پایان یک ماموریت 20 ساله

چهره واقعی "پاپ"

پاپ جان پل دوم، سرانجام پس از چند بار انتقال به بیمارستان و بازگشت به واتیکان درگذشت. با آنکه بموجب همه شواهد او جمعه شب و یا صبح شنبه درگذشته بود، واتیکان برای بهره گیری مذهبی و بازی با احساسات مردم، این خبر را برای روز یکشنبه ذخیره کرد. یعنی اولین یکشنبه پس از رستاخیر مسیح!

مراسم آرام و بی جنجالی که به مناسبت مرگ وی در میدان یکشنبه های واتیکان برپا شد، تفاوتی بنیادین با نمایش های توام با سینه زنی و قمه زنی بمناسبت های مشابه در کشورهای مسلمان و بویژه شیعه داشت، اما در عوام فریبی مذهبی و بازی با احساسات مردم شیوه ها یکسان بود. با تاریخ درگذشت آیت الله خمینی نیز در جمهوری اسلامی همینگونه بازی شد و با آنکه او روز 12 خرداد درگذشته بود، خبر را 14 خرداد اعلام کردند تا مقارن شود با 15 خرداد و یا درجریان انفجار مقر حزب جمهوری اسلامی با آنکه رقم واقعی قربانیان این انفجار درابتدا 78 تن و بعدا به 84 تن رسید، برای تداعی شمار شهدای واقعه کربلا، شمار قربانیان این انفجار را 72 تن اعلام کردند.

انتخاب پاپ جان پل دوم شاید سیاسی ترین انتخاب در تاریخ واتیکان بود. او از دوستان "رونالد ریگان" رئیس جمهور اسبق امریکا بود و در آغاز کشاکش های لهستان که زمینه های فروپاشی اردوگاه سوسیالیسم را می توانست و توانست فراهم کند به این سمت انتخاب شد. به گفته "یاروزلسکی" آخرین رئیس دولت سوسیالیستی لهستان و از قهرمانان جنگ دوم این کشور، گماردن یک لهستانی در راس واتیکان بزرگترین اقدام تقویت کننده "لخ والسا" رهبر اپوزیسیون ضد دولتی لهستان بود. او دراین نقش با تمام نیرو ایفای نقش کرد، چنان که بعدها خود را در مسکو به گرباچف رساند و کلیساهای ارتدکس و کاتولیک روسیه را ترغیب به ایفای نقش اپوزیسیون دولتی کرد. گرباچف، در نخستین دیدار و مذاکره اش با وی گفت:" او سیاسی ترین کشیش بود و اگر او نبود دیوار برلین به این آسانی و زودی فرونمی ریخت!"

آن چهره به ظاهرا مهربان و مردم دوستی که پاپ در سالهای پس از فروپاشی اتحاد شوروی به خود گرفت، مربوط به دوران پایان ماموریتی بود که بخوبی از عهده آن برآمد. او حتی در اوج پیری و ناتوانی جسمی، پس از گشتی در امریکای لاتین خود را به کوبا رساند بلکه درآنجا نیز بتواند زمینه های سقوط کاسترو را فراهم سازد، که ناموفق و نا امید به واتیکان بازگشت!

خبر درگذشت پاپ را با همین صراحت باید نوشت و انتشار داد، تا نسبت به انتخاب جانشین او هوشیار بود و نقش پاپ جدید را همسو با سیاست های امریکا دریافت. حضور برلسکونی، متحد جورج بوش در راس دولت ایتالیا قطعا جاده را برای تامین نظر امریکا برای انتخاب جانشین پاپ هموارترخواهد کرد.

گردش به چپ در امریکا لاتین که اکنون در هر انتخاباتی در این منطقه جهان خود را نشان میدهد، می تواند انگیزه ای جدی برای یافتن کشیش دیگری برای ایفای نقشی مشابه پاپ جان پل دوم در دوران فروپاشی اردوگاه سوسیالیسم، در امریکای لاتین باشد.