راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

 

 

حامد کرزای و طالبان
دولت و اپوزیسیون
هر دو معتاد
به پول تریاک اند
"تاگس سایتونگ" آلمان- ترجمه عسگر داوودی

 

 

 

 

روزنامه «تاگس سایتونگ» چاپ آلمان که به محافل حزب سبزها نزدیک است در گزارشی وضعیت مواد مخدر در افغانستان را بررسی کرده است. ترجمه گزیده این گزارش را در زیر می خوانید:

به گزارش سازمان ملل زندگی 13% ازمردم افغانستان از راه مواد مخدر تامین می شود. سالانه از 3.4 میلیارد دلار معامله جهانی مواد مخدر است. که پس از کسر هزینه تولید، مالیات و رشوه، 900 دلارباقی می ماند. این مبلغ دو برابر مبلغی است که می تواند از کشت گندم در افغانستان بدست آید.
در سال 2008 در افغانستان7.700 تن ماده خام تریاک تولید شده است. این مقدار9 قسمت از 10 قسمت پول حاصل از فروش مواد مخدر افغانستان در سطح جهانی است. از این تولید 3.850 تن فقط در استان هلمند که به مثلث طلائی میان 3 بلوچستان ایران و افغانستان و پاکستان، میان سه کشور مشهور است تولید شده است. سطح زیر کشت تریاک در این استان 103.000 هکتار است.
علیرغم گسترده بودن کشت خشخاش و تولید مواد مخدر در استان هلمند، اعتیاد در همین استان در سال 2006 کمتر از 8% بوده است.
مزد افرادی که در لابراتوارهای هروئین کار می کنند نیز پول نیست، بلکه به آنها هروئین می دهند تا خودشان آن را در بازار تبدیل به پول کنند. بدین ترتیب است که مواد مخدر به خانه ها نیز راه یافته است و زنان کارگر و حتی خانه داری را می توان یافت که بتدریج معتاد به مواد مخدر و بویژه هروئین شده اند.
مصرف نوعی حشیش که به «سیاه افغانی» معرف است نیز کشت و تولید می شود که عمدتا مصرف محلی دارد. این نوع حشیش در مقایسه با حشیشی که در سایر نقاط دنیا معروف است و مصرف می شود به مراتب قوی تر است.
در سال های اخیرا کشت شاهدانه نیز در افغانستان شدیدا افزایش یافته است. شاهدانه که به انگلیسی Cannabis نامیده می شود گیاهی یک ساله با برگ های قطره‌ای است. میوه این گیاه ریز و روغنی است و خاصیت آرامش بخش دارد که از آن برای درمان تخدیر نیز استفاده می‌شود. در فرهنگ لاتین به گل شاهدانه ماری جوانا گفته می‌شود. قوی ترین نوع ماری جوانای دنیا در کشور جامائیکا می‌روید. شاهدانه گیاهی است که از سر شاخه‌های گلدار آن بنگ و چرس گرفته می‌شود. اغلب افغانی ها این ماده را به طور مرسوم بکار می برند.
کشت خشخاش و تولید و فروش مشتقات آن اکنون اصلی ترین منبع در آمد طالبان است. به گزارش سازمان ملل از 7.700 تن ماده مخدر تولید شده در افغانستان که ارزش آن حدود 3.4 میلیارد دلاربر آورد شده، نزدیک به 400 میلیون دلار آن به چنگ رهبران و افراد جنگجو می رود.
حال سئوال اینست که هزینه مالی طالبان افغانستان از راه مواد مخدر تامین می شود و یا از طریق جمع آوردی کمک های مالی در مساجد کشورهای خلیج فارس ؟
ضمنا طالبان همزمان با درآمد مواد مخدر و کمک های مالی که در مساجد برایش جمع می شود و- کمک های مالی که از عربستان سعودی می گیرد- در مناطق تحت تسلط خود از تجار، بازاری ها و شرکت های مختلف افغانی طرف معامله با شرکت ها غربی نیز مالیات می گیرند.
تجارت مواد مخدر نه فقط از طرف طالبان، بلکه از طرف دولت حاک افغانستان نیز انجام می شود. البته مخفیانه.
بخش قابل توجهی از درآمد دولت افغانستان از طریق افرادی تامین می شود که دولت چشم خود را بر ادامه کشت خشخاش در زمین های آنها می بندد.
برخی کشاورزانی که خشخاش کشت می کنند، می گویند که 7.500 افغانی ( معادل150 دلار آمریکا) به پلیس رشوه می دهند تا کاری به کشت آنها نداشته باشند و در عین به مسئولین دولتی نیز مبلغی می پردازند. میزان این رشوه بستکی به درصد برداشت محصول و زمین زیر کشت دارد. هر هکتار زمین حدود 50 تا 60 کیلو محصول تریاک دارد دارد. ماموران پلیس پس از تقسیم سهم خود سهم رئیس پلیس را نیزبه او پرداخت می کنند و به همین دلیل است که داشتن شغلی به عنوان یک نظامی دولتی بویژه در جنوب افغانستان یک امکان و محل در آمد مهم محسوب می شود و برای دستیابی به این نوع مشاغل رقابت زیاد است.
نیروهای نظامی، بویژه پلیس نه فقط در جنوب افغانستان که مرکز کشت خشخاش است در آمد بالائی دارند، بلکه در شمال افغانستان مثل "قندوز" نیز که مرکز قاچاق مواد مخدر است درآمد سرشاری دارند.
«حامد کرزای» اخیرا وزیر سابق کشور«زارار مقبل» را به عنوان وزیر مبارزه با مواد مخدر منصوب کرده است. او در گذشته فرمانده استان هلمند بوده است. او مدعی است 7 هزار هکتار مزرعه کشت خشخاش را مطابق برنامه دولتی نابود کرده است. اما ناظران غربی میزان از بین بردن مزارع زیر کشت خشخاش در آن منطقه را تنها هزارهکتار ارزیابی کرده اند که 1% زمین های زیر کشت در استان هلمند است.
یکی دیگر از منابع درآمد عوامل حکومتی از طریق اختلاس کمک های دریافتی از خارج است که معمولا باید برای توسعه فرهنگی مصرف شود. در سال 2002 انگلیس قول داده بوده که به هریک از کشاورزان کشت خشخاش 1.750 دلار در عوض تخریب مزارع تریاک پرداخت کند. زمین های زیر کشت خشخاش 10 هزار هکتار برآورد شده بود. یعنی مبلغ 17.5 میلیارد می بایستی از طریق دولت به کشاورزان پرداخت می شد، اما روزنامه نگاران افغانی می نویسند که چنین پولی را کشاورزان مربوطه «هرگز دریافت نکرده اند» و بلکه این پول به جیب ماموران دولتی سرازیر شد و در عوض نفرت از انگلیسی ها در منطقه افزایش یافت!
در سال 2007 دولت آمریکا مبلغ 100 میلیارد دلار و دولت انگلیس مبلغ 20 میلیون دلار به منظور ایجاد تاسیسات و امکانات فرهنگی برای استان هلمند اختصاص دادند، اما از طریق همین مبالغ باندهائی در منطقه لشگرگاه در ولایت هلمند بوجود آمدند که به «بارون های مواد مخدر» منطقه معروف می باشند. مردم آن ها را «کاخ خشخاش» می نامند.
( کاخ خشخاش). "Narcotektur"
در سال 2006 یک متخصص مبارزه با مواد مخدر در گزارش خود از بی نتیجه بودن کمک های مالی خارجی خبر داد و نوشت: «شیرمحمد آخوندزاده» نماینده مجلس و یکی ازدوستان نزدیک حامد کرزای که فرماندار ولایت هلمند شد، یک مزرعه وسیع کشت خشخاش را بین فامیل خود، رئیس پلیس استان و فرمانده ارتش منطقه تقسیم کرد.
استان یا ولایت هلمند مانند عبادتگاه مواد مخدر تاریخ ویژه ای دارد. در سال 1946 آمریکا برای تامین منافع خود و بمنظور دسترسی به کارگر ارزان و مواد خام ارزانتر با 100 میلیارد دلار سرمایه گذاری توسعه مزارع کشت جو و پنبه را در افغانستان آغاز کرد. این برنامه با مدرنیزه کردن سیستم کانال های آبیاری آغاز شد. در آن تاریخ یکصد هزار هکتار از اراضی قابل کشت به کشت جو و پنبه اختصاص یافت اما با آغاز دوباره جنگ داخلی و همچنین تغییرات محیط زیستی بتدریج کشاورزان جو و پنبه نوع کشت خود را عوض کرده و کشت خشخاش را آغاز کردند زیرا کشت خشخاش به آبیاری چندانی نیاز ندارد.
همچنین آمریکا بمنظور سوء استفاده از مجاهدین افغان برای مقابله با شوروی، دخالت و گسترش مزارع کشت خشخاش و قاچاق گسترده مواد مخدر را در افغانستان نادیده گرفت و حتی این امکان را فراهم آورد تا مجاهدین افغان از طریق دخالت مستقیم در قاچاق مواد مخدر پول های زیادی را برای خرید انواع سلاح ها فراهم آورند. درعین حال که آمریکا و کشور های متحدش مستقیما خود نیز سلاح های پیشرفته ای را در اختیار طالبان می گذاشتند.
در سال 2006 پس از عقب نشینی نیروهای طالبان از استان هلمند، انگلیس نیروهای نظامی خود را به این منطقه اعزام کرد. سپس «حامد کرزای» را مجبور کرد تا «شیرمحمد آخوند زاده» را از مسئولیت برکنار کند. در آن زمان در نتیجه بازرسی های نیروهای انگلیسی ـ افغانی 11 تن مواد مخدر از انبار منزل این دوست نزدیک حامد کرزای کشف شد. این فرد به عوض مجازات، توسط «حامد کرزای» به عنوان نماینده به مجلس قانونگذاری افغانستان فرستاده شد. «شر محمد آخوندزاده» پس از مدتی در یک مصاحبه اعتراف کرد که اجازه داده است 3 هزار تن از نیرو های نظامی خصوصی اش به نیرو های طالبان بپیوندند. البته به بهانه اینکه او قادر به تامین هزینه مالی آنها نیست! در مقابل این اظهارات، هیچ عکس العملی از طرف «حامد کرزای» نشان داده نشد و موضوع با سکوت برگزار شد. «حامد کرزای» در رابطه با برکنارکردن «شیرمحمد آخوندزاده» از مسئو لیت فرمانداری هلمند، بار ها ابراز تاسف کرده و این عمل خود را یک اشتباه اعلام کرده است.
 

 


 

 

            راه توده  257    3 اسفند ماه 1388

 

بازگشت