ــ  قرار بود کنگره حزب کمونیست کوبا سال گذشته بر پا شود ولی بتعویق افتاد.

ــ انتظارات از کنگره حزب کمونیست کوبا زیاد است. دبیر اول حزب، رفیق رائول کاسترو رسما   اظهار داشت که ما برای به روز کردن سوسیالیسم در کوبا گام به گام پیش می رویم. برای اینکار باید یک سلسله تغییرات ساختاری صورت گیرد. از این رو ما باید در کنگره حزب یک دورنمای روشن از تغییراتی که باید صورت گیرد، داشته باشیم.

ما در کوبا اجازه نداریم اشتباه کنیم. اشتباه ما تنها به معنی شکست سوسیالیسم و انقلاب  نیست، بلکه شکست ملت است. من مبالغه نمی کنم، چون کوبا تنها کشورجهان است که آمریکا علیه آن قانون ویژه وضع کرده و سالی پنج میلیون دلار برای سرنگون کردن دولت ما خرج می کند. پولهائی که در گذشته علیه کشورهای سوسیالیستی اروپا مثلا اتحاد شوروی و جمهوری دموکراتیک آلمان خرج می شد، امروز علیه کوبا مصرف می شود.

ــ پیوسته ادعا می شود که در کوبا میان دو مرکز تصمیم گیری، میان فیدل کاسترو و برادرش رقابت هست. از جمله هاینس دیتریش که در شهر مکزیک علوم اجتماعی تدریس می کند، در مصاحبه با روزنامه " یونگه ولت" آلمان این ادعا را مطرح کرده است.

ــ هنگامی که کاسترو در بیانیه ای، رسما به اطلاع خلق کوبا رساند که  باید مورد عمل جراحی قرار گیرد، در کوبا خلاء قدرت بوجود نیامد، بلکه ریاست جمهوری، طبق پیش بینی قانون اساسی، به رائول کاسترو که تا آنزمان معاون فیدل کاسترو بود منتقل شد. البته روشن است که امپریالیسم تلاش کرد با استفاده از این وضع میان انقلابیون و خلق جدائی ایجاد کند و موضوع رقابت میان فیدل و رائول را اختراع کرد، که گویا رائول می خواهد تغییراتی بوجود آورد ولی فیدل نمی خواهد.

این ادعا ها مرتب، در تمام رسانه ها و همچنین در اینترنت تکرار می شود. ولی فیدل و رائول روز 26 ژوئیه 1956 با هم به سربازخانه مونکادا حمله کردند، با هم به مکزیک رفتند و با هم به گرانما در کوبا بازگشتند. با هم در سیرِآ ما ئسترا نبرد کردند و بیش از 50 سال پیشاپیش خلق کوبا در برابر  تمام کارزار ها علیه انقلاب ایستاده اند.

واقعیت این است که در کوبا یک وحدت جامع خلق و حزب را بهم می پپیوندد. اگر جز این بود، ما قادر نبودیم  وظائف خود را انجام دهیم و سامانی نو به کشور  ببخشیم. حتی امپریالیسم هم به این اذعان دارد. نمونه این که سناتور آمریکائی  ریچارد جی لوگار طی گزارشی تصریح کرد که نهاد های دولتی کوبا کارآمد هستند. این است دلیل آنکه سیاست آمریکا علیه کوبا با شکست مواجه شده است. در کوبا فاجعه ای رخ نخواهد داد، قیامی صورت نخواهد گرفت و کوبا فرونخواهد پاشید.

ــ هنگامی که رائول پرزیدنت شد، بسیاری از ناظران سیاسی غرب و روزنامه نگاران  امیدوار بودند که تغییراتی صورت گیرد. امروز بسیاری از آنها سرخورده اند...

ــ رائول از همان آغاز اظهار داشت که او را برای تحکیم سوسیالیسم انتخاب کرده اند نه برای انهدام آن. آنها که امروز سرخورده اند، کسانی اند که خواستار تامین علائق سرمایه اند. حزب ما، با رائول در صدر آن، همراه با فیدل که از جمله با انتشار مستمر "نظرات" خود، امروز هم سهم خود به انقلاب را ادا می کند، جامعه خود را رو بکمال خواهیم برد.

ــ رسانه های کوبا گزارش می دهند که در حال حاضرکوبا در عرصه کشاورزی با مشکلاتی روبروست.

ــ در سالهای گذشته ما راهبردی برای کشاورزی نداشتیم. برخی از تغییرات ساختاری که ما  در پیش گرفته ایم، هم اکنون نتایج خود را نشان می دهند. مثلا ما شروع به تقسیم زمین های بایر کردیم. هر کوبائی می توانست تقاضای دریافت زمین کند، بیش از 100 هزار نفر تا کنون از این امکان استفاده کرده اند. این روند ادامه خواهد یافت، چون این خود امکانی است که شغل تازه ای برای کارگرانی بوجود می آورد که در اثر تغییرات جاری کاری که تا کنون داشته اند از دست می دهند.

http://www.jungewelt.de/25.06.2010 :“  Konkurrenz zwischen Raul und Fidel ust eine Erfindung/ Andre Scheer