فرمات PDF
بازگشت
آن فضای سبز
به این بیمه می آید!
هدایت احمدی
این گزارش بر اساس گفتگو با حدود 30
نفر از كارگران شهرداری تهران در مناطق مختلف - 7،6،2،10،5 و....- و ناحیه های
مختلف و شركت های مختلف پیمانكاری كه این كارگران در آنها كار می كنند، تهیه شده
است.
- چرا این قدر وضع فضای سبز این منطقه( ناحیه) از جمله پارك ها و وضع درختان كوچه و
خیابان ها خراب است؟ به جای كشت گیاهان و گلها و بوته ها و درختان من فقط خاك می
بینم و جای خالی. درختان را اره می كنند ولی چیزی جایش نمی كارند.
- این پیمانكاران فقط كارشان این است كه می آیند درختان را قطع می كنند ولی نهالی
بجایش نمی كارند، بوته ها و گلها را می كنند كه بیایند بعدا دو باره زمین را كشت
كنند ولی دیگر یادشان می رود!
- بیمه هستید؟
- ظاهرا هستیم.
- چرا ظاهرا؟
- دفتر چه بیمه داریم ولی نمی دانیم كه بیمه هستیم و یا نه و لیست بیمه برایمان رد
می كنند و یا نه؟
- به اداره بیمه مراجعه كنید، متوجه می شوید كه بیمه هستید یا نه.
- بیمه به ما جواب نمی دهد. می گوید از شركت نامه بیاورید تا جواب شما را بدهیم
وشركت می گوید هر وقت دفتر چه تان تمام شد دفتر چه تان را بما بدهید ما خودمان می
رویم و آن را تمدید می كنیم.
- مگر تمدید دفترچه دلیل بر رد كردن صورت اسامی شما به بیمه نیست؟
- خیر این طور نیست. ما افرادی داشته ایم كه گفته شده 12 سال بیمه شده اند وقتی
رفته ایم بیمه متوجه شده ایم تنها 4 سال حق بیمه رد شده است .
- پس چطوری دفترچه داشته اید ولی حق بیمه رد نشده است؟
- این دیگر از كلك ها و گاوبندی های عده ای از كارمندان سازمان تامین اجتماعی و
شركت های پیمانكاریهاست. حتما رشوه می دهند دفتر چه ها را تمدید می كنند و گاهی
برای خالی نبودن عریضه نیز ما را در لیست بیمه رد می كنند كه به قول معروف گندش در
نیاید.
این است شرح حال فضای سبز تهران و هزاران كارگر شهرداری تهران و بلایی كه شركت های
پیمانكاری بر سر آنها می آورند. ماجرا فقط به اینجا ختم نمی شود. میلیاردها تومان
بودجه شهر داری تهران، بصورت سنتی، اکنون سالهاست به جیب شركت های پیمانكاری
شهرداری می رود و لفت و لیسی هم از این بابت توسط بعضی از مسئولین رده بالای
شهرداری كه با این پیمانكاران سر و كار دارند صورت می گیرد. همچنان که لفت و لیسی
هم توسط بعضی از كاركنان و مسئولین ویژه سازمان تامین اجتماعی و شعب مختلف آن.
البته موارد فوق در مسير هايي مانند اطراف ميدان آزادي، خيابان هاي بالاي شهر و
بزرگ راه ها و خيابان هاي اصلي كه محل عبور ومرور عمومي و عبور و مرور بزرگان است
كمتر صدق مي كند ، اين بيشتر در مورد مناطق و جاهايي كه زياد تو چشم نيستند صدق مي
كنند.
ضمنا بايد گفت مسايل فوق تقريبا در تمام شهرداري هاي ايران و تمام ادارات دولتي و
غير دولتي و به قول معروف بخش دولتي و بخش خصوصي ..... صدق مي كند و مبتلا به كل
مملكت است.
سابقه پیدایش شركت های پیمان كاری( كارهای پیمانی) در جمهوری اسلامی ایران:
"كار های پیمانی یا قرار داد كار پیمانی عبارت از قرار داد یا كاری است كه در آن
كار فرمای اصلی كه موسسه یا شركت مادر به حساب می آید بخش ها و یا تمام نیروی كار
خود را برای راحتی از درگیر شدن با مقرات كار و تامین اجتماعی، مالیات، همچنین
تشكلات كارگری و در خواست های كارگری برای ارتقای وضعیت، به موسسه، شركت یا افراد
معمولا به پیمان یك ساله و یا بیشتر واگذار می نمایند." كتاب قرار داد های موقت كار
در ایران، علیرضا محجوب،1381 .
سابقه شركت های پیمانكاری مربوط به سال 1364 است. مطابق نظر محجوب بیش از 30 در صد
از مبلغ قرار داد به جیب پیمانكاران می رود.
اول اینكه از آن زمان به بعد شركت های پیمانكاری بصورت سرطانی تكثیر پیدا كرده اند
و مسلما راه ها جدید برای غارت كارگران و تبدیل 30 درصد غارت پیمانكاران حتما هم
اكنون به بیش از 50 درصد و شاید بیشتر رسیده است.
دوم اینكه غارت پیمانكاران از طریق افزایش مبالغ پیمان ها - از طریق افزایش غارت
بیت المال- و نیز از طریق لفت و لیس های متعدد شدیدا زیاد شده است.
مثا ل: فرض كنیم یك منطقه طبق روال عادی برای نگهداری اش با شهر داری ماهی 20
میلیون تومان قرار داد بسته می شود، از طریق بند و بست این مبلغ به 30 میلیون تومان
بسته می شود، چنانچه از جدول بر می آید سود شركت پیمانكار به جای 6 میلیون تومان به
16 میلیون تومان میرسد. خوب 10 میلیون تومان كه از جیب ملت بیرون آمده است( توجه
شود كه از جیب مردم خارج شده است بدون اینكه به كارگران برسد و یا در كیفیت كار
تاثیر بگذارد) به شكلی بین شركت پیمانكار و عوامل شركت پیمانكار در شهر داری منطقه(
عوامل بخش خصوصی در بخش دولتی و یا بخش خصوصی در داخل بخش دولتی) تقسیم می شود كه
معمولا و در دراز مدت سهم شیر به پیمانكار و سهم روباه به كارمندان و عوامل شركت
پیمانكار خواهد رسید.
روش كار پیمانكار و بخش خصوصی این طور است كه كارمند و كارمندان و عوامل مورد نظر
خود را به شكلی خراب( نجس و آلوده) - چوب دو سر نجس- می كنند، مثلا در ابتدا از 10
میلیون تومان به عوامل خود مثلا4 میلیون تومان رشوه می دهند ولی بعدها با توجه به
اینكه كارمندان مورد نظر خراب شده اند و از درز كردن به بیرون و گیر افتادن مجبور
می شود مثلا با 1 میلیون تومان نیز برای پیمانكار كار كنند. با مبلغ بسیار ناچیز
میشوند عامل پیمانكاران، زیرا در جمهوری اسلامی بخش خصوصی نسبت به كارمندان دولتی
كمتر ضربه پذیر است و شاید اصلا ضربه ای به او وارد نمی شود. به طور كلی هر چه
شركتهای پیمانكاری ( به قولی شركتهای برده داری) شهرداری تهران افزایش می یابد وضع
شهر از جمله فضای سبز و اسفالت و معابر و.... آن بیشتر رو به خرابی می گذارد.
راه توده 200 01.11.2008