|
پروفسور «دنیس گلدبرگ» عضو «حزب کمونیست افریقای جنوبی» و از
رهبران کهنسال کنگره ملی افریقاست. او در یک خانواده مهاجر
یهودی ساکن شهر "کیپ تاون" در آفریقای جنوبی متولد شده است و
همزمان با دوران تحصیلات دانشگاهی همکاری با «کنگره ملی
افریقا»
ANC
را آغاز کرد.
«دنیس گلدبرگ» در سال 19640 به همراه «نلسون ماندلا» از سوی
رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی بازداشت و به چهار بار حبس ابد
محکوم شد. پس از آزادی از زندان، در سال 1985 به لندن مهاجرت
کرد و همچنان مبارزات خود را در کنار «کنگره ملی افریقا» و
عضویت در «حزب کمونیست» این کشور ادامه داد. در سال 2002 به
آفریقای جنوبی بازگشت و مسئولیت چند وزارتخانه را تاکنون به
عهده داشته است. او همچنین مسئول «کمیسیون تحقیقات شکنجه و
کشتار رژیم آپارتاید» می باشد.
کتاب اخیرا منتشر شده «دنیس گلدبرگ» با نام : «عهد و پیمان
برای آزادی در افریقای جنوبی» به زبان های مختلف ترجمه شده
است. او در این کتاب خاطرات و تجارب سیاسی خود در طول مبارزه
علیه نژاد پرستی و نابرابری در یک جامعه نژادپرست سرمایه داری
را شرح داده است. این کتاب اخیر در آلمان نیز منتشر شده است.
انتشار کتاب او در چند ماه گذشته بخشی از مباحث محافل روشنفکری
آلمان بوده است.
« دنیس گلدبرگ» که به زبان آلمانی نیز مسلط است، از طرف محافل
روشنفکری و دانشگاهی و دیگر مراکز آموزشی آلمان دعوت شد تا
تجارب خود در رابطه با مبارزه سیاسی در کنار «نلسون ماندلا» بر
علیه رژیم آپارتاید را با جوانان در میان بگذارد. او از 20 تا
22 ماه یونی امسال به همراه پروفسور«آنجلا دیویس» مبارز با
سابقه امریکا و عضو «حزب کمونیست آمریکا» به جشن سالانه حزب چپ
آلمان دعوت شده بود.
در روز های اخیر مصاحبه های متعدد از این هر دو مبارز چپگرا و
ضد نژاد پرستی در رسانه های همگانی آلمان منتشر شده است. از
جمله مصاحبه 20 دقیقه ای «دنیس گلدبرگ» به زبان آلمانی با
کانال تلویزیونی «زات 3» آلمان تحت عنوان:
(
Das Interview mit Denis Goldberg, geführt von Andrea Maurer
(ca. 20. Min.)
را می توانید در
اینجا
ببینید.
«دنیس گلدبرگ» در کتاب خود به بخشی از همکاری ها و کمک های بین
المللی برای از بین بردن رژیم آپارتاید اشاره می کند:«من مسئو
ل کمیته فرماندهی تدارکات ارتش آزادیبحش کنگره افریقای جنوبی
بودم، کنگره ملی آفریقا در آن تاریح جمعا 7000 تن عضو مسلح
داشت. تعدادی زیادی از این افراد در کمپ های آموزشی شوروی،
آلمان دموکراتیک و چین آموزش نظامی دیده و به کشور بازگشته
بودند. مسئولیت و هماهنگی این افراد با کمیته فرماندهی تدارکات
ارتش آزادیبخش کنگره بود. در آن زمان ما کاملا آگاه بودیم که
بدون آمادگی روحی توده های مردم سازماندهی و تشکیل یک سازمان
برای پیشبرد مبارزه مسلحانه بدون تردید با شکست مواجه خواهد
شد. شکست«چه گوارا» در بولیوی و شکست «بریگارد سرخ» در ایتالیا
ثابت می کرد که بدون حمایت کامل توده ها امکان پیروزی غیر ممکن
است، اما افکار عمومی در افریقای شمالی کاملا از ما حمایت می
کرد.
«دنیس گلدبرگ» در مصاحبه با روزنامه «تاگس تسایتونگ» چاپ آلمان
می گوید: «نلسون ماندلا» در یکی از سخنرانی های خود جمله
زیبائی را بیان کرد که من همیشه در صحبت هایم آن را تکرار می
کنم. او گفت: «آزاد بودن کافی نیست، اینکه انسان زنجیرهای
اسارت را از پایش کنده و دور بیندازد، بلکه انسان باید در
زندگی خود برای آزادی دیگران نیز مبارزه کند و برای توده ها
محروم زندگی بهتری را فراهم آورد.»
« دنیزگلدبرگ» در مصاحبه دیگری با«اوراق مارکسیستی» فصلنامه
تئوریک «حزب کمونیست آلمان» در رابطه با مسابقات جام جهانی
فوتبال در افریقای جنوبی می گوید: من امیدوارم که این مسابقات
زمینه روحی ایجاد «اتحاد عمل وخلاقیت ملی» را نیز در کشور
فراهم آورد. در آفریقای جنوبی فرهنگ های رنگارنگی وجود دارند،
ما نیازمند ایجاد یک «ملیت کامل» هستیم، فکر می کنم که این
مسابقات می تواند زمینه ایجاد این «اتحاد ملی» را فراهم آورد.
با وجود تاثیرات منفی حاصل از بحران مالی بین المللی و بحران
اخیر بانک ها که به ما نیز تحمیل شده است، توانستیم امکانات
مالی بنای ساختارهای بنیادی از جمله استادیوم های ورزشی لازم و
خیابان کشی های لازم و بنای امکانات رفت و آمد های راه دور را
برای این مرحله با موفقیت به پایان برسانیم، البته با وجود
اینکه میزان هزینه ها برآورد شده اولیه حتی 30% نیز بیشتر می
شد، اما همه برنامه ها حتی قبل از زمان پیش بینی شده به اتمام
رسید. حضور 300 هزار تن مهمان پیش بینی شده است، علاوه بر این
ما در آینده از این تجهیزات برای پیشرفت امور جوانان، ورزش و
غیره نیز استفاده خواهیم کرد.
«دنیز گلدبرگ» در این مصاحبه همچنین می گوید: نژاد پرستی در
آفریقای جنوبی بیش از 20هزارقربانی گرفته است. این موضوع در
بررسی سال های 1996 تا 1998 برآورد شد. کسانی که شکنجه، قتل از
طریق کتک زدن، آدم ربائی کرده اند و یا برعلیه مبارزان زهر به
کار برده اند و یا نامه های انفجاری ارسال کرده اند در صورت
اعتراف به اعمال خود شامل بخشودگی می شوند. جامعه جدید نیازمند
عبور از فاز نفرت به آرامش است، حاکمیت جدید بنای یک جامعه
جدید را مهم ارزیابی می کند. ما مردم افریقای جنوبی برای ایجاد
یک جامعه مدنی مبارزه کرده ایم و در عمل نیز لازم است آن را
اجرا کنیم.
روزنامه چپگرای« یونگه ولت» چاپ آلمان نیز با این مبارز 71
ساله مصاحبه ای را انجام داده است:
یونگه ولت: شما یک کمونیست یهودی هستید. تا چند سال قبل تیم
ملی افریقای جنوبی فقط از اعضاء سفید پوست تشکیل می شد، آیا
خوشحال هستید که این تبعیض برداشته شده است؟
دنیس گلدبرگ: در آن سال ها برای ما مخالفین نژاد پرستی خوش
آیند نبود که بگویم این تیم ملی کشور من است اما در سال 1995
که ماندلا مسئولیت داشت ما به تیم ملی راگبی کشورمان افتخار می
کردیم، زیرا تمامی اعضاء تیم واقعا اهل افریقای جنوبی بودند.
در فوتبال نیز همین طور است. ما خوشبختانه اکنون در تیم ملی
خود پدیده نژاد پرستی را شاهد نیستیم، اما باید بگویم که
متاسفانه در افریقای جنوبی هنوز تعداد زیادی از مردم در فقر به
سر می برند، با وحود اینکه توانسته ایم در 16 سال گذشته 50% در
صد از بیکاری را از بین ببریم.
س: در مجموع ما دیگر شاهد پدیده برده داری و نژادپرستی در
افریقای جنوبی نیستیم، اما سرمایه داری همچنان در آنجا حاکم
است.
ج: ما انقلابی آفتحار آمیز را به ثمر رسانده ایم، اما این
تغییر هنوز یک تغییر سوسیالیستی نیست. همین طور است که شما می
گوئید. ما هنوز برده نظام سرمایه داری و اسیر سیستم کهنه سابق
هستیم، البته با این تفاوت که اکنون سیاه پوست هم مثل سفید
پوست اجازه رفتن به مدرسه و دانشگاه دارند. آن ها حتی قادرند
به مسئولیت های اداری بالائی دست یابند. نسلی که علیه
نژادپرستی مبارزه کرد همیشه شاکی است و می گوید که ما زندگیمان
را به این خاطر به خطر نینداختیم که همچنان فقیر باقی بمانیم.
س: رئیس جمهور قبلی کشور «تابو مباکی» سال گذشته از طرف «یاکوب
زوما» بر کنار شد، آیا این موضوع دلیل وجود مشکلاتی در «کنگره
ملی افریقای جنوبی» است؟
ج: این احتمال وجود دارد. در سال 1964 من به همراه پدر او
«جووان تابوکی» دستگیر شدم. در سال های اول دهه 80 او نقش قابل
توجهی درآزادی من پس از 22 سال زندان داشت. من با ریاست جمهوری
او موافق نبودم، اما درسال های انتخاب، او دارای مسئولیت های
بالائی بود و همین امر باعث انتخاب او نیز شد.
س: شما در یک خانواده یهودی بدنیا آمده اید، در سال 1985 پس از
آزادی از زندان مدتی در اسرائیل بودید، وضعیت خاورمیانه را
چگونه ارزیابی می کنید؟
ج: من فقط 18 روز در اسرائیل بودم، زیرا دخترم در آنجا زندگی
می کرد. من هرگز در چنین کشوری که دارای دیدگاه های صهونیستی
است، نمی توانم تبعه باشم و زندگی کنم. علاوه بر این، اسرائیل
نیز مثل انگلیس و امریکا همیشه حامی رژیم نژادپرست آفریقای
جنوبی بود. من بر این باور هستم که هم اکنون اسرائیل سیاست
نژاد پرستانه ای را علیه فلسطینی ها اعمال می کند. تسلط
اسرائیل بر کرانه غربی رود اردن و تهاجم این کشور علیه راهزنان
دریائی فقیر در شاخ آفریقا نمونه های مشخص بی عدالتی اسرائیل
است. من فکر می کنم که ما نیز باید
علیه راهزنی دریائی اسرائیل در دریای میانه مبارزه کنیم.
آمریکا، انگلیس و آلمان مرتبا نگران امنیت اسرائیل هستند و اما
امنیت فلسطینی ها را همیشه فراموش می کنند. تنها راه حل موجود
برای این مشکل پذیرش موجودیت دو کشور مستقل در فلسطین از هر دو
طرف درگیری است، اکنون که سازمان ملل این پیشهناد را پیش کشیده
است باید به اسرائیل فشار آورد تا این پیشنهاد صحیح را بپذیرد.
اسرائیل سالیانه حدود 6 میلیارد دلار برای تامین هزینه های
نظامی خود از آمریکا کمک دریافت می کند، این پول عملا علیه
مردم آواره فلسطین بکار برده می شود. تا زمانی که این نوع کمک
ها وجود دارد، رژیم اسرائیل همان سیاستی را اعمال خواهد کرد که
هم اکنون اعمال می کند.
در جنوب آفریقا نژادپرستی به دلیل تحریم های اعمال شده مجبور
به تسلیم شد. در شرایط فعلی لازم است که تا کشور هائی مثل هند،
برزیل وآفریقای جنوبی نیز اقدام به تحریم اسرائیل کنند.
|