راه توده
بازگشت
نوشته میشل خوسودوسکی
ریشه های پنهان حمله اسرائیل به غزه
و نتایج دوپارچه شدن فلسطین
ترجمه عسگر داوودی
در گذشت یاسرعرفات و انتخاب حماس و به دنبال آن ضعف حضور مسئولین
الفتح در منطقه غزه و ماجراجوئی های بی پایان حماس بهانه تسلط اسرائیل را برذخایر
گازی سواحل غزه فراهم کرد.
شوسودفسکی پروفسورعلم اقتصاد در دانشگاه اوتاوای کانادا است. او با مراکز اداری
مختلف سازمان ملل همکاری داشته واکنون مسئول مرکزResearch on Globalization (CRG)می
باشد. کتاب های مختلفی نوشته که از جمله آن ها می توان به Encyclopedia
Britannicaاشاره کرد. نوشته های او به بیش از 20 زبان دنیا ترجمه شده است. در سال
2003 جایزه حقوق بشر برای اجتماعات انسانی وحقوق ملی را دریافت کرد.
آنچه را می خوانید ترجمه کوتاه شده مقاله ایست که از وی در باره حمله نظامی اسرائیل
به غزه در ماهنامه http://www.hintergrund.de منتشر شده است.
بنابراین دلیل تهاجم نظامی اسرائیل به نوار غزه وجود منابع گاز طبیعی کشف شده در
سال 2000 میلادی در نزدیکی سواحل منطقه می باشد و هدف این تهاجم اشغالگری و
کشورگشائی است.
British Gas (BG GrouP) وشرکا که با نامConsolidated Contractors Company (CCC
درآتن پایتخت یونان مستقر است به فامیل های لبنانی«صباغ» و«خوری» تعلق دارد که حق
استخراج از منابع گاز کرانه غزه را در ماه نوامبرسال 1999 برای 25 سال از مسئولین
فلسطینی «الفتح» دریافت کرده بود. در صد تقسیم سهم استخراج گاز از این منابع به
ترتیب زیر مقرر شده بود: فلسطینی ها 10%، Consolidated Contractors) (CCC (60%)،
British Gas30%.( گزارش روزنامه هآرتس چاپ اسرائیل در تاریخ 21.10.07) سه طرف مذکور
قرار داد، جهت گسترش حوزه بهره برداری و استقرار یک لوله انتقال گاز به توافق
رسیدند (بنا به گزارش نشریه میدل ایست تایمزچاپ انگلیس 5.1.01) «شرکت گازبریتانیا»
در مرحله جستجو در محدوده ساحلی نزدیک به کرانه غزه منابع متعددی از گاز را کشف کرد
که در مجاورت منابع گازی اسرائیل قرار دارند. لازم به ذکر است که 60% منابع گازی
سواحل غزه به فلسطینی ها تعلق دارد.
شرکت گاز بریتانیا در سال 2000 میلادی دو مرکز را جهت استخراج گاز تحت عملیات
قرارداد. میزان ذخیره موجود گاز فقط در این دو مرکز 1,4 تریلیون فوت مکعب ارزیابی
شده است که بنا به ارزیابی «شرکت گاز بریتانیا» حدود 4 میلیارد دلار آمریکا می
تواند ارزش داشته باشد. میزان گاز موجود درمحدود منطقه مجاور آن نیز که به فلسطینی
ها تعلق دارد به مراتب می تواند بیشتر از میزان دو مرکز مذکور باشد.
منابع گازی منطقه متعلق به کیست؟
مالکیت و تسلط برمنابع گازی غزه مسئله مهمی است. با توجه به این که در این
منطقه فلسطینی ها ساکن هستند و این معادن به آن ها تعلق دارد.
در گذشت یاسرعرفات و انتخاب حماس و به دنبال آن ضعف حضور مسئولین الفتح در منطقه
غزه و ماجراجوئی های بی پایان حماس بهانه تسلط اسرائیل را برذخایر گازی سواحل غزه
فراهم کرد.
«شرکت گاز بریتانیا» با نادیده گرفتن موجودیت حماس در منطقه غزه با اسرائیل قرار
داد استخراج گاز امضاء کرد.
با انتخاب «آریل شارون» در سال 2001 میلادی به نخست وزیری اسرائیل زمینه تغییراتی
را در عرصه سیاسی اسرائیل فراهم کرد. از جمله مالکیت و تسلط فلسطینی ها بر منابع
گازی کرانه غزه از طرف دولت شارون انکار شد. شارون اعلام کرد «اسرائیل هرگز از
فلسطینی ها گاز خریداری نخواهد کرد» و در عین حال او تائید کرد که منابع گازی موجود
به سواحل غزه متعلق به اسرائیل خواهد بود.
پیروزی حماس در انتخابات سال 2003 میلادی مشخص کرد که فقط کرانه باختری رود اردن
تحت کنترل نیرو های فلسطینی (الفتح) به رهبری محمود عباس خواهد بود.
در سال 2006 میلادی در شرایطی که شرکت گاز بریتانیا انعقاد یک قرارداد گازی با مصر
را آماده می کرد تا بخشی از گاز استخراجی کرانه غزه را به مصر منتقل کند( گزارش
روزنامه تایمز انگلیس 23 ماه مه سال 2007 ) تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس مداخله
کرده و خواست که تا طرف قرار داد فروش گاز به مصر نه شرکت گاز بریتانیا بلکه
اسرائیل ذکرشود.
یک سال بعد یعنی در ماه مه سال 2007 میلادی کابینه اسرائیل به «المرت» نخست
وزیرپیشنهاد داد: «از مسئولین فلسطینی گاز مورد نیاز اسرائیل خریداری شود». این
معامله 4 میلیارد دلاری سودی حدود 2 میلیارد دلار برای اسرائیل می توانست به همراه
داشته باشد. از جمع مبلغ دریافتی 1 میلیارد دلار آن سهم فلسطینی ها می شد.
اسرائیل اصراری نداشت که جزئیات این معامله را با فلسطینی ها در میان بگذارد. یک
شرکت کوچک واسطه شد تا با «شرکت گاز بریتانیا» هماهنگی هائی انجام دهد تا در این
معامله دولت حماس و مسئولین فلسطینی(الفتح) مداخله نداشته باشند:«مسئولین وزارت
دفاع اسرائیل مایل هستند که سهم فلسطینی ها در این معامله به طریق کالائی وخدماتی
پرداخت شود. آن ها تاکید دارند که دولت حماس پولی دریافت نکند.»
هدف عملیات مذکور این بود که قرار داد منعقده سال 1999 بین«شرکت گاز بریتانیا» و
مسئولین وقت تحت سرپرستی «یاسرعرفات» امضاء کرده بودند از حیظ انتفاع ساقط شود.
بنا بر همین توافق، در سال 2007 با «شرکت گاز بریتانیا » در رابطه با میزان
استخراج، معین شد که گاز استخراجی از منابع گازی نزدیک به سواحل غزه، از طریق لوله
های زیر دریا به بندر اسرائیلی اشکالون پمپ شده و جهت فروش توسط اسرائیل آماده شود.
در همین شرایط ادامه استخراج و حمل گاز با اخطار رئیس سازمان امنیت اسرائیل(موساد)
به دلایل مسائل امنیتی معلق ماند.
هدف اسرائیل در این مرحله این بود که بهانه ی فراهم شود تا حق استخراج و سهم متعلق
به فلسطینی ها پرداخت نشود.
در ماه دسامبر سال 2007 «مجموعه شرکت های گاز بریتانیا» با اشاره اسرائیل معاملات
خود را با اسرائیل قطع و کلیه دفاتر خود را در اسرائیل تعطیل کردند. عملیات طبق
برنامه قبلی با هدف فراهم کردن بهانه جهت استخراج گاز منطقه کرانه غزه توسط اسرائیل
از ماه جولای 2008 میلادی با نام رمز«سرب ریخته گری»آغاز شد. روزنامه هآریس چاپ
اسرائیل در تاریخ 27.11.2008 (5 ماه پس از آغاز و به نتیجه رسیدن عملیات) نوشت:
«اهود بارک» وزیر دفاع شش ماه قبل از آغاز عملیات « ریخته گری سرب» نیروهای دفاعی
اسرائیل را تعلیم می داد، آن ها می بایستی دقیقا برای همان روزی که اسرائیل با حماس
توافق آتش را اعلام می کردند آماده عملیات می شدند.»
دقیقا در همین ماه بود که مسئولین اسرائیلی مجددا با شرکت گاز بریتانیا تماس داشتند
تا معامله برنامه خرید گاز طبیعی غزه را به نتیجه برسانند.
نتیجه مذاکرات و تصمیم گیری های اسرائیل با گروه«شرکت های گاز بریتانیا» با پروسه
انجام عملیات نظامی اسرائیل همزمان شد. اصرار بر مذاکره و توافق با گروه «شرکت های
گاز بریتانیا» قبل از اشغال مناطق کرانه غزه نشان می داد که این قرار داد بخشی
کوچکی از یک برنامه دراز مدت و طولانی است.
برای دولت «اهود المرت» محرز بود که توافق برای معامله با گروه «شرکت های گاز
بریتانیا» زمینه تسلط و اشغال منطقه جدیدی از کرانه غزه متعلق به فلسطینی ها را
فراهم خواهد کرد.
مذاکرات و توافق مابین «گروه شرکت های گاز بریتانیا» تا ماه اکتبر سال 2008ادامه
داشت . در ماه نوامبرهمان سال وزارت دارائی، وزارت معادن طبیعی اسرائیل و شرکت
الکترونیک اسرائیل (IEC) برنامه تعلیمات دو جانبه را آغاز کردند و یک ماه بعد یعنی
در دسامبر همان سال عملیات بمباران مواضع فلسطینی ها آغاز شد.
غزه و سیاست انرژی سوختی
عملیات اشغال مناطق کرانه غزه جهت تسلط اسرائیل بر مناطق گازی متعلق به
فلسطینی ها در کرانه غزه آغاز شده است.
پس از اشغال مناطق کرانه غزه از اسرائیل چه توقعی می توان داشت؟ نظر اسرائیل در
باره منابع گاز طبیعی فلسطینی ها چیست؟
آیا غزه در حال تبدیل شدن به منطقه تحت کنترل سازمان ملل است؟
آیا اسرائیل مایل است کرانه غزه را به یک منطقه نظامی تبدیل کند؟
آیااسرائیل مایل است تا منابع گازی فلسطینی ها را در کرانه غزه مصادره و تسلط یک
جانبه خود را در منطقه اعمال کند؟
اگرجواب این سوالات مثبت باشد، سئوال بعدی آنست که آیا لوله های انتقال گاز مستقر
در زیر دریا در منطقه کرانه غزه به لوله های گاز مستقر در زیردریا در منطقه مربوط
به اسرائیل وصل خواهد شد؟
لوله های انتقال انرژی سوختی مختلف توسط اسرائیل از جمله از منطقه« الآت» و بندر
اشکالون اسرائیل از طریق خط لوله مابین اسرائیل و ترکیه به بندر سیحون وصل خواهد
شد؟
بندر سیحون در ترکیه ترمینال نفت و گازمنتقل شده از«باکوـ تفلیس ـ سیحون » است،
محلی که لوله های گازی اسرائیل (BTC-Pipeline نیزقرار است به آنجا وصل شوند. انباری
مملو از انرژی سوختی .
راه توده 209 19.01.2009
فرمات
PDF
بازگشت