اتحاد خلقی
روسیه و بلاروس
ترجمه بهروز بکتاشی
 

 

بخشي از مقاله ژورس آلفروف،آكادميسين, دارنده جايزه نوبل و عضو فراكسيون حزب كمونيست روسيه فدراتيو در پارلمان دولتي روسیه:
بخاطر مي آورم كه در سال 2000 در استهكلم، هنگام اهداء جايزه نوبل بي. بي. سي"ميزگردي" را با برندگان جديد نوبل تشكيل داده بود. در اين جلسه دارنده جايزه نوبل اقتصاد پروفسور "جيمز هكمن" از دانشگاه شيكاگو به يكي از پرسش ها اينچنين پاسخ داد: پيشرفت علمي- تكنيكي در نيمه دوم قرن بيستم تماما زیرفشار رقابت ها بين اتحاد شوروي و ايالات متحده شکل گرفتند, افسوس كه اين رقابت خاتمه يافته است.
براي شهروندان اتحاد شوروي, اكثريت قريب اتفاق- 76 درصد- كه در مارچ 1991 به حفظ اتحاد شوروي راي دادند, دشوار بود كه تنها در كشور زادگاه خود بسربرند.25 ميليون روس خارج از مرزهاي روسيه زندگي مي كردند. همه چيز از 12 ژوئن 1990 آغاز شد. در اين روز استقلال روسيه توسط كنگره نمايندگان خلقي جمهوري روسيه فدراتيو سوسياليستي اعلام گرديد. استقلال از چه كسي؟ اين روز، روز تراژدي ملي بود. روز آغاز مرگ اتحاد شوروي. چگونه میتوانست جشن ملي باشد؟!
اگر اتحاد شوروي پا بر جا می ماند, كشتار يوگسلاوي رخ نمي داد, جنگ دوم عراق صورت نمي گرفت و سياست داخلي كشورهاي پيشرفته سرمايه داری، همچنان بسوي برخی امتيازات اجتماعي در حرکت بود. تمامي جهان منجمله غرب و ايالات متحده امكان بسياري را از دست داده اند. از قرارداد بلاوژسكي خشنود گرديده اند و در"جنگ سرد" پيروز شده اند! سالها سپري خواهند شد و حتي رهبري ايالات متحده، البته تحصيل كرده تر از رهبران كنوني که مردم را از خطر جنگ سرخ ترسانده بودند، درك خواهند كرد كه براي آمريكا و تمامي سياره ما، فروپاشي اتحاد شوروي هم فاجعه بود و هم غيره ضروری، زیرا شوروی حافظ صلح بود نه منادی جنگ. حفظ اتحادشوروي بمثابه دولت با دموكراسي مستحكم و اقتصاد رشد يابنده نه تنها بنفع جمعيت ما, بلكه هم چنين بسود تمامي جهان بود.
اولين رجل سياسي كه نه تنها به عمق تراژدي سياسي و اقتصادي فروپاشي اتحاد شوروي پي برد, بلكه هم چنين براي اتحاد مجدد شوروي تلاش کرد، رئيس جمهور بلاروس آلكساندر گريگوريويچ لوكاشنكو بود. بلاروس ها در سايه انرژي, اراده و اتوريته رئيس جمهور لوكاشنكو صنايع را حفظ كردند. از جمله صنايع نساجي, توليد مصالح ساختماني, مهندسي مكانيك, الكترونيك, صنايع ماشين سازي و تراكتور سازي. محصولات بلاروس بطور موفقيت آميز در بازار جهاني رقابت مي كنند. يلتسن اولين رئيس جمهور روسيه و نابود كننده اتحاد شوروي, در سال 1997 درك کرد كه سقوط دولت بلاروس و تبدیل این کشور به متحد روسیه ای که او می خواست از تمامي جهات ضروري است.
تنها حزب كمونيست روسيه فدراتيو، بی وقفه در برابر این خواست یلتسین ایستاد و از بلاروس سرخ دفاع کرد و درعین حال و در عمل از خط مشي مستمر و اصولي ضرورت اتحاد واقعي بين روسيه و بلاروس را دفاع کرد.


راه توده 150 24.09.2007