروز قیام ملی مردم کوباست. مردم این کشور به یاد حمله افسانه ای گروهی جوان انقلابی به رهبری فیدل کاسترو، به پادگانهای «مونکادا» و «کارلوس مانوئل دو سئسپئـدئس»، در ٢٦ماه ژوئیه سال ١٩۵۳حمله کردند. این اولین ضربه بود به ستمگری باتیستا و سیستم اجتماعی نا عادلانه ای که بخش اعظم خلق کوبا را در فـقـر غوطه ور ساخته بود. مونکادا آغازی بود بر مبارزه مسلحانه، مبارزه ای که ماه ژانویه سال ١٩۵٩، با وارد شدن انقلابیون به هاوانا، به ثمر رسید.
از آن وقـت تاکنون، ما با احساس غرور به جزیره کوچک کوبا نگاه می کـنیم. نمونه خود کـوبا ثابت می کند که عدالت اجتماعی، یک خیال و آرزوی دست نایافـتنی نیست و ساختن جامعه بر پایه اصول آن، بدون تکیه برمنافع سرمایه داری و پول پرستی ممکن است.
مراسم اصلی سالگرد حمله به پادگان مونکادا، امسال در استان کاماگـوای برگزار شد. این، تصمیم رهبری حزب کمونیست کوبا بود، بمناسبت پیروزیهای اجتماعی- اقتصادی چشمگیر این استان. کاماگـوای به پیشرفت های بزرگی در توسعه کشاورزی، صنایع و در عرصه تحصیل و مسائل مختلف اجتماعی دست یافته است. در سند رسمی دفتر سیاسی کمیته مرکز حزب کمونیست کوبا، همچنین از استانهای ویلیا- کلارا، گرانما، سنفواگوس، ماتانساس، سانکتی- سپیریتوس و شهر هاوانا- به عنوان مناطقی، نام برده می شوند که، سهم خود را در پیشرفتهای آتی کشور به نمایش گذاشته اند.
نتایج نشان می دهند که کوبا، برای بالا بردن سطح زندگی مردم به راه خویش ادامه می دهد.
فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، سال گذشته در جشن ۵۳- مین سالگرد حمله به مونکادا، شخصا شرکـت کرد. فرمانده، در شهرک بایامو(جائی که، همان روز ٢٦ژوئیه سال ١٩۵۳، برنامه قیام مشابه حمله به مونکادا به اجرا در آمد)، سخنرانی مهمی ایراد کرد، شواهده زنده دستآوردهای مردم کوبا را که فـقط در سایه انقلاب ممکن شد، برشمرد.
به گـفـته فیدل کاسترو، ١٤درصد جمعیت دارای عمر متوسط نسبتا طولانی دنیا، در ٢۵کشور جهان زندگی می کـنند. کوبا نیز جزء این ١٤درصد است و این خوشبختی، درسایه انقلاب کوبا و رهبر آن، نصیب مردم کشور ما شد.
کوبا که می تواند به نمودار متوسط طول عمر خویش، برابر ۷۷ سال در مقایسه با ٨⁄۷۵سال کشورهای پیشرفته، افتخار کند، در حالیکه در سالهای ١٩۵٠، متوسط عمر در کوبا، ٦ ⁄ ۵٩ سال، در مقابل ١ ⁄ ٦٦ کشورهای توسعه یافته، بود. فیدل کاسترو در جواب آنهائی که، دستاوردهای انقلاب را کـتمان کرده و حداقل به آن بی اعتنائی کـنند، گـفـت: «ما حقـانـیت خویش را به آنها ثابت می کـنیم. ما، با اتکا به نیروی حقـیقـت، انقلاب کردیم و انقلاب ما، پیروز شد، قریب۵٠ است که، ما با قدرت حقانیت خویش، از خود دفاع می کـنیم».
رهبر کوبا، چندی قـبل از جشنهای سال پیش، ازاجلاس مرکوسور(Mercosur ) در آرژانتین، باز گشته بود. او برای رسیدگی به امور دولتی، شب و روز کار می کرد، بدون خواب و استراحت، که نتیجه آن، آشکار شدن مشکلات جدی در سلامتی او بود. در طول مدتی که فـیدل تحت معالجه است، دشمنان وی، از جمله، مقامات عالیرتبه سیاسی کشورهای سرمایه داری، در رأس همه، ایالات متحده آمریکا و رسانه های جمعی آمریکا، مدام خبر مرگ قریب الوقوع وی را پیش بینی می کـنند.
رسانه های ارتباط جمعی سرمایه داری، همچنین، رسانه های روسیه، در آستانه جشن ملی کوبا، کینه ورزانه خوشحالند از اینکه، فـیـدل کاسترو، شخصا در مراسم جشن ٢٦ ژوئیه شرکـت نمی کـند.
حادثه حمله به مونکادا و بدنبال آن، جریان محاکمه یاران فـیـدل کاسترو و سخنرانی سیاسی کاسترو، با نام « تاریخ مرا تائید خواهد کرد»، تأثیر بی نظیری برجهان گذارد. ما، در طول چند ماه اخیر، نظریات فـیـدل کاسترو، فرمانده کل را در مطبوعات می خوانیم. – سیستم سرمایه داری، مصایب و فرومایگی هائی را که امپریالـیسم، برای خفه کردن سوسیالیسم کوبا بوجود آورده است، پیگیرانه و بیرحمانه مورد انتقاد قرار می دهـد.
جای خرسندی است که سبک مخصوص فـیـدل را از حدود نیم قرن پیش، با علاقمند و اطمینان می شناسیم. این مقالات، با زیر ضربه گرفتن دائمی خصم کـینه توز، بر تمام جهان بال می گـسترد،- روحیه عالی رهبر کـوبا، بهترین گـواه وضعیت جسمانی فـیـدل می باشد.
فـیـدل بار دیگر عهد کرد- «من تمام عمرم را صرف مبارزه خواهم کرد، تا ثانیه های آخر، تا زمانی که، مغزم کار می کند، بخاطر هر کار خوب، هر آنچه که برای بشر مفید است، مبارزه خواهم کرد. ما همه آموخته ایم که، سال به سال بهتر کار کـنیم،- همه انقلابیون، و هم انسانهائی که، بخاطر دیگران مبارزه می کـنند، تکامل می یابند»، چنین هم خواهد بود- انقلاب کوبا، از آغاز خود درسانتیاگو، در روزهای ژوئیه و با تداوم ۵٤ ساله اش، باعـث غرور و شادمانی خلق کوبا ودوستانش بوده و خصومت دشمنان خویش را برانگیخته است.

راه توده 142 30.07.2007