کنگره حزب کمونیست قبرس
پیش به سوی اتحاد
چین- روسیه- اروپا
ترجمه آزاده اسفندیاری

حزب کمونیست قبرس "آکل " ضمن برپایی کنگره نوبتی خود، اجلاسیه ای نیز از احزاب چپ و کمونیست جهانی، با عنوان "تلاش برای صلح و امنیت جهانی و مبارزه با امپریالیسم" در روز 25.11.2010 در شهر نیکوزیا مرکز قبرس برگزار کرد.

الیسیوسا واگناسا" عضو کمیته مرکزی و معاون بخش روابط بین الملل حزب کمونیست یونان ریاست هیات نمایندگی  این حزب را برای شرکت در کنگره" آکل" و این اجلاسیه جهانی بر عهده داشت .

نماینده حزب کمونیست یونان در سخنرانی خود با قدردانی از برگزارکنندگان این اجلاسیه و دعوت از این حزب برای حضور در جلسات آن، گفت: آرزوی قلبی ما ایجاد روابط گسترده با مردم هر دو بخش قبرس و تشکیل دولتی واحد در این جزیره است. دولت واحدی که وحدت و یگانگی و زندگی مسالمت آمیز بین یونانی ها و ترک های این سرزمین را تامین کند. دولتی که بتواند پایگاه های نظامی خارجی را برچیند و به کمک مردم یونانی و ترک خود مستقلا سیاست های داخلی و خارجی خود را اتخاذ کند و در راستای امنیت و عدالت اجتماعی شهروندانش بکوشد .

در رابطه با مسائل جهانی، ارزیابی حزب ما اینست که کمونیست ها اندوخته های ارزشمندی برای صلح و تامین امنیت جهانی و مبارزه با امپریالیسم و جنگ های امپریالیستی دارند. ضرورت های سیاسی و اجتماعی جهانی ایجاب می کنند تا با تکیه بر درس آموزی از گذشته های  تاریخی و برای باز گرداندن شرایط گذشته که تا حد زیادی پشتوانه امنیت و صلح جهانی بود، از گنجینه های مبارزاتی مردم جهان و در راس آنها مبارزات کمونیست ها بهره مند گردیم.

ما در قرن گذشته از سویی دست آوردهای بی نظیری در امر ایجاد امنیت و صلح و بر قراری عدالت اجتماعی برای توده های میلیونی جهان و از سویی دیگر، شکست ها و ناکامی های جبران ناپذیری را شاهد بودیم .

کنگره بیستم حزب کمونیست اتحاد شوروی و تصمیمات اشتباه آمیز آن سر فصلی از این نا کامی ها و متعاقبا تغییر تناسب قوا در سطح جهانی به نفع امپریالیسم جهانی بود.

دلایل این اشتباه را باید در تصمیمات اقتصادی و سیاسی متخذه در آن کنگره جستجو کرد. بدین معنی که به جای ادامه و مستحکم کردن پایه های اقتصادی و دست یابی بیشتربه تکنولوژی روز، برای باز دهی با کمیت و کیفیت بیشترکالاها و در نهایت رقابت اقتصادی در سطح جهانی، به مسابقه تسلیحاتی روی آورده شد. اگر امپریالیسم آمریکا برای ارعاب کشور شوراها و سیستم سوسیالیستی بر آمده از جنگ جهانی دوم، در هیروشیما و ناکازاکی از بمب اتمی استفاده کرد، در مدت زمانی کم اتحاد شوروی توانست با دست یابی به این سلاح ، بر یکه تازی امپریلیسم آمریکا چیره گردد .

 ایجاد تعادل در امرتسلیحاتی بین کشور های سوسیالیستی و امپریالیستی امری بود که در یک زمان محدود ممکن گشت، لذا کنگره بیستم به راهی قدم گذاشت که پایان آن تخریب و نابودی اتحاد شوروی و کشور های سوسیالیستی شرق اروپا بود. اتحاد شوروی از یک طرف حراست از موجودیت خود و کشورهای سوسیالیسی را وظیفه خود می دانست و از طرف دیگر، از جنبش های آزادی بخش و جریانات کمونیستی جهانی باید پشتیبانی می کرد. در عرصه ای با چنین وسعت، به جای رقابت در اشاعه و تکثیر سلاح های مرگ بار، باید با اقتصادی نیرومند و مجهز به تکنولوژی پیشرفته با بلوک امپریالیستی به لحاظ اقتصادی رقابت می کرد. چه بسا بر بستر رقابت های اقتصادی، افکار عمومی جهانی به نفع نیرو های صلح دوست و ترقی خواه که در راس آن اتحاد شوروی قرار داشت، گرایش پیدا می کردند و در نتیجه امپریالیسم جهانی به مسابقه تسلیحاتی ورود نمی کرد و هزینه های سر سام آوری را به مردم جهان تحمیل نمی کرد.   

قدم گذاشتن به عرصه مسابقه تسلیحاتی و کم بها دادن به اقتصاد پویا ، گمراهه ای بود که به سراب منجر شد. در عمل هم دیده شد که قوانین بین المللی نیز، علیرغم بستن قرارداد های متوالی دو جانبه و مصوبات  سازمان ملل متحد، جهت منع گسترش سلاح های اتمی نتوانستند مانعی فراهم کنند. بسیار طبیعی است که نه سازمان ملل متحد و نه دیگر سازمان های جهانی از قدرت اجرایی باز دارنده ای برخوردار نبوده و نیستند. بر همین اساس می بایستی به موقع خود به تکامل و تحولات تکنیکی و اقتصادی بلوک مخالف تسلط گرائی امپریالیسم جهانی می پرداختند. رهبران حزب کمونیست اتحاد شوروی از کنگره بیستم به بعد به غلط بر این باور بودند که برتری نظامی می تواند بقا و امنیت سوسیالیسم و هم پیمانان او را در عرصه جهانی تضمین کند. اگر چه آنها به برتری نظامی هم دسترسی پیدا کردند ولی امنیت و بقای اتحاد شوروی و هم پیمانان او قبل از هر چیز نیازمند پایه های اقتصادی نیرومند بود . طبیعتا این توانمندی اقتصادی  آلترناتیوی بود در مقابل اقتصاد سرمایه داری. در یک چنین وضعیتی باورهای توده های زحمتکش دنیا برای یک زندگی عادلانه می توانست تبدیل به پشتوانه ای پر قدرت برای سوسیالیسم باشد .

امروزه در شرایطی که اتحاد شوروی وجود خارجی ندارد، امپریالیسم آمریکا و سازمان تجاوز گرنظامی ناتو، بدون توجه به افکار عمومی جهانی یکه تاز میدان شده اند. سازمان ملل هم در راستای سیاست های آمریکا و هم پیمانان او می باشد. هر کشوری را که  بخواهند تحت عنوان مبارزه با تروریسم، به اشغال خود در می آوردند و یا کشور دیگری را تحریم اقتصادی می کنند. کشور سوسیالیستی کوبا یکی ازاین نمونه ها می باشد که از انقلاب این کشور تا به حال در تحریم اقتصادی سازمان ملل است و هر ساله این تحریم ها تمدید می گردد .

سئوال اساسی که امروزه برای توده های مردم دنیا مطرح است اینست که در این وضعیت دشوار و قدر قدرتی نظامی گرایان جهان، امیدی به آینده و چشم اندازی برای پیروزی براین همه پلیدی های جهان خوارن وجود دارد؟ ما جوابی روشن برای این پرسش داریم و آن " آری" است . امروزه زحمتکشان جهان باید در محدوده ملی کشور خود، با سیاست ها و برنامه های امپریالیستی مبارزه جدی داشته باشند. هرگونه همکاری با سازمان تجاوز گر ناتو را در افکار عمومی محکوم کرده و مانع گوشت دم توپ شدن جوانان خودی برای این سازمان باشند. مبارزه با امپریالیسم و همدستان او را با هر چهره ای اعم از سوسیال دموکرات ها و یا لیبرال ها و... در صدر کار خود قرار دهند .

زحمتکشان اروپا باید ضمن مقابله با سیاست های نظامی گری ناتو، با اتحادیه اروپا که وابسته به امپریالیسم آمریکا است مبارزه کرده و این اتحادیه را به  انحلال بکشانند.

 حزب ما بر این اعتقاد و باور است که آلترناتیو جهانی برای زحمتکشان، احزاب چپ و جریانات ضد امپریالیستی کشورهای مختلف هستند که باید با کوشید صفوف آنها را هر چه بیشتر فشرده تر ساخت. بر آیند این آلتر ناتیو، همکاری  اروپا با روسیه و جمهوری خلق چین می باشد. در یک چنین شرایطی با پتانسیل انسانی و انرژی لایزالی که در این کشور ها وجود دارد، با اطمینان میتوان به آزادی و استقلال دست پیدا کرد . یعنی اتحادی از اروپا ، چین و روسیه .  

نشریه روابط بین الملل حزب کمونسیت یونان

سایت حزب کمونیست روسیه