راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

در مجلس هشتم
فراکسیون کارگری
با کدام انگیزه
با چه سمت و سوئی؟
هدایت احمدی

 

"فراكسیون كارگری مجلس هشتم" تشکیل شد. اصولا در كار های اجتماعی موفقیت مطلقنه مفهومی دارد و در عمل وجود دارد یا می تواند وجود داشته باشد. با این پیش فرض، تشکیل چنین فراکسیونی را در مجلس می توان مثبت دانست.
شاید عده ای از كارگران با تشكیل فراكسیون كارگری فكر كنند كه می توانند بروند خانه بخوابند و فراكسیون كارگری مجلس همه كار ها را برایشان انجام می دهد و كافی است كه كارگران فقط لقمه را بگذارند در دهانشان و زحمت جویندن را به خودشان بدهند.
ما كارگران باید بدانیم در جمهوری اسلامی ایران زندگی می كنیم با تمام قوانین و مقررات و طبقات اجتماعی كه تنها كارشان و منافع شان در غارت جامعه از جمله ما كارگران می باشد تحت انواع كلاه های شرعی و غیر شرعی.
حتی اگر تمام مجلس فراكسیون كارگری شود هم باز مشكلات كارگران حل نخواهد شد،زیرا انواع دستگاه ها و سازمان ها و نهادهای وابسته به دولت سمت و سوی تامین منافع كارگران را ندارند. به همین دلیل است که باید روی خواست به حق و طبیعی خود برای تشکیل سندیکا و کانون های مدافع حقوق کارگران پافشاری کنیم.
بیمه كارگران ساختمانی، واحد های بحران زده و موضوع كارگرانی كه ماه ها حقوق دریافت نكرده اند، موضوع قرار داد های موقت، شركت های پیمانكاری، موضوع حداقل دستمزد، مسئله گرانی ارزاق و گرانی مسكن كارگران، مسئله اشتغال و بررسی عملكرد شورای اشتغال، مسئله مبارزه با دشمنان قانون كار و........" از مهمترین و گره ای ترین مسائل و مشكلات روز كارگران ایران است که فراکسیون جدید کارگری مجلس نمی تواند و نباید گذاشت بتواند خود را درگیر آن نکند و شانه اش را از زیر این بار بیرون بکشد. اگر فراکسیونی با نام کارگران تشکیل داده اند، موظف به طرح مشکلات روز کارگران اند.
در نخستین موضع گیری ها و اخبار فراکسیون نامبرده، طبق آنچه که مطبوعات نوشته اند گفته شده كه مهم ترین مسئله فراكسیون كارگری حل مشكلات صنایع بحران زده از جمله صنایع نساجی، صنایع شیمی، صنایع لوازم خانگی، صنایع قند و شكر، و.... است. و باز هم به درستی پیشنهاد شده است كه فهرستی از صنایع بحران زده و نیز بنگاه ها و موسسات صنعتی و كشاورزی بحران زده تهیه شود تا بتوان علل مشكلات آنها و نیز نسبت به حل مسایل و مشكلات آنها در اسرع وقت اقدام كرد. اینها همه سخنانی درست است و علیرغم هر نظری که درباره مجلس هشتم داشته باشیم، می توان حتی همین مجلس را برای تحقق همین وعده هائی که درابتدای کار داده اند زیر فشار قرار داد.
به نظر می رسد برای تهیه فهرست صنایع و بنگاه های تولیدی بحران زده تشكیلات خانه كارگر و نیز تشكل های دیگر كارگری می توانند به كمك فراكسیون كارگری بشتابند و ضمنا این فهرست عمدتا در استانها و شهرستان ها توسط خانه های كارگر تهیه شده است و در دسترس می باشد. اگر فراکسیون یاد شده واقعا در پی تحقق وعده های خود باشد، این خواست به جلب اعتماد، جلب همکاری و حتی بسیج کارگران نیازمند است. به همین دلیل باید در انتظار آن بود که فراکسیون کارگری مجلس هشتم، حمایت از تشکل های مستقل کارگری را نیز در دستور کار خود قرار دهد. خانه کارگر نیز تنها دراینصورت است که می تواند در برابر تشکل های قدرتمند سرمایه داری حاضر در حاکمیت قد علم کند.

البته نباید در این زمینه ها دچار خوش بینی شد، زیرا حل مسایل و مشكلات كارگری نیز در رابطه با كل مسایل و مشكلات جامعه ایران در جمهوری اسلامی ایران می باشد. بعبارت دیگر حل مسایل كارگری در گرو حل مسایل كل جامعه است. بعنوان یک نمونه بارز در حا ل حاضر گرانی معضل روز کل جامعه ایران است، هرچند که فشار آن بیش از همه بر زحمتکش ترین و تحت فشار ترین طبقه ایران، یعنی کارگران می آید. حل گرانی، حل یک مشکل عمومی است، که کارگران را نیز شامل می شود.
نکته دیگر این که مسایل و مشكلات كارگری ایران در پیوند است با سمت گیری اقتصاد ایران برای انطباق خود با سرمایه داری جهانی و ارگان های وابسته به آن مانند صندوق پول و بانک جهانی و حتی بنیاد تجارت جهانی.
زیر فشار همین همسوئی تولید داخلی در کشور ما به نابودی کشانده شد و سرمایه داری تجاری در این زمینه نقش مهم را برعهده داشت. دروازه های باز گمركی کشور و واردات بی رویه و افسار گسیخته كه از علل مهم نابودی تولیدات داخلی و ملی و بحران زده شدن بنگاه های صنعتی و كشاورزی نمونه ها و نشانه های این تسلط است. نابودی تولیدات داخلی یعنی نابودی اشتغال و نابودی اشتغال یعنی افزایش بیكاری وبیكاری یعنی فقر و فقر یعنی توسعه همه نوع فساد اجتماعی و فرهنگی در كل جامعه. می بینید که مسائل چگونه در ارتباط با یکدیگراند و این یعنی همان که یادآور شدم. یعنی بسیاری از مشکلات کارگران ایران، در گروه حل مشکل عمومی جامعه است.


راه توده 182 23.06.2008

 


 

 فرمات PDF                                                                                                        بازگشت