گفتگوی روزنامه چپ گرای "یونگه ولت" چاپ آلمان با "گائوراو" از رهبران حزب کمونیست نپال
"نپال"
آغاز دوران دشوار
پس از سقوط سلطنت
سلطنت 240 ساله پادشاهی در نپال به تاریخ پیوست. نیروهای چپ و مترقی این کشور 27 میلیونی که

 85 در صد جمعیت آن نیز در روستاها زندگی می کنند، در آغاز راهی نوین و دشوار قرار گرفته اند.
ترجمه عسگر داوودی
 

سوال: پارلمان نپال متشکل از نیروهای مترقی الغای سیستم سلطنتی و برقراری نظام جمهوریت را در نپال به تصویب رساند. ما خوشحال هستیم که شما را اکنون در اروپا ملاقات می کنیم. شما قبلا در هند نیز بوده اید. لطفا دراین رابطه و نیز در رابطه با سفرتان به انگلیس در سال 2003 توضیحی بدهید.

گائورا: بله. در آن تاریخ حزب ما در نپال غیر قانونی اعلام شده بود. رژیم سلطنت ما را «جریانی تروریستی»اعلام کرده بود. به همین دلیل نیز نام حزب در لیست سیاه بین المللی قرار داشت. پلیس بین المللی در حدود صد کشور جهان،عملا اعضاء حزب را تعقیب می کرد و من نیز از جمله این افراد بودم. در یک چنین شرایطی حزب تصمیم گرفته بود تا جهت رساندن صدای انقلاب نپال به جهانیان تعدادی از اعضاء خود را به اروپا اعزام کند. البته من با یک گذرنامه و ویزای جعلی مسافرت می کردم. در نتیجه درهند دستگیر شدم.

س: بدین ترتیب در هند چند سال در زندادن بودید؟

گائورا: سه سال و چهار ماه.

س: دلیل اصلی حزب شما جهت اعزام هیئتی به اروپا دقیقا چه بود؟

گائورا: حزب نتیجه گرفته بود که در آن مرحله از مبارزه با نظام کهنه و پوسیده سیستم پادشاهی نیازمند حمایت بین المللی است. در آن مرحله نظام پادشاه نپال کوشش می کرد تا ما را از نظر بین المللی منزوی کرده و نگذارد تا ارتباط های ما با نیرو های مترقی در سطح بین المللی گسترش پیدا کند. در نتیجه تصمیم گرفته شد تا بر علیه چنین اقدامی عملا قدم های لازم بر داشته شود.

س: بدین ترتیب از 4 سال قبل و در مراحل فرو پاشی سیستم پادشاهی در نپال شما عملا در زندان هند بودید، تصور می کردید که چنین تغییراتی با این سرعت اتفاق بیفتد؟

گائورا: طبیعی است که من دقیقا نمی دانستم که فروپاشی نظام کهنه سلطنتی در نپال چه زمانی اتفاق می افتد، اما کاملا مطمئن بودم که روزی این اتفاق خواهد افتاد، چون تاریخ مصرف سیستم پادشاهی مدت ها است که در سطح جهان به پایان رسیده است. ما به پیروزی انقلاب و خلق و استقرار یک نظام مترقی در نپال و در سطح بین المللی کاملا باور داشتیم و داریم.
س:از فوریه سال 2005میلادی شکست سیستم مونارشی در نپال عملا آغاز شد. در آن مرحله حزب کمونیست نپال(مائوئیست) بر زمین گذاشتن سلاح ها وآتش بس و جنگ مسلحانه رادر نپال یک طرفه به اجرا گذاشت، حزب شما پیشنهاد مذاکره با هفت جریان سیاسی دموکرات فعال را جهت گشایش جبهه دیگری از مرحله ای جدید از مبارزه در عرصه سیاسی نپال را پیش کشید. یک سال بعد از این تاکتیک صحیح مبارزاتی حزب شما تظاهرات و اعتصاب های گسترده توده ای تمام نپال را فرا گرفت. تغییر پارلمان و لغو قدرت پادشاه نپال عملا در 90 روزمتمادی به نتیجه رسید. بویژه این 90 روز از انقلاب جمهوری خواهی به عنوان روز های فراموش نشدنی در تاریخ نپال ثبت خواهد شد. در این روز های تاریخی شما چگونه به سر می بردید؟

گائورا:در زندان هند بودم. آن ها کوشش می کردند با اعمال قطع ارتباط فامیلی و سانسور رسانه ای من را از وقایع کشور و انقلاب بی خبر نگاهدارند. البته من با کمک بعضی از دوستان بعضی از نوشته های غیر قانونی را که کاملا از وقایع بیرون از زندان اطلاع می داد، دسترسی پیدا می کردم.
س: آیا شما درزمانی که در هند زندانی بودید، از حمایت های بین المللی نیرو های مترقی برخوردار می شدید؟

گائورا: بله.بویژه زمانی که افشاء شد که از زندان هندوستان قصد دارند من را به نپال فرستاده و به رژیم نپال تحویل دهند، تظاهرات بین المللی گسترده ای با شعارهای مخالفت با اعزام من از هند به نپال برگزارشد، خطر کشته شدن من بدست نظام سلطنت در نپال یاد آوری شد، تومار های متعددی نیز از طرف نیرو های مترقی در سطح بین الملل امضاء شد که تمامی این اقدامات مانع جلوگیری از اعزام من توسط نیروهای راست در حکومت هند به نپال شد.

س :بدین ترتیب شما در چه زمانی از هند به کاتماندو مرکز نپال برگشتید؟

س:در هند به دلیل جعلی بودن مدارک سفری من مرا به سه سال زندان محکوم کردند در این بین شکایت های ساختگی متعددی بر علیه من اقامه شد. مثلا به دلیل حمایت من از مائوئیست ها در غرب بنگلادش و ادعا فعالیت من بر علیه حکومت مرکزی. طبیعی که تمامی این ها ادعا های ساختگی و فقط پرونده سازی بود. دراکتبر سال 2006 من را بلافاصله پس از آزادی، دو باره در هند دستگیر کردند و به غرب بنگلادش فرستادند البته دیگر شرایط کمی تغییر کرده بود در تظاهرات های کاتماندوآزادی من از زندان بنگلادش خواسته می شد.بالاخره در30 نوامبر همان سال من آزادشده و به نپال رسیدم.

س:جریان سیاسی شما تا مدت ها قبل به عنوان یک جریان چریکی در اروپا ارزیابی می شد، سپس حزب شما با اپوزیسیون مترقی در نپال پای میز مذاکره نشست. در اروپا این موضوع تا حدودی با تعجب ارزیابی می شود، اکنون شما با چه اهدافی به اروپا سفر کرده اید؟

گائورا:ما مایل هستیم میزان حمایت های خارجی از انقلاب ضد مونارشیستی در نپال را مورد بررسی قرار دهیم. در موقع سفر به اروپا این بار هیچ محدودیتی اعمال نشد. ما به راحتی به ویزا برای سفر دسترسی پیدا کردیم.. نپال در حال گذار به یک شرایط جدید است. تغییرات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی... در دست اقدام است. ما مایل هستیم در مرحله عبور از سیستم کهنه سلطنتی به جمهوریت پارلمانی از حمایت های نه فقط کمونیست ها و مائوئیست ها در سطح بین الملل برخوردار شده، بلکه از حمایت دیگرنیروهای سیاسی از جمله نیروهای دموکرات، سوسیال دموکرات و جریانات مترقی فعال در عرصه سیاست بر خوردار شویم و این ارتباط ها، همبستگی ها و همدلی های زیادی را می طلبد که ما آمادگی عرضه آن ها را در ارتباط با دیگر جریانات سیاسی داریم.

س: بدین ترتیب شما مایل هستید انقلاب مردم نپال را تقویت کنید؟

گائورا: توقع اعمال برنامه های کمونیستی در این مرحله از انقلاب توقع نا معقولی است. در شرایط فعلی لازم است تا آثار مخرب حکومت سلطنتی زدوده شود و رفتار های دموکراتیک بتدریج در جامعه اعمال شود تا جامعه رشد پیدا کند.«برنامه حداقل» ما را در این مرحله به ارتباط گیری با کشور های اروپائی راهنمائی می کند.

س: آیا حزب شما اهداف سوسیالیستی خود را کنار می گذارد؟

گائورا: ما صرف نظر کردن از مبارزات چریکی به معنی کنار گذاشتن از اهداف سوسیالیستی تلقی نمی کنیم. ورود به پروسه مبارزه غیر مسلحانه در این مرحله ما رابه اهدافمان نزدیکتر می کند.اهداف سوسیالیستی همچنان برنامه های استراتژیک ما تلقی می شود.

س: تناسب نیرو ها در پارلمان جدید چگونه خواهد بود؟

گائورا:حزب ما در ائتلاف با حزب کمونیست نپال( لنینیست) و چند حزب کوچک چپ دیگر قادر به کسب اکثریت پارلمانی می تواند باشد. اما حزب ما به تنهائی فقط تعداد52 صندلی پارلمانی را از مجموعه 329صندلی کسب می کند.

س: سازمان ملل تعداد نیرو های چریکی شما را حدود 30000 ارزیابی می کند، این تعداد مبارز سابقا مسلح چگونه خود را با شرایط مبارزه غیر مسلحانه تطبق خواهند داد. با سلاح های موجود در اختیار این نیرو ها چه خواهید کرد؟

ُگائورا: در مرحله فعلی دو ارتش وجود دارد، ارتش رسمی باقی مانده از زمان حکومت سلطنتی و ارتش رهائی بخش خلق. با نظارت سازمان ملل مجموعه ای از دو ارتش به عنوان ارتش ملی جایگزین می شود .ارتش جدید ساختار جدیدی خواهد داشت.

س: منظور شما این است که نیرو های چریکی سابق و طرفداران پادشاه سابق در کنار هم مجموعه ای از ارتش را تشکیل خواهند داد؟

س: البته این موضوع ساده ای نخواهد بود. حزب ما تاکنون به این نتیجه رسیده است که می توان این کار را کرد،البته ما خوب می دانیم که نیروهای مسلح ما در کنار افرادی خدمت خواهند کرد که تا آخرین لحظه از سیستم سابق حمایت کرده اند. افراد ما در نیروهای مسلح شرایط را خیلی خوب تشخیص می دهند. کوشش های پادشاه سابق جهت حفظ امکانات سیاسی خود همچنان ادامه دارد، اما قانون اساسی جدید این اقدامات را بی اثر می کند. در میان افسران سابق افراد زیادی از اقوام پادشاه سابق وجود دارند که تاکنون ملت را غارت کرده واز قدرت خود برای ثروتمند شدن و کسب قدرت، حداکثر سئواستفاده را کرده اند. آن ها در ارتش، در پلیس و در میان نیروهای بروکرات حضور دارند.آن ها حتی دارای ارتباطات بین المللی نیز هستند.بدیهی است که آن ها آرزو دارند تا با انواع توطئه ها دو باره به قدرت دست یابند.

س: در سطح بین الملل پادشاه سابق هنوز از طرف نیروهائی حمایت می شود؟

س: بله.بویژه از طرف امپریالیسم آمریکا این حمایت ها هنوز اعمال می شود. کاخ سفید بدلیل وضعیت ژئواستراتژیک منطقه علاقه زیادی به نپال دارد. باید توجه داشت که چین و هند نیز در این منطقه قراردارند. آمریکا می کوشد شرایط متزلزلی را به حاکمت نیروهای مترقی در نپال تحمیل کند.

س: و 80 درصد مردم نپال هندو هستند؟

گائورا: بله و نیروهای مذهبی معینی در این رابطه در نپال وجود دارند که منافع و فرهنگ فکری آن ها با منافع و فرهنگ سیستم کهنه سلطنتی سازگار است.در22 ماه نوامبر گذشته در در جنوب منطقه «ترای» به اختلافات محلی دامن زده شده و در گیری ها متقابل بوجود آورده شده است. در انفجاری که رخ داده 50 تن از مردم بی گناه منطقه کشته شده اند.این اعمال با حمایت و همکاری امپریالیسم آمریکا ، نیرو های دست راستی هند که علاقه زیادی نیز به بمب اتم از خود نشان می دهند و هندوهای محافظه کار منطقه به مردم بی گناه و زحمتکش تحمیل می شود.من توجه جدی نیرو های ضد امپریالیست ،مترقی و غیر وابسته را در سطح بین الملل به شرایط نپال جلب می کنم. همه نیرو های نام برده و از جمله ما در نپال نیازمند هماهنگی و اتحاد عمل های تاکتیکی و استراتژیک در مقابل اقدامات غیر قانونی و تجاوزگرانه آمریکا هستیم.آمریکا پس از حمله به افغانستان و عراق اکنون دنبال بهانه ای است تا به ایران نیز حمله کند. ما اعلام می کنیم که کاملا حیاتی است تا ما بین ملت هائی که در معرض تعرض آمریکا واقع می شوند، اتحادیه های سیاسی، منطقه ای منعقد شده و عملا به کمک یکدیگر بشتابند. تاکید می کنم این اتحاد عمل ها امری حیاتی است.


راه توده 163 21.01.2008