رهبران
ج. اسلامی
در دام جنگ ویرانگر
خواهند افتاد؟
گلوبال ریسرچ. مینو رسائی
"جنگ جدید در منطقه خاورمیانه اجتناب ناپذیر
است". این جمله ایست از "محمد سید سلیم"، محقق علوم سیاسی و پروفسور
دانشگاه های قاهره و کویت.
پروفسور سلیم این پیش بینی را در برنامه ای از تلویزیون نیل بنام "Cairo
Watch" مطرح کرد. برنامه ای که من نیز در آن شرکت داشتم. مجری برنامه "محمد
عبدالرحیم" برنامه را با این سوال شروع کرد که چه شرایط بحرانی در منطقه
وجود دارد؟ تهدید های ایران علیه اسرائیل پشت این سئوال پنهان بود.
"سلیم" گفت که جنگ در دستور است و من درباره آن شک ندارم. رهبران نظامی و
سیاسی اسرائیل به اندازه ی کافی حرکات و تهدیدهای جنگجویانه را از خود نشان
داده اند. جنگ با حزب الله نیز غیرقابل اجتناب است. وزیر خارجه امریکا و
همچنین سناتور "لیبرمن" به دولت سوریه هشدار داده اند که در نزاع بین
اسرائیل و لبنان، پای خود را کنار بکشد، زیرا جنگ به داخل سوریه کشیده
خواهد شد.
اسرائیل در نظر دارد سه بخش از کناره ی غربی رود اردن را به عنوان میراث
ملی اعلام کند.
این حرف ها تهدیدهای عامدانه ای است برای دریافت پاسخ خشونت آمیز از طرف
مقابل. می توان مطمئن بود که هدف واقعی ایران است. این هدف در جنگ 2006 در
لبنان و در درگیری های خونین اواخر سال 2008 در غزه نیز وجود داشت. گرچه
اسرائیل در هر دو جنگ هزینه سنگینی را متحمل شد.
اکنون نیز تلاش برای حمله علیه ایران با سرعت بالایی ادامه دارد. این پروسه
را با تلاش ماهرانه ای جهت ایجاد کمپین بین المللی علیه برنامه ی هسته ای
ایران پیش برده می شود.
ملت های مورد هدف و فعالان سیاسی به خوبی بر این واقعیت واقف هستند. آنها
نمایش های اتحاد برپا می کنند. رئیس جمهور سوریه، با احمدی نژاد دیدار می
کند و سید حسن نصرالله را شریک این گفتگوها و دیدارها می کنند. خالد مشعل،
رهبر حماس و دیگر نمایندگان جریان های مشابه نیز در لیست اتحاد قرار دارند.
آنها خود را برای بدترین سناریو آماده می کنند: حمله ی مستقیم اسرائیل.
آیا ایالات متحده گزینه ی ویرانگر پیشدستی برای حمله به ایران را اتخاذ
خواهد کرد تا اسرائیل مستقیما دست به چنین حمله ای نزند؟
آیا کشورهای مهم عربی اجازه ی بالا گرفتن آتش چنین جنگ هولناکی را خواهند
داد؟
آیا کشورهای همسایه ی ایران به طرف مقابل اجازه ی استفاده از آسمان خود را
برای حمله به ایران خواهند داد؟
آیا حکومت ایران در دامی که برای این کشور پهن شده خواهند افتاد و گزینه
جنگ را انتخاب خواهند کرد؟
آیا گزینه سیاسی و دیپلماتیک خنثی شده است؟
آیا دیگر قدرت های جهانی، از جمله روسیه و چین توان جلوگیری از چنین فاجعه
ای را نخواهند داشت؟
آیا انتقادهای روزافزون از دولت اسرائیل، زمینه تغییرات را در خود اسرائیل
سرعت خواهد بخشید؟
راه توده 268 24.04.2010