راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

بحران اقتصادی در روسیه
زیر ابر سکوت رسانه ها
بخشهائی از مقاله "کاشین و. ئی . کاشین "
معاون کمیته دومای دولتی و عضو
کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه فدراتیو
روزنامه «پراودا» 09 02 20
ترجمه بهروز بکتاشی
 

بحران های اقتصادی خصلت جدائی ناپذیر کاپیتالیسم هستند. این نکته بطور عملی در اثر خلاقانه ک.مارکس«کاپیتال» ثابت شده و در آثار اقتصاد دان برجسته "کاندراتیف" در باره بحران های ادواری کاپیتالیسم تائید شده است. برای ما کمونیستها در روسیه، بد اقبالی غیر منتظره که حکومت سعی میکند بحران اقتصادی را اینچنین جلوه بدهد، قابل قبول نیست. علاوه بر آن، ما هشدار داده بودیم که : رفورم های لیبرالی با سمتگیری حراج مواد خام کشور، بدون رشد بخش واقعی اقتصاد موجب ویرانی می گردد. محصول احیای کاپیتالیسم در روسیه که صادرات مواد خام را حاکم کرد و به اقتصاد کشور جنبه بانکی- سفته بازی داد موجب شد تا جلوی رشد صنایع با تکنولوژی بالا گرفته شود، اقتصاد کشاورزی دچار رکود شود. در چنین ساختار تخریب کننده ای بحران اقتصادی اجتناب ناپذیر بود.
بعلاوه، مدل بکار گرفته شده «بازار آزاد» خودکفائی سرمایه مالی را تائید کرد. با چنین شیوه ای هواداران اقتصاد لیبرالی ک. مارکس را «دستکاری کردند» و فرمول کلاسیک«پول- کالا- پول» او را با فرمول ساده تر، ابتد ئی تر و غارتگر تر«پول-پول»عوض کردند. بدین ترتیب آنان «بورژوازی نوین» را با سرمایه گذاری های مالی و «پیرامیدها»همساز کردند. در نتیجه در اواسط 2008 عدم تناسب بین بخش های تشکیل دهنده مالی و مادی اقتصاد به سطح باورنکردنی رسید و حباب عظیم مالی ترکید. بحران در روسیه از روز اول به سمت ساختاری می رفت.
«بالشت امنیت» به شکل صندوق ثبات و ذخیره های طلا- ارزی که توسط حکومت به قیمت فقیر شدن خلق تشکیل گردید، کمکی نکرد. مسئله آنست که حکومت بالشت امنیت کشور را با لحیم گرسنگی مالی نگه میداشت و کمپانی های روسیه را مجبور کرد که از غرب وام بگیرند. در نتیجه بدهی کمپانی های روسیه به طلبکاران غربی به بیش از 500 میلیارد دلار رسید. تهدید انتقال کمپانی های عمده کشور به مالکیت مالکان خارجی و تهدید واقعی امنیت ملی بوجود میآید.
درباره آنچه به بخش واقعی اقتصاد کشور مربوط می شود بایستی گفت که سقوط تولید در نوامبر 2008 بنا به داده های رسمی به 8.7 درصد و بنا به داده های تعدادی از تحلیلگران به 13 درصد رسید. این سقوط تمامی بخش های اقتصاد را فراگرفته است. سقوط کنونی در ماشین سازی، بخش شیمی، تولید مصالح ساختمانی، یعنی جائی که حجم تولید به اندازه 2- 4 برابر کاهش یافت، رسید. ظرفیت موسسات در متالورژی در دسامبر 2008 تا 50- 45 درصد کاهش یافت. حمل و نقل توسط راه آهن در نوامبر 2008 به اندازه 20 درصد و در دسامبر به اندازه 28 درصد کاهش داشت.
اخراج وسیع کارگران، کارمندان و غیره تشدید شده است. نسل گذشته و جوانان اولین قربانی هستند.هم اکنون در روسیه نزدیک به 6 میلیون بیکار وجود دارد.عدم پرداخت دستمزد افزایش می یابد. اواخر 2008 این بدهی به 6.8 میلیارد روبل رسید. یعنی به اندازه 2.2 برابر سال قبل از آن. بنا به داده های «روس استات» در نوامبر 2008 درآمدهای واقعی موجود پولی جمعیت روسیه به اندازه 12.2 درصد در مقایسه با سال 2007 کاهش یافت و این گرایش همچنان حفظ می شود. کاهش درآمدهای واقعی جمعیت باز هم بیشتر وضعیت بحرانی را وخیم میسازد.
در سال 2008 سطح تورم به 13.3 درصد رسید. در سال 2009 دولت رشد تورم را به اندازه 13 در صد دیگر پیش بینی می کند. نان و محصولات نان (درصد25.9)، غلات(25.8درصد)، گوشت پرندگان(22.2 درصد)، فرآورده های ماکارونی(33 درصد) گران شده اند. تقریبا 25 درصد بر قیمت داروها افزوده شده است.
دولت وحشت دارد حقیقت در باره خروج از بحران را که نیازمند تصویب اقدامات فوری است به مردم بگوید. این اقدامات عبارتند از گزارش، کنترل و تنظیم تمامی پروسه های اقتصاد توسط دولت. ما بنام اکثریت هم میهنان طلب میکنیم:
-از بین بردن فقر بازنشستگان، معلولان، شهروندان کم در آمد، ارتشیان و خانواده های آنان، بی حقوقی سیاسی و اقتصادی زحمتکشان و رسیدگی به میلیون ها کودک بی خانمان،
- لغو خدمات پزشکی و تحصیلات عالی پولی، توقف تخریب سیستم تحصیلات و آماده ساختن متخصصین بخش واقعی اقتصاد،
- لغو حراج زمین، منابع جنگلی و آبی، توقف غارت ثروت های طبیعی و معدنی، توقف نابودی صنایع داخلی و اقتصاد کشاورزی، مجتمع دفاعی و توقف ورشکستگی موسسات،
- توقف نابودی نیروهای مسلح، اجرای سیاست اقتصادی داخلی و تجاری خارجی در جهت منافع دولت و مردم کشور،
- توقف تحریف و تمسخر تاریخ روسیه و شوروی، فرهنگ و سنت ها و جلوگیری کردن از
جنائی کردن جامعه.
خروج از بحران تنها در تغییر فوری خط مشی است! این خط مشی به و حدت و قاطعیت زحمتکشان در دفاع از حقوق خویش بستگی دارد.



راه توده 215 02.03.2009


                                                                                                                                             بازگشت