برگ های تازه ای
که کودتاچیان
بر زمین خواهند زد
و – حق وردیان

عکس آقای خمینی در یک صحنه تلویزیونی به آتش کشیده شد. این اتفاق سابقه ای دیرینه دارد .

صدام حسین پاره شدن عکس عبدالکریم قاسم را بهانه ای برای کودتا و سرکوب مردم این کشور قرار داد . درسال1980  تلویزیون ترکیه در عرض چند روز بارها صحنه  پاره شدن عکس آتاتورک را پخش کرد و در کمتر از دو هفته  حکومت کودتایی- آمریکائی ژنرال کنعان اورن بر سر کار آمد و تا مدت ها، همین ماجرای پاره شدن عکس خوراک تبلیغاتی حکومت کودتا بود.

مدرسه حقانی و حقوق بگیران بنیاد نشر آثار مصباح یزدی که اسم خود را موسسه نشر آثار آقای خمینی گذاشته تا مردم را فریب بدهد و همچنین دولت کودتائی احمدی نژاد نیز به تاسی از مدرسه نورالحق  پاکستان، که قرآن را هر گاه لازم باشد بر سر نیزه می کنند، پاره کردن عکس آقای خمینی را بهانه ادامه موجودیت خود در جمهوری اسلامی کرده اند. مدرسه نورالحق اینک به پایگاه ایدئولوزیک و سیاسی طالبان در افغانستان و پاکستان تبدیل شده است.

بنابراین، آنچه در باره پاره شدن عکس آقای خمینی شاهد بودیم حادثه ای تازه و امتحان پس نداده ای نیست. آنچه تازه است و باید به آن توجه کرد، آن وضع بحرانی و به محاصره مردم در آمده کودتای 22 خرداد است که بقای خود را نیازمند تکرار این بازهای قدیمی می بیند.

- دولت و حکومت کودتا مشروعیت ندارد.

 -استحکام تشکیلاتی حکومت عمیقا خدشه دار شده است.

- تفرقه داخلی صفوف کودتاچیان را بهم ریخته است.

- فساد و دزدی در ارگان های دولتی به دلیل ترس از برچیده شدن هرچه سریع تر بساط، به اولویت اول کارمندان عالیرتبه تبدیل شده است. چنان آشکار که هیچ پروائی از عیان بودن آن ندارند و این خود یعنی یقین آنها به نزدیک بودن پایان کار.

- شخصیت های سیاسی  بسیاری از قدرت کناره گیری کرده اند و بسیاری دیگر نیز برای حفظ خویش به مصلحین و ناصحین تبدیل شده اند.

- اراذل و اوباش سیاسی و چاپلوسان درگاه قدرت به مقامات عالیرتبه گمارده می شوند .

 -چهره بین المللی حکومت قویا مخدوش و انزوای جهانی آن اعیان تر شده است .

در چنین شرایطی است که حکومت برای کسب مشروعیت یا باید تسلیم مردم شود و یا  به نیروی نظامی و صحنه سازی هائی از آن دست که در ماجرای پاره شدن عکس آیت الله خمینی شاهد بودیم روی بیآورد. بنابراین، پاره شدن عکس آقای خمینی پایان این نوع توطئه ها نیست، بلکه در اشکال دیگری تکرار خواهد شد.

دور از ذهن نیست که که بزودی جدا از ارتش و سپاه و حتی بسیج، حکومت کودتا ناچار شود یک نیروی نظامی ویژه را سازماندهی کند. چرا که به انسجام درونی سپاه و بسیج و ارتش نیز بسرعت اعتماد خود را از دست می دهد.

اعتماد به کادرهای رده بالا و فرماندهی سپاه و بسیج هرگز تامین کننده آسوده خاطری کودتاچی ها نیست. زیرا از درون همین فرماندهان نیز ممکن است کسانی در موقعیتی دیگر هوس غلبه بر بقیه به سرش بزند و با بخشی از بدنه این نیروها وارد عمل شود. این سرنوشت همه کودتاها درجهان است.

حتی تزلزل های اخیر در بسیج دانشگاهی نیز حکومت را به این یقین نزدیک کرده است که نمی تواند برای دراز مدت روی آنها نیز حساب کند. بنابراین تشکیل گارد ویژه کودتا هر روز قطعیت بیشتری پیدا می کند.

تشکیل چنین گاردی به زمینه چینی هائی در جامعه و در حکومت نیازمند است و به همین دلیل ما در آینده نزدیک شاهد گسترش نا امنی، دزدی، تشکیل باندهای مافیائی جنایت، قتل های فجیع، ترور، انفجار کور، توهین آشکار به مقدسات مذهبی، نا امنی جاده ها، ربودن هواپیما و حتی نا امنی برای سفر با اتوبوس و قطار در داخل کشور روبرو خواهیم شد.

چنین اوضاعی را بوجود خواهند آورد تا سپس بتوانند بر امواج آن سوار شده و گارد ویژه را تشکیل دهند. گاردی که برای حفاظت از کودتا بوجود می آید اما نامش تامین امنیت است و البته با تشدید موج اعدام و زندان. همین موج می تواند جاده را برای قتل عام زندانیان سیاسی را نیز صاف کند. بویژه اگر حمله ای نظامی نیز به ایران بشود که خود موهبتی است آسمانی برای کودتاچی ها و توجیه سیاست هائی که دارند. از انگیزه های تحریکات اتمی و سیاسی امریکا و اروپا، فراهم ساختن زمینه همین حمله است.