بمناسبت درگذشت "کوروالان"
رهبر حزب کمونیست شیلی
جستجوی نشانه ها
میان دو کودتای شیلی
و کودتای 22 خرداد
روزنامه یونگه ولت- ترجمه رضا نافعی

" لوئیس کوروالان " دبیر کل سابق حزب کمونیست شیلی، در سن 93 سالگی به درود حیات گفت. او در دوران ریاست جمهوری دکتر آلنده، رهبری حزب کمونیست شیلی را در دولت ائتلافی و ملی آلنده برعهده داشت و در جریان کودتای ارتش این کشور  به فرماندهی ژنرال پینوشه و هدایت مستقیم سازمان اطلاعات مرکزی امریکا "سیا" دستگیر شد. در آن کودتا دکتر آلنده رئیس جمهور شیلی در کاخ ریاست جمهوری توسط کودتاگران به قتل رسید.

کوروالان از جمله شاهدان زنده کودتای خونین شیلی بود، در سانتیاگو پایتخت شیلی در گذشت.

بلافاصله پس از اعلام درگذشت کوروالان، "هوگو گوتیرز" نماینده پارلمان شیلی طی یک سخنرانی پرشور در پارلمان این کشور، ضمن ستایش از او گفت:

"خاموشی کوروالان فقط ضایعه ای برای حزب کمونیست شیلی نبود، بلکه ضایعه ایست برای میهن ما. او یک دموکرات پیگیر بود و برای این مبارزه کرد که این سرزمین به همه تعلق داشته باشد و شاد بود از این که سدهای جدائی شکسته شود، که شد و حزب کمونیست توانست وارد پارلمان شیلی شود.  برغم قانون انتخاباتی  که بازمانده دوران دیکتاتوری شیلی بود، حزب کمونیست شیلی توانست در ماه دسامبر گذشته به پارلمان شیلی راه یابد. او شخصیت بزرگ حزب ما و یک مرجع اخلاقی بود. حزب کمونیست  و کشور شیلی از او تجلیلی شایسته خواهد کرد. "

"لوئیس کوروالان " در 14 سپتامبر 1914 در "پوئرتو مونت" متولد شد و در 16 سالگی به عضویت حزب کمونیست شیلی در آمد. او آموزگار بود و عمدتا بعنوان روزنامه نگار برای روزنامه های کمونیستی  "فرنت پوپولار"  و "ال سیگلو" کار می کرد. پس از آن که حزب در سال 1947، توسط  " گابریل گونزالس  ویدلا "  رئیس دولت شیلی در آنزمان، غیر قانونی شد، " کوروالان " سالها در اردوگاه زندانیان در "پیتروف کوئن "  و " پیساگوآ " زندانی بود.  معهذا  حزب کمونیست شیلی او را به عضویت کمیته مرکزی انتخاب کرد. در سال 1958  "کوروالان" بعنوان دبیر کل بزرگترین حزب کمونیست قاره امریکا انتخاب شد. او بعنوان نماینده حزب به مجلس سنای شیلی  راه یافت و از مهمترین پایه گذاران  اتحاد ملی با عنوان "اونیداد پوپولار" بود که از سال 1970 تحت رهبری " سالوادور آلنده " کوشید تا از راه مسالمت آمیز  سوسیالیسم  را در شیلی بنیانگذاری کند.

در 11 سپتامبر 1973 نظامیان شیلی  با کمک "سیا" علیه رئیس جمهوری که با رای دموکراتیک مردم انتخاب شده بود دست به کودتا زدند. آلنده سلاح در دست در "مونکادا" کاخ ریاست جمهوری شیلی تا آخرین لحظه و آخرین گلوله از قانون و آزادی دفاع کرد تا سرانجام با گلوله کودتاچی ها در همان کاخ ریاست جمهوری کشته شد. کودتاچی ها، بلافاصله دستگیری وسیع طرفداران دولت آلنده، وزراء این دولت و متحدان جبهه سوسیالیستی حاکم را شروع کردند که در راس همه آنها اعضای حزب کمونیست شیلی قرار داشتند. "ویکتور خارا "، خواننده  انقلابی شیلی در همین موج دستگیری ها بازداشت شد و به ورزشگاه پایتخت که آن را تبدیل به بازداشتگاه کودتا کرده بودند منتقل شد. (درجریان کودتای 22 خرداد نیز با تقلید از همین روش، ورزشگاه شیرودی تهران تبدیل به بازداشتگاه موقت شده و معترضینی که درخیابان ها دستگیر می شدند به این بازداشتگاه انتقال یافته و سپس به بازداشتگاه های مخفی و غیر مخفی دیگر منتقل می شدند)

ویکتورخارا در زیر ضربات باتوم و سرنیزه کودتاچی ها در همین ورزشگاه به طرز فجیعی به قتل رسید. بدستور کودتاچی ها، انگشتان دست او را به این جرم که با آنها آهنگ های انقلابی با گیتار خود زده و مردم را به مقاومت در برابر کودتاچی ها فراخوانده بود قطع کردند و سپس او را در همان بازداشتگاه و در برابر چشم هزاران بازداشت شده کشتند. در کودتای خونین شیلی، که گفته می شود طرح آن از روی الگوی کودتای 28 مرداد تهیه شده بود، هزاران نفر از مردم شیلی به قتل رسیدند.

"کوروالان" در همین موج بازداشت ها، دستگیر شده و به اردوگاه  "پیتروک" منتقل شد. محکومیت جهانی کودتای شیلی و موج بزرگ همبستگی مردم جهان با مردم شیلی سرانجام به جنبشی جهانی علیه این کودتا تبدیل شد. زیر فشار این موج جهانی؛ سرانجام در سال 1976 کوروالان، پس از 3 سال از زندان آزاد شد. این یکی از پیروزی های جهانی جنبش ضد سرمایه داری در آخرین ربع قرن بیستم بود.

دو عکس از کوروالان را دراین شماره منتشر کرده ایم. عکسی از او در دوران رهبری حزب کمونیست شیلی و حضور موثر در جبهه متحد سوسیالیستی حاکم در دولت دکتر آلنده، و عکسی دیگر که در دوران کهولت از وی گرفته شده است. در این عکس، کوروالان تصویری از "ویکتورخارا" خواننده انقلابی شیلی را بعنوان سمبل قربانیان کودتای شیلی در دست دارد.