مهندس رضا
خاموش شد!

مهندس رضا شیخ ذین الدین، یکی از باقی ماندگان سازمان نظامی حزب توده ایران در دهه 1330 در تهران بدرود حیات گفت. او جوان ترین عضو سازمان نظامی حزب در آن دهه بود که همزمان با ورود دوره دانشکده افسری، در کنکور دشوار دانشکده فنی دانشگاه تهران نیز قبول شده و مشغول تحصیل شد.

در دادگاه نظامی بعد از کودتای 28 مرداد، به این دلیل که مسئولیتی در سازمان نظامی نداشت به 3 سال زندان محکوم و در سال 36 از زندان آزاد شد. پس از آزادی از زندان تحصیل خود در دانشکده فنی دانشگاه تهران را دنبال کرد و در سال 38 از دانشکده فنی تهران در رشته برق فارغ التحصیل شد.

با تسلطی که به زبان های انگلیسی و روسی در زندان پیدا کرده بود، در پروژه ذوب آهن اصفهان که توسط اتحاد شوروی ساخته شد، به یکی از پیمانکاران اصلی ایرانی این پروژه تبدیل شد.

آموزش و ارتقاء دانش اطرافیانش روش همیشگی او بود و از این رهگذر مهندسان و متخصصان پرشماری که اکنون ده های 50 تا 70 عمر خود را میگذرانند بسیار از او آموختند.

او دانش و تجربه و توان خویش را بی دریغ و در بسیاری از پروژه ها بی مزد و منت در اختیار دیگران قرار داد. هیچ کس نیست که با مهندس شیخ ذین الدین کار کرده باشد وخاطره خوشی از وی نداشته باشد.

نصب تاسیسات بخار کارخانه تیغ ناست در سال 51،

نصب تاسیسات مکانیکی استادیوم صد هزارنفری آزادی در سال 52،

نصب تاسیسات الکتریکی (فشار قوی و ضعیف ) سیمان کرمان در سال 53،

نصب نیروگاه حرارتی 120 مگاواتی توانیر(شرکت جی آی ای ) اصفهان سال 53،

ساخت و نصب آشیانه هلیکوپترهمراه با نصب تاسیسات مکانیکی و الکتریکی کرمانشاه در سال 54،

نصب کارخانه کاشی نیلو در گلشهر اصفهان سال 54،

نصب کارخانه کاشی پارس و ساخت مخازن وشوت و داکت های مختلف آن در شهر صنعتی قزوین سال 54،

ساخت و نصب اسکلت فلزی کارخانه تلویزیون رنگی پارس الکتریک در جاده کرج بمساحت 42000 متر مربع و 8000 تن اسکلت در سال 54،

ساخت و نصب کارخانه نجاری تلویزیون پارس در شهر صنعتی قزوین سال 54،

دمونتاژ کارخانه قدیمی قند مرودشت و نصب کارخانه جدید شامل: نصب اسکلت فلزی، ماشین آلات،لوله کشی ها، نصب تاسیسات برقی و کابل کشی ها و نصب لوازم کنترل و اندازه گیری در سال 54،

نصب کارخانه گچ سمنان هوراه با ساخت اسکلت فلزی در سال 55،

طراحی و اجرای تاسیسات الکتریکی و حرارتی و مکانیکی کارخانه شماره 2 صنایع فلزی تهران سال 1355،

دمونتاژ تاسیسات قدیمی کاخ دادگستری تهران و نصب تاسیسات جدید تهویه مطبوع سال 55،

نصب کارخانه گچ والبرد ورامین سال 56،

نصب تاسیسات خط دوم منجیل – تبریز شامل پست های 230 کیلو ولت:اصفهان، رامسر، هشتپر توالش، اهر، مغان، تقی دیزه، تکمه داش و نیروگاه جدید تبریز برای شرکت ماهیار – اشپر شر اند شو  در سالهای 1356 تا 1365،

مدیریت نصب نیروگاه 320 مگاواتی توانیر اصفهان همراه با انجام عملیات عایق کاری و سند پلاست و نقاشی نیروگاه برای شرکت ایتالیائی سیکوم سالهای 1365 تا 1370،

اینها، تنها بخشی از کارنامه انسان شریفی است که میهن دوستی را در حزب توده ایران آموخت.

با انقلاب بهمن 57  و فعالیت علنی دوباره حزب توده ایران در داخل کشور، مهندس شیخ ذین الدین همه امکاناتش را از منزل شخصی تا شرکت مهندسی اش بنام پاکند واقع در خیابان اسکندری شمالی را در اختیار حزب گذاشت..منزل شخصی اش در خیابان گیشا محل اقامت موقت رفقای از مهاجرت برگشته شد و تا یورش به حزب توده ایران به ترتیب رفقا عبد الحسین آگاهی و سپس آقاجان ناظر و قائم پناه در آن ساکن بودند. دفتر شرکت او مرکز شعبه شهرستانهای حزب بود. پس از یورش به همین دفتر، خود وی را در منزل دیگری در ساعت 7 صبح دستگیر کردند.

زنده یاد شیخ ذین الدین در شعبه پژوهش مسئول کمیسیون صنعت بود و طرح ها و مطالعات بسیاری که حزب برای توسعه صنعت کشور تهیه و بعنوان پیشنهاد در اختیار شورای انقلاب و دولت گذاشته شد حاصل زحمات انقلابی او بود.

در آن شعبه افراد بسیار قلیلی از نقش و موقعیت وی اطلاع داشتند و به همین دلیل پس از یورش و دستگیری شادروان شیخ ذین الدین، اطلاعاتی در زیر بازجوئی ها و شکنجه ها درباره او بیرون نیآمد و به همین دلیل پس از 2 سال و نیم آزاد شد.

در سالهای پس از آزادی از زندان جمهوری اسلامی کار بزرگ و نفس گیری را بر روی تهیه فرهنگ لغت ایتالیائی به فارسی به پایان رساند. این اثر آماده انتشار بود که تهیه کننده جان کوشش چشم برجهان فرو بست.