چاوز:
در امریکا لاتین
باد جنگ می وزد
جعفر پویا

پیروزی مجدد چاوز در انتخابات ریاست جمهوری سال 2006  ونزوئلا، بهانه ای شد برای نگاه دوباره به ونزوئلا و انقلاب بولیواری دراین کشور. این که چاوز چه مناسباتی با جمهوری اسلامی دارد و احمدی نژاد چه بهره برداری تبلیغاتی از این مناسبات به سود خود می کند، در ارزیابی از انقلاب در ونزوئلا و نقش چاوز بعنوان رهبر این انقلاب ندارد. هر کشوری منافع ملی دارد و هر رهبری برحسب نزدیکی و دوری به مردم خویش از این منافع دفاع می کند و درجهت کسب و یا دفاع از آن می کوشد. رویدادهای ونزوئلا را اگر اینگونه نبینیم و در اسارت مانورهای احمدی نژاد باقی بمانیم، آنگاه از تحولات مهمی که درامریکا لاتین در حال تکامل است غافل می مانیم.

ونزوئلا بزرگترین تولید کننده نفت در امریکای جنوبی است و نقش مهمی  درسیاست های نفتی بین المللی و در سازمان اوپک دارد. این کشوربا 7 درصد ذخیره نفتی جهان، روی  سیاست های نفتی  سازمان اوپک تاثیر مستقیم می گذارد و این همان نکته و دلیل اصلی مخالفت کاخ سفید و شرکت های نفتی امریکائی و انگلیسی با ادامه حکومت چاوز در ونزئلاست. حکومتی که بر خلاف دولت احمدی نژاد، نفت را نه خصوصی، بلکه ملی کرده است!

چاوز پرچمدار انقلاب بولیواری در امریکای لاتین است. مبارزه علیه استعمار اسپانیا در امریکای لاتین به رهبر "سیمون بولیوار" در سال 1921 آغاز شد و در سل 1923 ونزوئلا استقلال خود را بدست آورد .

ونزوئلا در شمال غرب امریکای جنوبی واقع است. در شمال با دریای کارائیب و در غرب با کلمبیا و در جنوب با برزیل و در شرق با گویان هم مرز است . مساحت این کشور 912000 کیلومتر مربع، یعنی سه برابر آلمان و جمعیت ان 26 میلیون نفر است.

شرکت های بریتانیایی و هلندی و امریکایی برای بلعیدن نفت ونزوئلا بمدت تقریبا 30 سال - از 1946تا 1975 – بر نفت این کشور چنگ انداخته بودند. با مبارزات طولانی کارگران و زحمتکشان ونزوئلا صنعت نفت ونزوئلا  درسال1975 ملی اعلام شد. با ملی شدن نفت، توسعه شهر سازی آغاز شد. کارخانجات هیدرو کربور؛ ذوب آهن؛ برق؛ کارخانجات کشتی سازی و بهره برداری از جنگل های جنوب کشور و گسترش شرکت های هوائی همگی در دوران پس از ملی شدن نفت شکل گرفتند.

ونزوئلا که یکی از بزرگترین صادر کنندگان نفت به امریکا است، پیشنهاد دهنده تشکیل اوپک بود و سازمان اوپک در سال1960 تاسیس شد.

چاوز از ابتدای ریاست جمهوری، برنامه جدید اقتصادی – اجتماعی خود را برای مقابله با بحران اقتصادی و توسعه کشور؛ با نام "برنامه انقلاب  بولیواری" اعلام  و راه رشد غیر سرمایه داری آغاز شد. تاسیس مدارس مبارزه با بیسوادی  و پرداخت کمک هزینه به زحمتکشان کشور – سوبسید و یا یارانه که دردولت احمدی نژاد قطع شد-  جانشین سیاست های اجتماعی دولت هاس سابق شد. او تجربه انقلاب کوبا را درسیاست های اقتصادی خود به کار گرفت.

ونزوئلا یک سوم احتیاجات نفتی کوبا را بابهره کم در اختیار این کشور می گذارد.

طبیعی است که چنین دولتی با انواع توطئه های امریکا روبرو باشد، بویژه که چند کشور دیگر امریکای لاتین، مانند بولیوی و برزیل نیز همین مسیر را آغاز کرده اند. هم اکنون امریکا هفت پایگاه نظامی در خاک کلمبیا، به بهانه مبارزه با  تروریسم و مواد مخدر برپا کرده است. به همین دلیل چاوز در آخرین سخنرانی خود گفت: "باد جنگ در امریکای جنوبی می وزد"