محاصره شهرها از طریق روستاها
طرح مخرب گسترش
بنگاه های کوچک اقتصادی
آناهیتا احمدی
هیچ كسی نمی تواند با ایجاد و توسعه بنگاه های جدید و ایجاد اشتغال جدید مخالفت كند، ولی مسئله مهم اولویت اول است، كه ابتدا به جای بنگاه های جدید( كه با كمال تاسف معلوم نیست این بنگاه ها در چه شاخه ای از تولید قرار دارند، تولید آنها می خواهد به مصرف داخل كشور یا برای صادرات ساماندهی شود) سعی شود بنگاه های ورشكسته كفش، كارخانه های كفش، كارخانه های تولید قند و شكر، باغات تولید چای، كارخانه های نساجی، كارخانه های لوازم خانگی و صد ها بنگاه و كارخانه در حال تعطیلی و در حال ورشكستگی را ساماندهی شود و سپس و یا همراه با آن دست طرحی هم برای ایجاد بنگاه های كوچك اقتصادی زودبازده و كارآفرین در روستاها پیاده شود.
اما اکنون چنین سمت گیری را شاهد نیستیم. بجای آنکه جلوی واردات بی رویه و رسمی و قاچاق و نیز دروازه های باز گمركی كه باعث نابودی تولیدات داخلی شده گرفته شود تا تولیدات موجود داخلی موجود از نابودی كامل نجات یابد، پول بی زبان نفت را می خواهند جهت ایجاد بنگاه های جدید كوچك استفاده كنند، بدون آنكه فكری به حال بنگاه ها و گارگاه هاو كارخانه های موجود ورشكسته و در حال ورشكستگی بكنید، بدون آنكه فكری برای واردات 50 میلیارد دلاری كرده باشند.
3) خصوصی سازی افسار گسیخته : شما بهتر است بجای ایجاد بنگاه های جدید حداقل روزنامه كار و كارگر را در یك ماه اخیر (سه ماه دولت جدید) بخوانید، مسلما خواهید دید كه خصوصی سازی (خودمانی سازی،غارتگری ،غارت بیت المال) كه بر خلاف اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است،ده هاو صد ها كارخانه و بنگاه های دولتی را به نابودی كاملی رسانده و همگی را یا تعطیل كرده و یا در حال تعطیل كردن می باشد، بهتر نیست فكری به حال تولید كنونی بكنی؟
به فرض که میلیارد ها تومان هم هزینه ایجاد بنگاه های كوچك و زود بازده شد، از كجا معلوم که در آینده سر نوشت آنها نیز به همان سرنوشت فاجعه بار كارگاه های كفش و كارخانه های كفش ایران، كفش وین، كفش بلا، كفش ملی، كارخانه قند دزفول، كارخانه زاینده رود، كارخانه آزمایش، كارخانه بلر، كارخانه پروفیل پارس، كارخانه پوشینه بافت قزوین، كارخانه پارس قوطی، كارخانه كربن ایران، كارخانه صنایع پوشش ایران، معدن ذغال سنگ البرز مركزی، گونی بافی ارومیه، سیوان راه ساز ارومیه، خوی ریس، آب تن و 30 واحد بحران زده و در حال تعطیلی در استان آذربایجان غربی ( روزنامه كار وكارگر 29/8/84 صفحه 9) و هزاران كار گاه و بنگاه و كارخانه بحران زده و در حال نابودی دیگر در سراسر كشور دچار نشود؟
فکری برای دگرگونی اساسی ساختار و زیربنای اقتصاد ایران باید کرد و به سلطه سیستم تجاری و غیر تولیدی بر کشور خاتمه بخشید، که چنین عزم و اندیشه و تصمیمی را در دولت احمدی نژاد شاهد نیستیم. اگر خلاف این بود، احمدی نژاد بجای حرف هائی که صرفا برای فریب دادن مردم غارت شده و فقیر می زند، از تغییر و ضرورت طرد سیاستهای لیبرالیستی و نئولیبرالیستی 17- 16 سال اخیر سخن می گفت که اکنون در قالب برنامه چشم انداز 20 ساله تنظیم و دولت او نیز مجری آن است!
دراین صورت باید دروازه های باز گمركی كه در سال 83، 50 میلیارد دلار واردات از آن عبور کرده بسته می شد.
فرمات
PDF :
بازگشت