راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

عراق و افغانستان
ایران میان
دو مستعمره نوین
تر جمه و تدوین "آذر فرتاش" با استفاده از "وکی پدیا"
 

ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده امریکا "سنتکام" در اول ژا نویه 1983 توسط دولت "جیمی کارتر" تاسیس شد. مرکز کنونی سنتکام در پایگاه هوایی "مک دیل" در ایالات فلوریدای امریکا قرار دارد. مسئولیت سنتکام شامل فرماندهی کل نیروهای ارتش امریکا در منطقه خاور میانه، شرق افریقا و آسیای مرکزی است. این ستاد تکامل همان "نیروی عمل مشترک و واکنش سریع" است که در دوره ریاست جمهوری "جیمی کارتر" در مارس سال 1980 به منظور رویارویی با واکنش های اتحاد جماهیر شوروی در دفاع از منا فع خلق های منطقه خاور میانه و شرق افریقا و آسیای مرکزی تا سیس شد.
در دوره ریاست "رونالد ریگان" گستاخی امپریالسم امر یکا به اوج خود رسید. پشتیبانی از استراتژی جنگ سرد طراحی شد، جنگ ایران وعراق به وضوع تنش های رو به رشد را در منطقه آشکار کرد.
عملیات مین گذاری در خلیج فارس یکی از اولین عملیات و درگیرها در مقابله با ایران به توسط همین ستاد برنامه ریزی و اجراء شد.
در اواخر سال 1988 استراتژی منطقه ای ستاد فرماندهی مرکزی امریکا بطور عمده متوجه اتحاد جماهیر شوروی بود که پشتیبانی خود را از انقلاب ایران و افغانستان در صحنه سیاست بین المللی ادامه میداد و سد اصلی در مقابله با هجوم امپریا لیسم جهانی در منطقه بود.
با روی کار آمدن دولت جرج بوش (پدر) تحولات جدیدی در سیاست دولت امریکا رخ داد. فرماندهی مرکزی ایالات متحده در منطقه ژنرال "اچ نور من" توجه خود را معطوف به امکان بروز یک تهدید منطقه ای جدید، یعنی صدام حسین در کشور عراق کرد. ولی سیاست اصلی پنتاگون متوجه نابودی انقلاب ایران و یا حداقل محاصره نظامی ایران بود و بدین ترتیب با توافق دولت امریکا با دیگراعضای ناتو طراح حمله نظامی به عراق و تصرف این کشور آغاز شد. دراین زمان دولت صدام حسین در اثر فشار های داخلی از جانب نیروهای مترقی کشورعراق و فشارهای بین المللی در رابطه با سلاح های اتمی وغیره... چون راه برگشت و عقب نشینی را مصادف با سقوط رژیم خود درداخل می دید، دست به مانور نظامی در تابستان 1990 در مرزهای عراق و کویت زد. ولی هدف اصلی این مانور قدرت نمائی در مقابل امریکا بود؛ که سرانجام منجر به حمله نظامی به کویت و اشغال این کشور شد. حمله ای که اندک زمانی پس از آن اعلام شد که سفیر امریکا در بغداد، در یک مذاکره هدایت شده، با گفتن یک جمله دو پهلو صدام حسین را مصمم به اشغال کویت کرد تا زمینه حمله به عراق و اشغال این کشور توسط امریکا فراهم شود. آن جمله در پاسخ به صدام حسین که طرح خود مبنی بر حمله به کویت را با وی در میان گذاشته بود چنین بود «امریکا در امور منطقه دخالت نمی کند!»
با این حمله، صدام حسین آخرین خدمت خود را به سیاست منطقه ای امپریالیسم امریکا کرد و عراق را بعد از افغانستان تبدیل به مستعمره دوم امریکا در دوران پس از "نئوکلونیالیسم" کرد. خطری که اکنون بر آسمان ایران سایه افکنده آنست که ایران به سومین مسعمره تبدیل شود. آیا جمهوری اسلامی هم با سیاست اتمی خود و سیاست حمله و یا تهدید به حمله، همان راهی را نمی رود که صدام حسین رفت؟ اشتباه تاریخی صدام حسین در جمهوری اسلامی تکرار خواهد شد؟

راه توده 251 11.01.2009
 

بازگشت