نگاهی به مصاحبه سردار قاسمی
قرارگاه خاتم الانبیا
لقمه های کوچک را
از این پس بر نمی دارد

مقدمه : "سیاست قرار گاه حضور در پروژه های بزرگ است". نقل مصاحبه سردار قاسمی فرمانده قرار گاه خاتم الانبیا با روزنامه اعتماد (24-9-88)  صفحه 5.

گفتگوئی که جمله بالا را از آن نقل کردم، انگیزه ای شد تا ببینیم چرا و به چه علت چنین خشمی علیه سپاه پاسداران و قرارگاه خاتم الانبیاء در جامعه بوجود آمده است.

گفته سردار قاسمی، بلافاصله وجود و حضور شركت های شبه دولتی را در اذهان تداعی می کند. سردار قاسمی، در همین مصاحبه با اشاره به همان خشمی که به آن اشاره کردم و فرماندهان سپاه نیز خود به آن پی برده اند می گوید:

 "قطعاً استراتژی جدید ما مبنی بر حضور نیافتن در پروژه های کوچک و متوسط، جو عمومی علیه این قرارگاه را اصلاح می کند، چرا که این از اشتباهات ما بود که در پروژه های کوچک هم شرکت کردیم و به این ترتیب این تصور غلط درباره این قرارگاه بوجود آمد."

اینها جملاتی است که فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم آنها را در مراسم بیستمین سال تاسیس این قرارگاه به خبرنگاران گفت تا در برابر آنچه او جوسازی های وسیع داخلی و خارجی مبنی بر اینکه این قرارگاه بخش عمده یی از اقتصاد کشور را در اختیار گرفته موضع گیری کند. قاسمی می گوید «تنها چهار درصد از پروژه های کشور در دست اقدام این قرارگاه است که برای انجام هر کدام از آنها هم دستمزدی را که قرارگاه دریافت می کند باز به خزانه دولت واریز و بعد در قالب ردیف های مشخص از دولت دریافت می کند.»  روزنامه اعتماد 24-9- 88 صفحه 5.

1- در اقتصاد و روابط اقتصادی اولویت با مالكیت وسایل تولید است. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و در اصل 44، مالكیتها شامل سه بخش دولتی( عمومی) ، تعاونی، خصوصی تعریف شده است.

هر وسیله تولیدی و هر چیزی در این مملكت یا باید در مالكیت دولت باشد و یا در مالكیت تعاونی ها و یا در مالكیت  بخش خصوصی. هیچ مالكیت دیگری نمی تواند وجود داشته باشد و هر نوع مالكیتی دیگری در نهایت به این سه نوع مالكیت ختم می شود.

مسلما منافع شركتها و موسسات دولتی به خزانه عمومی( دولت)، از بخش خصوصی به جیب افراد خصوصی و در مورد تعاونی ها به جیب اعضای تعاونی می رود.

2- با پایان جنگ 8 ساله، مقدار زیادی ماشین آلات مختلف غیر نظامی- لودر، بلدُزر، گریدر و...- برای سپاه و ارتش باقی ماند و در اینكه  چگونه باید از آنها در جهت سازندگی مملكت در طرح های مختلف عمرانی و.... استفاده كرد دو نظر وجود داشته است و یا می توانسته وجود داشته باشد:

الف : ماشین آلات فوق در اختیار دولت قرار گیرد و در شركت های پیمانكاری دولتی از آنها استفاده شود.

ب : با تشكیل شركتهای پیمانكاری توسط سپاه و ارتش و.... از ماشین آلات فوق در جهت عمران و سازندگی كشور استفاده شود.

بهر دلیلی که مردم از آن باخبر نیستند، راه حل دوم تحمیل شد و تعدادی شركت های پیمانكاری منجمله  "قرار گاه سازندگی خاتم الانبیا"، سپاه سد و........... تاسیس شد.

 قابل ذكر است كه اصولا راه حل اول به دلایل مختلف بهتر می توانست  مشكلات را حل كند كه خود جای بحث جداگانه دارد. در اینجا به اعمال نفوذ های نیروهای نظامی از جمله سپاه و واکنش عمومی نسبت به آن می توان اشاره کرد که سردار قاسمی نیز به آن اشاره کرده است.

3- جو عمومی علیه قرار گاه خاتم الانبیا و شركتهایی پیمانكاری شبیه آن

قبل از هر چیزی لازم است گفته شود که مطابق قانون اساسی هیچ شركت و هیچ موسسه ای- با هر اسمی- نمی تواند برای  مملكت  و جامعه غیر مفید باشد مگر اینكه در جهت منافع ملی و مردم نباشد.

جو حاكم درجامعه بر علیه قرار گاه خاتم الانبیا و شركت هایی شبیه آن نتیجه عملكرد اشتباه و غیر ملی چنین شركت هائی است، درعین حال که مخفی کاری و پنهانکاری ها دراین زمینه عملا باعث شده که اگر قرارگاه فوق فعالیت های مثبتی داشته، مردم نه از آن مطلع شده اند و نه آنچه را بصورت تبلیغاتی سپاه و دولت اعلام کرده قبول دارند. زیرا در درجه اول برای مردم مهم است که بدانند آن پشت چه می گذرد و سرنخ پیمانکاری ها در دست کیست؟ سودش چقدراست؟ واکنش های سیاسی جامعه تا چه حد و حدودی نتیجه این فعالیت های اقتصادی است....

بطور مشخص برای مردم و در رسانه ها اعلام نمی شود كه مثلا این شركتها در مالكیت كیست؟ چگونه عمل می كنند؟ و نیز در نهایت منافع اقتصادی آن به جیب چه كسانی و چه سازمان ها و چه ارگان ها و چه بنیاد هایی می رود؟ به خزانه دولت می رود؟ و یا در جهت منافع شخصی و منافع بخش خصوصی استفاده می شود؟ خیلی از كار های آنها مخفیانه و یا نیمه مخفیانه است و در نتیجه انواع جو سازی هائی که سردار قاسمی به آن اشاره می کند، از جمله تبعات این مخفیکاری است. بویژه که درجریان کودتای اخیر انتخاباتی مردم خود به اطلاعات درست و غلطی دست یافته و انگیزه های کودتا و کشتارهای 7 ماه اخیر را ناشی از همین فعالیت های مخفی اقتصادی سپاه و سرداران آن می دانند.

 گرفتن كاربدون شركت در مناقصه ها و عدم شركت در  تشریفات قانونی مناقصه ها، اعمال نفوذ نظامی در گرفتن طرح ها، به علت جو نظامی حاكم  بر چنین شركت هایی عدم نظارت دقیق بر كار های انجام شده، عدم مسئولیت نسبت به كار های انجام شده - به قول معروف بزن و برو-، عدم اعمال نظارت ملی و مردمی دولت بر چنین شركت ها و...... می تواند از مواردی باشد كه جو حاكم كنونی را به وجود آورده است.

بطور كلی در جامعه جو منفی بر علیه سپاه، بسیج، نیروهای نظامی و حتی ارتش به دلیل نظامی بودن شان شدیدا دیده می شود، كه مقدارزیادی از آن درست و مقداری هم ناشی از رقابت های اقتصادی و جو سازی های بخش خصوصی می تواند باشد. همانطور كه در بالا گفته شد  لازم است  كه یا  آنها در چنین كار هایی دخالت نكنند و اگر دخالت می كنند بسیار شفاف و روشن دخالت کنند كه جای هیچ شبه ای برای مردم باقی نماند. فراموش نکنیم که نفرت عمومی از دولت احمدی نژاد و شخص خود وی نیز عملا سپاه و نیروهای نظامی را در بر گرفته است و همین نفرت، بر فعالیت های اقتصادی سپاه را نیز سایه افکنده است.

مردم بهر دلیل، فكر می كنند دخالت سپاه، بسیج، و نیروهای نظامی در كار های عمرانی و .......بیشتر در جهت منافع گروهی و ارگان های ویژه ای حکومتی است تا در جهت منافع ملی و خدمت به مردم و در نتیجه، بیکاری، رکود اقتصادی، گرانی و فلج بودن فعالیت های اقتصادی و تولیدی غیر وابسته به سپاه را مردم متوجه سپاه و شرکت های وابسته به آن می دانند که از رانت قدرت بهره می برند. این مجموعه، آن جوی را درجامعه بوجود آورده که سردار قاسمی نیز به آن اعتراف می کند.