بازگشت

جبهه بومیان و سرخپوستان منطقه چیاپاس مكزیك معروف به "ارتش زاپاتیست" پس از مشورت با اعضای خود، سیاستی جدید را در پیش گرفته است. "ارتش زاپاتیست آزادی ملی" در بیانیه ای كه آن را خطاب به "قلب های انسان های ساده و محروم" انتشار داد، تاكید كرد كه هدف زاپاتیست ها تنها مبارزه برای بومیان چیاپاس نیست، بلكه آنان می خواهند همراه با همه محرومین و استثمارشدگان مكزیك به مبارزه برخیزند. در این بیانیه در تحلیل وضعیت جهان سرمایه داری گفته می شود كه سرمایه داری به "مرحله جهانی شدن نئولیبرال " وارد شده است.

براساس این بیانیه "نئولیبرالیسم یعنی این اندیشه كه سرمایه داری "آزاد" است بر سرتاسر جهان مسلط شود و ما باید در برابر آن تسلیم باشیم، آن را بپذیریم، سكوت كنیم و شورش نكنیم. آن هم در كشوری كه سیاست كارگزار تجارت شده و همه كار باید كرد كه همه چیز را فروخت و ارزان فروخت".

جبهه زاپاتیست تاكید می كند كه منظورش آن نیست كه "سیاست بی فایده است، بلكه سیاست موجود بی فایده است زیرا مردم را به حساب نمی آورد، به آنان گوش نمی دهد، آنان را نادیده می گیرد، مگر در زمان انتخابات."

در این بیانیه بدون آن كه تشكیل یك سازمان مشخص پیشنهاد شده باشد، همگان به بنای یك جبهه سیاسی، اجتماعی و خلقی همراه با بومیان، دهقانان، كارگران، آموزگاران، زنان، جوانان، مذهبیان و همه جنبش اجتماعی فرا خوانده می شوند، جبهه ای كه خواهان یك قانون اساسی نوین باشد كه در آن "مطالبات مردم مكزیك در نظر گرفته شده، حقوق و آزادی‌ های مردم به رسمیت شناخته شود و از ضعفا در برابر قدرتمندان دفاع كند."

این نخستین بار نیست كه زاپاتیست ها می كوشند جبهه‌ای بوجود آورند كه از چارچوب بومیان و دهقانان فراتر رود. در سال 1996 آنان از یكسو با موفقیت كنگره ملی بومیان را سازماندهی كردند و از سوی دیگر یك جبهه شهری، جبهه زاپاتیست آزادی ملی را بنیاد گذاشتند اما نتوانستند به هدف خود دست یابند.

اكنون به لحاظ شرایط عمومی مكزیك شرایط مساعدتری بنظر می آید. به قدرت رسیدن "ونسان فوكس" رییس جمهور راستگرای مكزیك در سال 2000 امید به تحول را در بسیاری بوجود آورده بود، زیرا انتخاب او پایان هفتاد سال حكومت حزب "انقلاب نهادین" بود كه از انقلاب فقط نام آن را داشت. این امید اكنون دیگر رنگ باخته است. و فوكس در عمل نشان داد كه رییس شركت كوكا كولا الزاما رییس جمهور خوبی نخواهد بود. در جبهه چپ نظرسنجی ها "آندره مانوئل لوپز ابرادور" را برنده انتخابات نشان می دهند. اما او كه عضو حزب انقلاب دمكراتیك است نوعی سیاستمدار غیرمعمول است كه عده ای او را به نوسان میان عوام گرایی و اقتدارگرایی معرفی می كنند. نگرانی او اما بدرستی از همان حزب خودش است كه فرصت طلبی های سیاسی آن را تضعیف كرده و ناتوان از ارائه برنامه حكومتی است.

در این شرایط ورود جبهه آزادی بخش زاپاتیست در عرصه سیاست ملی تكانی به فضای سیاسی كشور و مبارزات انتخاباتی قریب الوقوع داده و مانوئل لوپز را هم ناگزیر كرده و هم به او یاری داده كه در یك برنامه تحول واقعی ملتزم شود. جبهه زاپاتیست تاكید كرده كه نه بدنبال سهم خواهی است و نه مقام و منصب، بلكه می خواهد " از پایین و برای آنان كه در پایین هستند یك بدیل و آلترناتیو در برابر ساختمان نئولیبرال بنا كند، یك آلترناتیو چپ برای مكزیك".

  فرمات PDF :                                                                                                        بازگشت