راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

بانکدارها
پول مردم را به جیب زده
بدهی را برای دولت گذاشته اند
سایت حزب کمونیست روسیه فدراتیو- ترجمه بهروز بکتاشی
 

مصاحبه مطبوعاتی "پیوتر سیماننکو" دبیر اول حزب کمونیست اوکرائین:
معتقدم که تصمیمات ضدبحران توسط شورای عالی(پارلمان) تحت فشار رئیس جمهور، شرکتهای فراملیتی و صندوق بین المللی پول موجب عواقب غمناکی در کشور خواهد شد. تمامی بار و فشار آزمایشات مالی بر دوش شهروندان است. ما وام صندوق بین المللی پول را بمثابه رشوه به راس حکومت برای ادامه اجرای اراده وام دهندگان خارجی ارزیابی می کنیم. از آنجا که وابستگی حکومت به سرمایه فرا ملیتی افزایش می یابد، آنگاه این وام بطور عملی بمثابه فعالیت شرکت های فراملیتی در اراضی اوکرائین است.
-آیا بنظر شما استراتژی رشد مستمر در اوکرائین را می توان عملی ساخت؟
این استراتژی که بمثابه راه رشد سیستم سرمایه داری در سال 1992تعیین گردید، ورشکستگی خود را نشان داد. این استراتژی تا زمانی عمل می کرد که در کشورامکانات باقی مانده از دوران اتحاد شوروی موجود بودند. هم اکنون بطور جدی مواد خام از بین رفته، نیروهای مولده فقیر شده و ضربه شدیدی به بخش روشنفکر جامعه وارد شده است. امروزآن کسانی که آن زمان ایده لیبرالیزاسیون مناسبات بازار را تبلیغ می کردند، از آن امتناع می کنند. نمونه چین - پیوند اقتصاد برنامه ای با عناصر سرمایه خصوصی- اعتماد به خود را جلب می کند. این مدل امکان تثبیت اوضاع در اوکرائین را میدهد.
- شاید ارزش آن را دارد که سازماندهی کمیته های اعتصابات در موسسات برای دفاع از کارگران آغاز شود.
قابل درک است که از یک طرف صحبت بر سر مبارزه برای منافع خود و از طرف دیگر پیشنهاد مکانیزم های مشخص برای دستیابی به آنست. ما معتقدیم که ایجاد کمیته های کارگری برای دفاع از کارخانه ها ضروری است. زیرا که سرمایه کلان که تا 90 درصد مالکیت در اوکرائین را در اختیار دارد خیلی مایل است که کارگران را اخراج کند و ازهزینه های بخش اجتماعی بکاهد. کمیته های کارگری بایستی این پروسه ها را دنبال کنند و به محض اینکه مالک بدون دلیل کارگران را اخراج کند دولت بایستی که حق ملی کردن موسسه را داشته باشد. با مالکیت کارخانجات می توان سیاست خود را شکل داد و نه آن چیزی را که صندوق بین المللی پول به ما دیکته میکند.
- اجرای شرایط صندوق بین المللی پول چه عواقبی را برای اوکرائین خواهدداشت؟
آنچه به عواقب نسخه های صندوق بین المللی پول مربوط میشود رشد بیکاری در کشور است. تمامی برنامه های اجتماعی منجمد شده اند. یوشنکو دراین جهت عمل کرد. هیچ کس در فکر منجمد کردن قیمت ها و مالیات ها نیست. بازنشستگان ما بزرگترین ضربه را خواهند خورد زیرا که نمیتواند از کمک همه جانبه دولت برخوردار شوند. روزهای سختی در انتظار سیستم بهداشت، تحصیلات و تراسپورت است. وام صندوق بین المللی پول برای برگرداندن آن وامهائی است که تمامی بانک های اوکرائین در طی سه سال اخیر گرفته بودند. امروز بدهی کلی اوکرائین 109 میلیارد دلار است. سه سال قبل این بدهی 14 میلیارد دلار بود. خدمات این بدهی بی وقفه رشد می کند و در سال آینده بایستی که 30 میلیارد دلار پرداخت. این وام برای بالا بردن تولیدات نبوده است.
- آیا نکته مثبتی در وام گرفتن از صندوق بین المللی پول وجود دارد؟ آیا میتوان از آن برای ملی کردن بانکها و موسسات استفاده کرد؟
اوکرائین در آغاز استقلال خویش به این وامها مراجعه کرد. در نتیجه تمامی اقتصاد نابود گردید.هیچ کشوری در جهان با کمک وام صندوق بین المللی پول از بحران رها نگردید. زیرا که این صندوق یک ساختار بانکی نیست، بلکه یک وسیله ای است برای بردگی اقتصادی. در شرایط بحران ایجاد شده توسط ایالات متحده این نکته بوضوح دیده می شود. ایالات متحده توزیع دو تریلیون را سازماندهی کرد. اما عملا در کشور، نه افزایش تولید محصولات صنعتی بلکه افزایش تولید دلار صورت میگیرد.آمریکائی ها توسط این سیاست، اقتصاد جهانی را برای نجات دلار خویش فرو پاشاندند. در رابطه با بانک ها میتوان گفت که از طریق ملی کردن بانک ها سعی میکنند که سلب مسئولیت بکنند. مالکین بانکها سودها را به چنگ آورده و به خارج از مرزها فرستاده اند و هم اکنون می خواهند دولت مسئولیت وام را بعهده بگیرد. تصور کنید که این نکته چگونه میتواند بر بودجه دولتی تاثیر بگذارد.


راه توده 207 22.12.2008
 


 فرمات PDF                                                                                                        بازگشت