دولت احمدی نژاد
بدنبال آغوش
سازمان تجارت جهانی
هدایت احمدی
 

میركاظمی وزیر بازرگانی : “152 كشور دنیا تعرفه ها را كاهش دادند و ورشكست نشده اند!" روزنامه كار و كارگر 26 فروردین 1387 ، شماره 4948.

1- بهشت موعود در 152 كشور های جهان: بهتر بود وزیر بازرگانی دولت احمدی نژاد كه از سازمان تجارت جهانی پشتیبانی می كند و اطاعت از دستورات استعما ری آن را بهشت موعود كشور های باصطلاح جهان سوم می داند با تعدادی مثال و شرح حال اقتصادی آنها از جمله تركیه، پاكستان، عربستان سعودی، مصر و ...... بهشت موعود های دنیا را روشن می كرد.
2- وزیر بازرگانی دولت نهم به ما كارگران بگوید كه از 50 كشور امریكای لاتین، از حدود 50 كشور افریقایی، از حدود 50 كشور خاورمیانه و آسیایی چند كشور در این بهشت قرار دارند.( كل كشور های جهان حدود 190 كشور می باشند.) تا جایی كه من می دانم فقر از سر و كول مردم امریكای لاتین، از سر و كول مردم افریقایی، از سر و كول اكثریت مردم آسیا و خاورمیانه بالا می رود.
3- می گویند كه " داشت مورچه را آب می برد فكر می كرد كه دارد دنیا را آب می برد" میر كاظمی نیز چون از سر و كول خودش و هم خطی هایش – بازاریان و میدان داران و وارداتی ها و نیز كارتل های بین الملل و شركتهای چند ملیتی نظامی و نفتی و بانكی ثروت و سرمایه غارت شده 500 ساله دنیا از سر و كول شان بالا می رود فكر می كند كه از سر و كول 152 كشور های جهان و مردم 152 كشور دنیا بالا می رود.
4- حتما 1000 میلیارد دلار پول نفت 30 سال عمر جمهوری اسلامی ایران مقدار زیادش به جیب هم خطی های وزیر بازرگانی رفته است كه فكر می كند بهشت موعود در پیوستن به سازمان تجارت جهانی ( سازمان استعماری كه كشور های استعماری از جمله امریكا و ارو پا و كشور های سرمایه داری بزرگ آنرا برای هر چه غارت بیشتر مردم كشور های عقب افتاده منجمله ایران درست كرده اند.) است.
5- وزیر بازرگانی، یا نمی داند و یا خودش را به نادانی می زند كه 1000 میلیون نفر( یك میلیارد نفر) زیر خط فقر، 600 میلیون نفر بیكار، 250 میلیون نفر كودك كار، 2 تا 3 میلیون زنان خیابانی ، 50 میلیون زن و مرد ایدزی و... در دنیا محصول سازمان تجارت جهانی و به وجود آورندگان استعمارگر آن است كه حداقل 200 سال است مردم دنیا را دارند غارت می كنند و استعمار می كنند.
6- میر كاظمی نمی داند و یا خودش را به نادانی می زند كه سازمان تجارت جهانی برای كشور هایی مفید است كه دارای تولید پیشرفته صنعتی و كشاورزی و قابل رقابت در سطح جهانی می باشند نه برای ما ، كه نمی توانیم یك اتومبیل ملی تولید كنیم، اتومبیل، ماشین آلات را از ژاپن، فرانسه، كره جنوبی و... وارد می كنیم و رویهم می بیندیم - و آن هم بصورت بسیار ناقص و كج و كوله- به عنوان صنعت ملی تحویل ملت شهید پرورمان! می دهیم و صدایمان هم در نمی آید.


7- سازمان تجارت جهانی و ماهیت آن:
الف: قبل از هر چیز لازم است گفته شود در نظام های سرمایه داری- منجمله كشور های اروپایی، ایالات متحد امریكا، ژاپن، كانادا و....- اولین مشكل و مهم ترین مسئله گره ای مشكل بازار و دسترسی به بازار جهت فروش كالا های تولیدی می باشد. به عبارت دیگر در كشور های سرمایه داری پیشرفته "بحران اضافه تولید" در 200 سال گذشته همیشه باعث بزرگترین درگیری ها و جنگ ها منجله جنگ جهانی اول و دوم بوده است. به قول ما روستائیان "دعوا سر بازار است و بس".
ب: جهت حل مشكل بازار لازم است هیچ كشوری تولید نكند و بیشتر كشور ها جزء مصرف كننده ها باشند. چطور؟ و چگونه؟ تاسیس سازمانی استعما ری و دهن پر كن بنا م " سازمان تجارت جهانی"
پ: طبق مقررات سازمان تجارت جهانی (ظاهرا) اعضا و كشور های عضو می توانند هر چه دلشان خواست تولید كنند و هر جا كه دلشان خواست ببرند و بهر قیمتی كه دلشان خواست به فروش برسانند.
مسلما این سازمان برای كشورهایی كه دارای تكنولوژی پیشرفته هستند و درعین حال می توانند به نیروی كار ارزان دسترسی داشته باشند و در نتیجه هزینه تولید خود را از همه كمتر در آورند، مفید خواهد بود و به دردشان می خورد.
ت: بر خلاف تصور میركاظمی تمام 152 كشور عضو سازمان تجارت جهانی نمی توانند از این سازمان بهره ببرند، تعدادی از كشور ها- منجمله كشور های پیشرفته سرمایه داری منجمله گروه 7( 8) و تعدادی از كشور های دیگر از جمله چین و...- شدیدا منتفع می شوند و می توانند تولیدات خود را در این بازار آب كنند.
ولی تعداد زیادی از این كشور ها از جمله كشور های افریقایی، كشور های امریكای لاتین، و بیشتر كشور های آسیایی از جمله جمهوری اسلامی ایران (با توجه به تكنولوژی بسیار نازل و بالا بودن هزینه تولیدات آنها) تنها بهره شان از سازمان تجارت جهانی نابودی تولید داخلی، ورشكستگی، نابودی اشتغال، افزایش سر سام آور بیكاری، فقر و... می باشد.
8- نابود كنندگان تولید و اشتغال(بوجود آورندگان بیكاری و فقر) در جمهوری اسلامی ایران: چنانچه پیداست طرفداران سازمان تجارت جهانی و طرفداران "واردات" در جمهوری اسلامی ایران و نیز طرفداران و اجرا كنندگان طرح "كاهش تعرفه واردات و به صفر رساندن تعرفه واردات" در دولت نهم منجمله وزیر بازرگانی و...در حقیقت همان طرفداران استعمار و همان طرفداران" زنده باد امریكا" هستند.
فقط می ماند كه این طرح و برنامه- كاهش تعرفه ها و به صفر رساندن تعرفه ها- آگاهانه است و یا نا آگانه، كه به نظر می رسد در اصل جریان زیاد تغییری نمی دهد، چنانچه پیداست. آنچه مهم است نابودی تولید داخلی و ایجاد بیكاری و فقر است در عمل كه اتفاق افتاده و در حال انجام است. در حقیقت یک "كودتای خزنده". برای ورود به سازمان تجارت جهانی برای جمهوری اسلامی ایران چه موقع مفید است؟ چنانچه از تمام صحبت ها فوق بر می آید زمانی می توانیم وارد سازمان تجارت جهانی بشویم كه قادر باشیم از نظر صنعتی و كشاورزی به تولیدات قابل رقابت در سطح جهان برسیم، كه این خود نیازمند مطلب دیگری است.


راه توده 174 28.04.2008