راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

تاکتیک قدیمی
موزائیکی کردن کشورها
برای سلطه بر منابع منطقه
بهروز بکتاش
 

تاکتیک یا سیاست ایالات متحده برای موزائیکی کردن کشورهای منطقه خاورمیانه و تضعیف دولت مرکزی این کشورها، که اخیرا و بدنبال ترور "بی نظیربوتو" توجه محافل سیاسی را به خود جلب کرده، سیاستی است که از زمان پیدایش امپراطوری بریتانیا طرح و دنبال شد. گرچه امروز با اشکالی نوین در دستور کار ایالات متحده قرار گرفته است.
ویژگی جهان کنونی و این تاکتیک را شاید بتوان در "آشوب و آرامش" خلاصه کرد. آرامش برای دولتی که منافع امپریالیسم را تامین کند وآشوب برای دولت های ملی که از استقلال خود دفاع می کنند. نظیر دولت های آلنده در شیلی، مصدق در زمان شاه و یا خاتمی در جمهوری اسلامی.
اهمیت دوباره این تاکتیک امپریالیستی ما را بر آن می دارد تا یکبار دیگر سیاست های بریتانیای کبیر را مطا لعه و زیر ذره بین قرار دهیم. پی بردن به حوادث کنونی و پیش بینی آینده بدون دانستن گذشته امکان پذیر نیست.
یک نمونه کوچک را می آورم. امروز بصورتی سیستماتیک در بلوچستان ایران به مردم ظلم می شود، دست های پنهان در ایران که یک سر آن به خارج بند است، بر این تدبیرند که اگر از یک سو مانع یک جنبش اصلاحی در ایران شده و از سوی دیگر با این ظلم سیستماتیک زمینه آشوب را فراهم می کنند. حال با محدودیت های مذهبی، اقتصادی، ملی و یا قومی. اگر فردا روزی بلوچستان ایران به مرکز انفجار تبدیل شد، شما نباید تصور کنید که تاکتیک جدیدی را امریکا یا انگلستان و یا هر قدرت دیگری در منطقه در پیش گرفته اند. خیر. این ادامه تاکتیک و سیاستی قدیمی برای کشیدن آجر از زیر پای حکومت مرکزی در لحظه مناسب و گرفتن امتیاز از آن حکومت و یا جدا کردن بخشی از آن کشور و تبدیل آن به پایگاه اقدامات بعدی است.
دراین زمینه شواهدی وجود دارد که نشان میدهد بریتانیا و ایالات متحده بطور ارگانیک دراین عرصه در منطقه فعال اند. فراتر از این، شاید بریتانیا توانسته باشد موفقیت آمیز بودن تاکتیک قدیمی خود را به ایالات متحده که در سالهای اخیر مستقیم و بی پروا قوای نظامی خود را به میدان فرستاده اند قبولانده باشد. اگر اینچنین باشد – شواهد و از جمله حوادث اخیر پاکستان همین را نشان میدهد- آنگاه بسیار جدی تر باید به زبانه کشیدن حریق در جای جای ایران اندیشید. بویژه که حکومت مرکزی و مذهبی خود بهترین زمینه ساز این توطئه است.

راه توده 163 21.01.2008
 

 فرمات PDF                                                                                                        بازگشت