حسین شریعتمداری
دوباره تهدید
به گفتگو می کند!
 

 

در شکوفايي بهار مطبوعات پس از جنبش دوم خرداد 1376، اکبر گنجي براي نخستين بار فاش کرد که حسين شريعتمداري، نماينده علي خامنه اي در روزنامه کيهان، از شکنجه گران و بازجويان سابق زندان اوين است و از جمله در بازجويي از احسان طبري شرکت داشته است. اکبر گنجي از جمله به فيلم هايي اشاره کرد که در آن صدا يا چهره حسين شريعتمداري ديده مي شود. شريعتمداري در پاسخ به گنجي و با لو رفتن سابقه اش در زندان اوين مدعي شد که از طبري بازجويي نمي کرده بلکه با او "گفتمان" مي کرده و در جريان همين گفتمان ها بوده که احسان طبري دربرابر "استدلال" هاي حسين شريعتمداري كم آورده و درمانده و به راه راست هدايت شده است. گنجي پاسخ داد كه "گفتمان" حسين شريعتمداري کم سواد سي و چند ساله با احسان طبري دانشمند هفتاد ساله و غلبه او بر طبري به آن لطيفه مي ماند که الاغي و شيري مسابقه پرش مي دادند و الاغ از شير پيشي گرفت و دورتر جست. شير گفت درست است که تو برنده شدي ولي تو پرش با نيزه کردي که در قاعده رقابت ما نبود ...
از آن زمان حسين شريعتمداري هر چند وقت يکبار ياد "گفتمان" هايش با احسان طبري مي افتد و آشکارا آنچنان از درون خودباخته و مغلوب است که نشستن کنار احسان طبري را ولو بعنوان شکنجه گر و بازجو جزو افتخارهاي زندگيش مي داند. در هفته گذشته نيز زماني که دانشجويان در دانشگاه تهران دربرابر محمود احمدي نژاد تجمع کرده و خواهان پاسخگويي او به سوالات و آزادي دوستانشان بودند، شريعتمداري بار ديگر به ياد زنده ياد احسان طبري افتاد و جملات بي ربطي را بر قلم آورد که تائيد کننده همان لطيفه گنجي است. ربط مسئله اما در جاي ديگر بود و تمام صغرا كبراهاي شريعتمداري در اين مقاله در آن بود كه زير پوشش درخواست از اطلاعات سپاه خبر دهد كه فيلم هايي كه گنجي از آن سخن مي گفت يا همان سريال "الاغ و شير" قرار است تدوين شده و در آينده نزديك از تلويزيون پخش شود.

اما شريعتمداري در اين مقاله جمله اي را هم از قول نورالدين کيانوري نقل کرد و نوشت : "كيانوري دبيركل حزب توده درباره سلسله سخنراني هاي به اصطلاح ايدئولوژيك سركرده منافقين در دانشگاه تهران- سال 1358- به كنايه مي گفت؛ آقاي رجوي از تريبون مسجد دانشگاه به ماركسيست ها درس ماركسيسم و به مسلمانان درس اسلام مي دهد... البته خرده معلومات مثل پول خرد است كه خيلي سر و صدا مي كند! برخلاف اسكناس كه معمولا صدايي ندارد..."
از شريعتمداري بايد پرسيد اين حرف ها را براي چه به دانشجويان مي زند؟ خواست آزادي دانشجويان دربند، يا پاسخ دادن احمدي نژاد به سوالات تحکيم وحدت يا ديگر گروه هاي دانشجويي، آزادي فعاليت سياسي در دانشگاه چه ربطي به درس اسلام و مارکسيسم رجوي دارد؟
سخنان زنده ياد كيانوري مصداقي اگر در لحظه حاضر داشته باشد دقيقا همين مقاله هاي حسين شريعتمداري و سخنراني هاي احمدي نژاد است که كارش از صداي جرينگ جرينگ پول خرد گذشته و يواش و يواش صداي دلنگ دلنگ کفگيري که به ته ديگ مي خورد از آن بلند مي شود. واقعا چه کسي شبانه روز به دنيا در حال درس دادن است؟ چه کسي ياسر عرفات را خائن خطاب کرد و به او درس چگونه فلسطيني بودن مي داد؟ چه کسي به مردم لبنان مي خواهد ياد دهد چگونه با اسرائيل بجنگند؟ چه کسي مدعي مردم عراق است و گويا مي خواهد راه و رسم مقاومت اشغالگران را به آنها نشان دهد؟ چه کسي مدعي باز پس گرفتن بحرين است؟ چه کسي مي خواهد تاريخ اروپا را به مردم آن که پنجاه ميليون کشته داده اند ياد دهد و برايشان راجع به هولاکوست سخنراني مي کند؟ چه كسي به فرزندان چه گوارا درس چگونگي مبارزه ضدامپرياليستي در امريکاي لاتين را مي دهد؟ به آقاي شريعتمداري بايد گفت نامه هاي احمدي نژاد به جرج بوش و انجلا مرکل را يک بار ديگر خوب بخواند، سخنراني هاي حسن عباسي باصطلاح استرتژ سپاه را بدقت گوش دهد، به سرمقاله هاي خودش در روزنامه كيهان نگاهي بياندازد، صداي جرينگ جرينگ از اينجاست که بر مي خيزد نه از چند دانشجوي کم ادعايي که پاسخ به سوالاتشان، آزادي دوستانشان، بازگشت استادانشان، آزادي انديشه و سخن و فعاليت سياسي را در دانشگاه مي طلبند.
حسين شريعتمداري اگر واقعا اهل "گفتمان" بود بجاي آنکه به دانشجويان در همين مقاله تهمت صهيونيست بودن بزند و برايشان خط و نشان بكشد و پرونده سازي كند، يك صفحه از روزنامه كيهان را در اختيار دانشجويان منتقد مي گذاشت تا آنان هم مثل او بتوانند نظراتشان را به مردم منتقل كنند و با هم "گفتمان" کنند. ولي چه مي شود كرد كه شريعتمداري يك نوع گفتمان را بيشتر نمي شناسد: همان "گفتماني" كه با زنده ياد احسان طبري در سلول هاي تاريك و دهشتناك سلول نمناک پشت مستراح زندان "توحید" – کمیته مشترک سابق- اوين و پشت دوربين هاي تلويزني مدار بسته زندان اوین داشت. او دانشجويان را به اين گفتمان دعوت، يا دقيق تر بگوئيم، تهديد مي كند.


راه توده 153 22.10.2007