راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

یکبار دیگر چپ روی؟
خیزش را، گاهی بر میدارند
اما زمینه اجتماعی اش نیست!
سلیم دادخواه

 

دوستان گرامی راه توده!
در شماره های اخیر راه توده به کرات مطالب و اشاراتی را از شما در باره خطر چپ روی درجنبش چپ نوین ایران و نگرانی بابت آن خوانده ام. مطالبی در مورد احتمال بروز جریانات ترقه باز در نسل جوان می نویسید. این مطالب و اشارات خیلی جالب است و ادامه آن نیز واجب، اما این نکات را هم بعنوان درک ما در داخل کشور بدانید:
واقعیت اینست که نسل کنونی جوان و دانشجو علیرغم شباهت های بسیار اوضاع با دوران قبل از انقلاب با نسل آن دوران خیلی تفاوت دارد. این تفاوت اول از لحاظ آگاهی است. یعنی اینکه، نسل کنونی بسیار آگاه تر، مطلع تر و درارتباط تر از نسل قبل از انقلاب با جهان است و براحتی تن به تله مشی مسلحانه نمی دهد. اگر هم همچون جریاناتی بوجود بیآید بعید می دانم که بتواند اقبال گسترده در میان دانشجویان پیدا کند. تفاوت عمده دیگری که وجود دارد این است که در نسل گذشته در بین چریک ها انسانهای فداکار، شجاع و معتقدی بودند که از جانشان گذشته بودند و به اعتقادشان عمل می کردند. بعید می دانم کسانی که این دوران از آن چریک ها و قهرمانی ها یاد می کنند و از آن دم می زنند از همان جنس باشند. بعضی ها هستند در میان جنبش دانشجویی که چند سال است علنا می روند و می آیند و تبلیغ مبارزه مسلحانه می کنند و هیچ کس هم کاری به کارشان ندارد و هیچ کاری هم نکرده اند. بخصوص مساله این جاست که این جریانات شناخته شده منفعل رادیکال ( به اسم چپ رادیکال و ...) پر از عناصر مشکوک و نفوذی هستند. به نظر من کارکرد این ها(مبلغین مشی مسلحانه) فعلا بیشتر در مرحله شناسایی است. توری پهن کرده اند و بیشتر می خواهند در کار نیروهای سالم خلل ایجاد کنند. بعید می دانم که هیچ کدام، هیچوقت به مرحله عمل برسند. با این همه، به نظر من انتشار کتاب تورج حیدری بیگوند درباره مشی مسلحانه که در آخرین سالهای حکومت شاه بصورت دست نویس منتشر شد بسیار مفید است چون از همین ابتدای کار آن تور پهن کردن هائی را که اشاره کردم خنثی می کند. این کتاب را حتما منتشر کنید و ما نیز هر کمکی که دراین زمینه ممکن باشد می کنیم.
تجربه نشان داده که جریانات چپ رو در بلند مدت نمی توانند موفق باشند. پس از یک دوره طولانی فقدان جریان چپ ریشه دار در دانشگاه ها، یک اقبال کوتاه مدت به این ها رو آورد اما هر چه می گذرد واقعیت های پیچیده جامعه (که سطحی نگری آنان قادر به تحلیل اش نیست) بدنه دانشجویی را برای پذیرفتن یک جریان چپ سالم بیشتر آماده می کند. چپی که بتواند به جای فرقه بازی و دستمالی کردن نمادهای حرکت های انقلابی، وظایفه مبرم خود را، ترویج و تبلیغ و سازماندهی قرار دهد. مطالبات صنفی و سیاسی و فرهنگی دانشجویان و مطالبات عمومی جامعه را مطرح کند.
از جمله راه حل های مقابله با جریانات چپ رو و منزوی کردن آنها حضور یک جریان قوی و سالم چپ است. از هر راه که می توانید به هسته هائی که در داخل کشور در همین زمینه فعال هستند کمک کنید. مخاطب اصلی آنها جوانان و دانشجویان هستند و تا آنجا که شاهدیم نسبتا هم از نتیجه ای که بدست آمده راضی اند.
در مورد سمت گیری طبقاتی دولت حاکم که چند ماهی است بصورت دغدغه ای لاینحل و بغرنج برای ما در آمده هر چه بنویسید کم نوشته اید. سردرگمی بسیاری از فعالین در این ارتباط واقعا دردناک است.

راه توده 148 11.09.2007
 

 فرمات PDF                                                                                                        بازگشت