مهکامه
"سرو" سربلند گیلان
که نامش "سرور" بود
سرور مهکامه (محصص) در سال 1287 خورشیدی در
شهر لاهیجان متولد شد. خانوده او در گیلان به شرافت و فضیلت شهرت داشتند.
پدرش دانشمند بود و سرور به اقتضای تربیت خانوادگی از اوان کودکی با آثار
بزرگان علم و ادب آشنا شد. در 9 سالگی چند هزار بیت از بزرگان ادب، بویژه
اشعار حماسه شاهنامه فردوسی، اشعار سعدی، حافظ، مثنوی مولوی و رباعیات خیام
را در حافظه داشت.
از 10 سالگی خود شعر گفت و اشعار مهیج او که در باره انقلاب و رهائی زن بود
در مطبوعات گیلان انتشار یافت. قریحه سرشار و استعداد کم نظیر او سبب شد تا
علیرغم سن کم، در نوجوانی، هنگام افتتاح اولین دبستان دولتی در لاهیجان،
مقامات اداره فرهنگ شهر او را به خدمت دعوت کنند.
پدرش را خیلی زود از دست داد و در زمستان 1305 بهمراه سایر اعضای خانواده
عازم رشت شد و دراین شهر ساکن. او را در شهر رشت به ریاست آموزشگاه
جدیدالتاسیس "اکابر نسوان" منصوب کردند و همین که اولین دبیرستان دخترانه
شهر بنام دارالمعلمات در رشت تاسیس شد، تدرس ادبیات فارسی در کلاس های این
دارالمعلمات را نیز به او واگذار کردند.
تا اواخر سال 1308 که مقیم شهر رشت بود، به تدریس ادامه داد و سپس، پس از
آنکه ازدواج کرد و راهی تهران شد، از کار فرهنگی کناره گرفت. در پائیز 1317
همسر جوانش را از دست داد. همسرش براثر ایست قلبی درگذشت و سرور مهکامه
ماند با سه پسر و یک دختر، که همگی کم سن و سال بودند و تامین زندگی آنها
را به تنهائی عهده دار شد. عرصه بر او در تهران تنگ شد و بار دیگر به رشت
بازگشت. در این بازگشت به ریاست دبیرستان دخترانه فروغ رشت منصوب شد که در
واقع مدرسه "اناثیه" سابق امریکائی ها بود.
اولین حضور چشمگیر مهکامه در مجامع بزرگی ادبی دوران، شرکت وی در مسابقه
انجمن ادبی ایران در جشن هزاره فردوسی در سال 1313 بود و سپس در خرداد سال
1325 در نخستین کنگره بزرگ نویسندگان ایران حضور یافت. او دراین کنگره که
ملک الشعرای بهار وزیر فرهنگ وقت آن را افتتاح کرد، بعنوان عضو هیات رئیسه
انتخاب شده و درکنار بزرگانی چون دهخدا، صادق هدایت، کریم کشاورز،
فروزانفر، دکتر حکمت و دکترشایگان قرار گرفت. این کنگره در باغ دلگشای خانه
فرهنگ ایران و شوروی برگزار شد و سرور مهکامه در سخنرانی خود، سرگذشت
ادبیات ایران را که خود به شعر سروده بود برای حاضران خواند.
راه توده 169 03.03.2008
فرمات
PDF