زمین در هائیتی لرزید
تا فقر و غارت
یک کشور را جهان ببیند
روزنامه یونگه ولت آلمان
ترجمه رضانافعی(وبلاگ آینده ما)
فیدل کاسترو، بدنبال زلزله ویرانگر هائیتی،
دردنامه ای را بعنوان” درس های هائیتی” منتشر ساخت. او در این دردنامه که
رنج مردم امریکای لاتین در آن منعکس است، نوشت:
روز سه شنبه ، پیش از ساعت 18 بوقت کوبا ، که بوقت هائیتی شب بود، تلویزیون
در بخش اخبار خبر داد که زلزله ای شدید، بقدرت 7،3 درجه ریشتر، پورتوفرانس،
پایتخت هائیتی را بلرزه در آورده است. محل وقوع زلزله فقط پانزده کیلومتر
از پایتخت فاصله دارد، جائی که 80 در صد از مردم در کلبه های خشت و گلی
زندگی می کنند.
این فاجعه مردم درد آشنای جهان را تکان داد، ولی شاید اندکی از آنها با
دیدن تصاویر ویرانی ها و حتی آن بخش هائی که ویران نشده است از خود پرسیده
باشند چرا هائیتی تا این فقیر است. چرا هزینه زندگی 50 در صد مردم از حواله
هائی تامین می شود که اعضای خانواده از خارج می فرستند. از چه رو این
واقعیت مورد تحلیل قرار نمی گیرد که چرا هائیتی به این روز افتاده و کارش
به این فاجعه انجامیده است؟
جالب آنست که هیچ کس حتی یک کلام در این باره نمی گوید که هائیتی نخستین
منطقه در حوزه جغرافیائی ما بود که در آن 400 هزار برده آفریقائی که
اروپائی ها به بند کشیده و به آنجا آورده بودند، علیه 30 هزار مالکان سفید
پوست مزارع نیشکر و قهوه، دست به نخستین قیام بزرگ اجتماعی زدند. هائیتی
محصول تمام عیار استعمار و امپریالیسم است که مردم آن با شاق ترین کارها،
بیش از صد سال است که استثمار می شوند، مورد تهاجمات نظامی قرار گرفته و
ثروت های آن ربوده شده است.
وضعیت حاکم بر هائیتی نباید در هیچ جای جهان وجود داشته باشد. ولی باین
دلیل که یک نظام ستمگر سیاسی و اقتصادی بر جهان تحمیل شده است، دهها هزار
شهر و محله در وضعیتی این گونه و از این بد تر قرار دارند. این فقط فاجعه
های طبیعی نظیر آنچه در هائیتی روی داد نیست که مردم جهان را تهدید می کند.
آنچه در هائیتی رخ داد فقط اشاره ای است به آنچه که در اثر تغییر وضعیت
اقلیمی زمین می تواند روی دهد، نکته ای که در کپنهاگ(محل کنفرانس اخیر
جهانی درباره محیط زیست...) به شوخی گرفته شد و انگیزه مانورهای
کلاهبردارانه گشت.
بجاست به آگاهی همه کشور ها و موسساتی که شهروندان یا اعضائی را در هائیتی
از دست داده اند رسانده شود که: ما ذره ای تردید نداریم که آنها امروز
حداکثر توان خود را برای حفظ جان این مردم به کار می برند و می کوشند تا از
دردها و مصائب وارده بر آنها بکاهند. با وجود آن که ما با سیاستی که در
برابر هائیتی به اجراء در آمده موافق نیستیم، اما نمی توانیم وقوع این
فاجعه طبیعی را بگردن آنان بگذاریم. ولی من نمی توانم از بیان این نکته چشم
بپوشم که دیگر وقت آن رسیده که واقعا و صادقانه راه حلی برای خلق برادر
هائیتی بجوئیم.
کوبا، که خود کشوری است فقیر و در رنج از محاصره اقتصادی، از سال ها پیش،
هم در عرصه بهداشت و هم در دیگر زمینه ها، با مردم هائیتی همکاری می کند.
حدود 400 پزشک و کارشناس بهداشتی کوبائی به مردم هائیتی خدمات رایگان ارائه
می کنند. پزشگان ما ، روزانه، در 227 شهرداری از مجموع 337 شهرداری هائیتی،
مشغول کارند. افزون بر این، 400 تن از جوانان هائیتی در میهن ما آموزش
پزشگی دیده اند. آنها روز چهارشنبه همراه با نیروهای بیشتر، برای کمک در
این شرایط استثنائی، برای نجات جان انسان ها، به هائیتی رفتند. بدون تلاش
خاصی هزار پزشگ و پزشگیار براه افتادند و حاضر به همکاری با افراد کشورهای
دیگر هستند که در هائیتی در کار نجات انسان ها هستند. گروه دیگری از جوانان
هائیتی نیز در حال حاضر در کار آموزش پزشگی در کوباست. ما با مردم هائیتی
در دیگر زمینه ها نیز همکاری می کنیم.
بانوئی که مسئول بریگاد پزشگی ماست، چند ساعت پس از ورود به پورتوفرانس، در
یک گزارش کوتاه خبر داد که ”وضعیت دشوار است، ولی ما هم اکنون در کار نجات
افراد هستیم“. او اندکی دیر تر، در همان شب، با پزشگان کوبائی و هائیتی
هائی که در ”الما” آموزش پزشگی دیده و در نقاط مختلف مشغول کار بودند تماس
برقرار کرد. فقط در پورتو پرنس، در بیمارستانی که ویران نشده بود، کار را
راه انداختند و تا کنون به هزار بیمار کمک کرده اند و هر جا که ضروری بود
چادر زده اند و در کار تدارک سریع مراکزی برای کمک های فوری هستند.
ما به این همکاری، همکاری پزشگان کوبائی و پزشگان جوان هائیتی که در کوبا
آموزش دیده اند و در این روزهای سخت به خواهران و برادران خود در هائیتی
کمک می کنند، افتخار می کنیم.
راه توده 252 18.01.2009