جنبش
انقلابی یونان
علیه دولت، در برابر چپگرایان
ترجمه و تدوین عسگر داوودی
یونان به عنوان کشوری با نظام اقتصادی سرمایه
داری و عضو اتحادیه اروپا یکی از وابسته ترین اعضاء این اتحادیه به دیگر
کشورهای اروپا است.
پنج حزب عمده در عرصه سیاسی یونان حضور دارند، اما قدرت سیاسی همواره بین
دو حزب مهم این کشور در چرخش است. این دو حزب اصلی عبارتند از: حزب
«پاسوک»» با دیدگاه سوسیال دموکراسی و حزب «نیو دموکراسی»با دیدگاه راست.
سه حزب عمده دیگر یونان عبارتند از: «حزب کمونیست»، «حزب ائتلاف چپ» و «حزب
ملی گرای راست». این سه حزب تاکنون نتوانستهاند قدرت سیاسی را در اختیار
داشته باشند.
یونان عضو پیمان نظامی آتلانتیک شمالی «ناتو» است و آمریکا و ناتو در یونان
پایگاه نظامی دارند. ناتو در «جزیره کرت» یک پایگاه نظامی بنام «سودا» دارد
و آمریکا هم دارای یک پایگاه هوایی در این کشور است. موقعیت یونان، هم برای
آمریکا و هم برای ناتو موقعیتی استراتژیک است. در جریان اشغال افغانستان و
سقوط طالبان و انتقال زندانی‌ها از افغانستان به اروپا، از این پایگاهها
استفاده شد. این دو پایگاه بسیار فعال هستند و در هرکدام از آنها حدود 15
هزار نیروی نظامی وجود دارد. آمریکا برای انجام مانورهای نظامی مشترک در
مدیترانه و دریای اژه از این پایگاهها استفاده میکند.
یونان دارای چنین اهمیت استراتژیک و نظامی برای ناتو و امریکاست و جنبش
انقلابی آن در چنین موقعیت دشواری به پیش می رود. بخشی از نگرانی و شتاب
غرب برای جلوگیری از تعمیق بازهم بیشتر این جنبش و ریختن پول به گلوی بانک
های یونان ناشی از همین بیم و هراس بود.
بحران مالی بین المللی که از امریکا به اروپا نیز سرایت کرد، اقتصاد وابسته
یونان را نیز به عنوان یکی از حلقه های ضعیف نظام سرمایه داری در اروپا در
هم نوردید. بحران اقتصادی به صحنه اجتماعی سرایت و تمامی سازمان ها و نهاد
های اجتماعی را نیز در بر گرفت. جنبش اجتماعی یونان نگرانی محافل سیاسی
اروپا، بویژه دولت دست راستی آلمان را نگران کرده است، زیرا گسترش این جنبش
می تواند حتی به تغییر صحنه سیاسی یونان و منطقه بالکان بیانجامد. با توجه
به این که در نیمه یونانی جزیره قبرس نیز «حزب
کمونیست قبرس» از طریق انتخابات دولت خود را مستقر کرده است. به
همین دلیل نیز دولت های اروپائی به منظور جلوگیری از تعمیق بحران وخطر بروز
ناآرامی هائی که می تواند احزاب دست راستی حاکم در یونان را به حاشیه سیاسی
یونان براند و چپ را جایگزین کند، کمک های مالی به این کشور رساندند. بویژه
اینکه حزب کمونیست یونان به عنوان سومین نیروی سیاسی این کشور یکی از قوی
ترین احزاب منطقه و حتی دنیا است.
دولت های «اتحادیه اروپا» به همراه «صندوق بین المللی پول» می کوشند تا با
پرداخت 110 میلیارد یورو اقتصاد بحران زده یونان را سامان دهند. میزان بدهی
یونان به بانک ها و دیگر موسسات بین المللی جمعا به 300 میلیارد یورو رسیده
است. 30 میلیارد یورو از مبلغ تصویبی را آلمان از جیب مردم این کشور پرداخت
می کند.
جنبش اجتماعی- اعتراضی یونان توسط PAME (جبهه رزمنده کارگران ـ) که یک
اتحادیه کارگری وابسته به حزب کمونیست یونان (KKE) می باشد و ائتلاف چپ
رادیکالSYRIZA ( جبهه ای از سبزها، مائوئیستها و دیگر گروههای چپ طبقه
متوسط) و ESYEA اتحادیه روزنامه نگاران حمایت می شود.
- کنفدراسیون سراسری کارگران یونان (GSEE) با ششصد هزار عضو در بخش خصوصی و
اداره عالی کارگران خدمات شهری یونان (ADEDY) با دویست هزار عضو در بخش
دولتی . هر دو این فدراسیونها تعداد زیادی از کارگران حمل و نقل را دربر
میگیرند و هر دو ارتباطات نزدیکی با جنبش سوسیال دموکراتیک پان هلنی
(PASOK) ، که دولت فعلی را رهبری میکند دارند، این دو سندیکا به امید
دریافت کمک های مالی از خارج و رفع بحران از این طریق معمولا از شرکت در
تطاهرات خود داری می کنند.
سایت چپگرای « پشت صحنه» که در آلمان به روز می شود، در گزارشی وضعیت
کارگران بندری در اطراف شهر آتن را چنین گزارش کرده است: هزاران کارگر بلا
تکلیف، آواره، روزها در اطراف کارگاه ها و دفاتر بخش های صنعتی و خدماتی
منطقه جمع می شوند. اغلب کارگران این منطقه کارگران صنعت فولاد و یا جوشکار
مربوط به صنعت تعمیرات کشتی ها مختلف از جمله کشتی های مسافرتی و تجاری می
باشند. در بخش های صنعتی و خدماتی، اغلب کارگران نتوانسته اند حتی بدهکاری
های ماهیانه خود را بپردازند. بانک ها خانه ها را به حراج گذاشته و یا
مصادره کرده اند. در اغلب این نوع موارد خانواده ها از هم پاشیده است.
خانم «آلکا پاپاریگا»، دبیر اول «حزب کمونیست یونان» در مصاحبه ای می گوید:
«پرتاب کوکتل مولوتف و غارت اموال دولتی به دست افراد نقابدار، که مرکز
فرماندهی آنها به سرویس های مخفی دولت و مراکز خارجی وابسته است، هیج
ارتباطی با خشم توده های مردم و حتی دانش آموزان و دانشجویان که در دفاع از
توده مردم با آنها همراه شده اند ندارد، اینگونه حوادث در جهت برگرداندن
توجه از بسیج جوانان و مردم علیه خودکامگی و سیاست های ضد مردمی دولت و
منحرف کردن مسیر مبارزات مردم است. "ائتلاف چپ رادیکال» SYRIZA (جبهه ای
از سبزها ، مائوئیستها و دیگر گروههای چپ طبقه متوسط ) با چپ روی های
ماجراجویانه خود به جنبش لطمه می زنند. حزب کمونیست یونان در استراتژی،
ایدئولوژی و سیاست با آن جبهه اختلافات بنیادین دارد. حزب کمونیست یونان،
با مواضع و عمل خود، در مقابل آنها قرار دارد. ما هشیار هستیم. راهپیمایی
های اعتصابی تودهای از طرف «جبهه سراسری کارگران رزمنده» PAME در سراسر
یونان و تظاهرات دانش آموزان، با مشارکت توده ها و نظم و آرامش آنها، ثابت
کرد که اقدام متشکل توده ها می تواند با سرکوب و تروریسم مقابله کند.
زحمتکشان نباید از حضور در جنبش بیمناک شوند. آنهایی که باید بترسند
سرمایه، اتحادیه اروپا و احزاب وابسته به آنها هستند، زیرا بحران، بحران
سرمایه داری است، طبقه کارگر سالهاست که هزینه افزایش سود سرمایه را
پرداخته است، زحمتکشان دیگر نباید هزینه بحران سرمایه را هم بپردازند.
مردم باید از تجربیات خود استفاده کنند، احزابی که به مردم در باره
«ماستریخت» و «اتحادیه اقتصادی و پولی اروپا» EMU دروغ گفتند، اکنون
نیز به آنها دروغ میگویند.
راه توده 280 22.08.2010