امارات متحده خلیج فارس
سکوهای نظامی امریکا
برای محاصره دریائی ایران
سیامک زرنگار- راه توده
 

امارات متحده به بزرگترین متحد امریکا در خلیج فارس و در عین حال اگر نگوئیم بزرگترین رقیب، ناچاریم بپذیریم که به دشمنی بزرگ علیه ایران تبدیل شده است.
رابطه امارات و امریکا از سالها پیش در حال گسترش بوده است. این روابط در نخستین سال تشکیل امارات در سال 1972 آغاز و به نوعی همکاری امنیتی بسیار مهم برای طرفین تبدیل شد. چنان که اکنون سفارت غیر رسمی امریکا در ایران، عملا در گوشه ای از امارات و بعنوان یک دفتر راه اندازی شده است. سفارتی در تبعید که درانتظار انتقال به تهران است!
نخستین جرقه های همکاری های امنیتی – نظامی امریکا و امارات متحده در سال 1991 در بحبوبه جنگ خلیج فارس زده شد و بسرعت به یک قرارداد دفاعی در سال 1994 تبدیل گردید.
با افزایش تنش در خلیج فارس و حضور بیش از پیش ایالات متحده در منطقه، روابط امارات با امریکا بگونه ای افزایش یافت که بندرهای امارات به نخستین لنگرگاه ناوهای امریکا در خارج از امریکا تبدیل شدند. روزانه بیش از 200 کشتی و ناو امریکایی با بنادر امارات در تماس اند و از آنجا هدایت میشوند.
بندر "جبل علی" در دوبی به بندر استراتژیک امریکایی ها در خلیج فارس تبدیل شده است که پذیرای بیشترین ناوهای جنگی امریکا در خلیج فارس است. این بندر بیشترین تعداد ناوهای امریکا را در خارج از آن کشور پذیرایی می کند و مرکز لجستیکی امریکا در خلیج فارس در آنجا واقع است.این بندر با امکانات وسیع و موقعیت ممتاز جغرافیایی محل تخلیه کشتی های کانتیر بر و از جمله محل تخلیه تجهیزات و سلاح های امریکایی است.
بندر فجیره که در طول جنگ ایران و عراق به توقفگاه ناو ها و کشتی های امریکایی برای انجام عملیات سوختگیری تبدیل شد، کماکان در استفاده بلامنازع امریکایی هاست. این بندر که در سواحل عمان واقع است با خطوط لوله نفت با جبل علی مرتبط است تا در صورت بسته شده احتمالی تنگه هرمز توانایی صادرات نفت از این کشور وجود داشته باشد. از این بندر برای دریافت اکثر بارهای هوایی نیروهای امریکایی که از پایگاه های این کشور در ژاپن و اقیانوس آرام حمل میشوند استفاده می شود. این بندر نیز که برای امریکا بندر لجستیکی مهمی است براحتی از طریق خشکی به سواحل امارات در خلیج فارس مرتبط است.
بندر راشد که در شهر دوبی واقع است، سالها مورد استفاده ناوهای امریکایی و از جمله برای تعویض و جا به جایی پرسنل نظامی امریکایی استفاده شده است. در سال 1988 امریکا موفق شد در 80 مایلی از بندر راشد لنگرگاه آرکانزاس را در خلیج فارس برپا کند که برای انجام عملیات واکنش سریع در نظر گرفته شده است.
بندر زاید در ابوظبی نیز آشکارا در اختیار نیروهای امریکایی است. ساکنان دوبی و ابوظبی بطور متناوب با سربازان امریکایی که بطور گروهی درمراکز خرید شهر یا سینماها حضور دارند، روبرو می شوند. علاوه برآن تردد سربازان و دیگر نظامیان امریکا چه به ناوهای خود و چه به دیگر کشور ها از طریق شهر و فرودگاه های دوبی صورت می گیرد. در سال 2007 فقط 77 هزار امریکایی ازطریق امارات به ماموریت های خود گسیل شده اند. آمار منتشره در باره تعداد تردد های دریایی امریکا به بنادر امارات 590 کشتی پشتیبانی و 56 ناو جنگی در سال 2007 است که در این بنادر لنگر انداخته اند و این به جز کشتی هایی است که از طریق بنادر امارات در آب های خلیج فارس هدایت شده و احتیاجی به توقف در این بنادر ندارند.

الظفره : پایگاه هوایی امریکا در امارات
امریکا علاوه بر همه امکانات بندر که در امارات در اختیار دارد، دارای یک پایگاه هوایی در یک ساعتی ابوظبی است که الظفره نام دارد. تمرکز نیروهای امریکا در این پایگاه با توجه به تهدیداتی که نیروهای امریکا در عربستان مواجه بودند و اتفاقاتی همچون انفجار در پایگاه الخبر در عربستان شکل گرفت و باعث شد که نیروهای امریکایی که در شهر ابوظبی حضور داشتند در این پایگاه متمرکز شوند. این پایگاه مرکز توقف اسکادران های سوخت رسانی امریکاست که قادرند سوخت مورد نیاز جنگنده های امریکا را در حین پرواز تامین کند. این پایگاه مرکز توقف هواپیماهای جاسوسی معروف به "هاوک" و همچنین هواپیمای غول پیکر U2است که متناوبا مورد استفاده امریکا در منطقه قرار می گیرند. از این پایگاه نخستین بار در سال 2001 برای سرکوب طالبان در افغانستان و پس از آن در جنگ با صدام حسین مورد استفاده امریکاییان قرار گرفت. آمار پرسنل دائم امریکا در این پایگاه 300 نفر است که با توجه به تجهیزات ساخته شده در این پایگاه و اطراف آن هیچ نسبتی ندارد. این پایگاه دارای 3 مرکز مجزای فرماندهی است و تاکنون آمار سقوط یک هواپیمای امریکا در آنجا منتشر شده است.
محل این پایگاه با چنان دیدی انتخاب شده است که تمامی خلیج فارس وسواحل ایران را تحت نظر داشته باشد. ساده انگاری است که تصور شود این پایگاه فقط برای بمباران چند غار در افغانستان یا چند پل بروی فرات در عراق ساخته شده باشد. در بحبوبه عقد قرارداد شرکت اماراتی DP WORLD جهت بدست آوردن امتیاز انجام امور بندری در امریکا که با مخالفت دمکراتها روبرو شده و مسکوت ماند فریاد سناتورهای هوادار این قرارداد این بود که فقط امارات دارای موقعیت استثنایی جغرافیایی است که از آنجا میتوان با ایران مقابله کرد. این قرارداد در حقیقت باج کوچکی به امارات بود که تمامی بنادر و خاک خود را در اختیار امریکا قرارداده است.


راه توده 193 08.09.2008