نسخه ديگری از انچه راه كارگر نوشته را از سايت پيك ايران به قلم فردی بنام "كوروش گلنام" بخوانيد، كه نمونه كاملی است از كم اطلاعی و دشنام نويسی به سبك مجاهدين خلق.

نويسنده كه ظاهرا يادش رفته اتحاد شوروی فروپاشيده و روسيه اكنون مقوله ديگری است می‌نويسد:

... اين نوشته هدفش توهين و تهمت به كسی نيست... شور بختانه سيستم تفكر استالينيستی و اطاعت از بالا در سازمان‌ها و حزب‌هايی چون حزب توده، چه بسيار آدمهای شريف، درستكار و آزاده را قربانی راه و فرمان‌های نادرست رهبران گاه كاملن وابسته و حتا جاسوس و گماشته بيگانه نموده است.  

بی گمان بيشتر خوانندگان با سايتی بنام "پيك نت"، كه گردانندگانش از حزب توده هستند، آشنا بوده و می‌دانند كه اين سايت ظاهرن خبری، تا چه اندازه از سياست‌های روسيه پيروی می‌كند. سياستی كه هنوز سخن اولش رودررويی با امپريالسم آمريكا برای منافع ارباب بزرگ است!

 رهبران كنونی اين حزب بسيار كوچك، بسيار سست و‌بی‌پيرو امروز پس از انشعاب‌های گوناگون، هنوز هم از آن سياست‌های خانمان بر باد ده و ضد ايرانی خود دست بر نداشته اند!

حزب توده در سايت پيك نت در راه فريب مردم و باز هم قربانی كردن آنها در راه سياست‌های روس‌ها، به بهانه"جمع بندی نظرات و پيشنهادات رسيده از ايران" در نوشته‌ای زير تيتر"اعلام كابينه ملی و جبهه متخد آزادی"(تنظيم شده بر اساس ديدگاه‌های محافل سياسی ايران)، يكشنبه 7 خرداد ـ 28 مه 2005، به گستاخانه ترين شكلی به بيشترين بخش شكننده مردم ايران كه خواهان تحريم و عدم شركت در انتخابات هستند، توهين نموده و بيشرمانه تلاش نموده است كه تلاش‌های آنها را به كسانی در پيوند با سفارت انگلستان و شبكه‌های تبليغاتی انگليس و آمريكا نسبت دهد و می‌نويسد:

«شواهد و قرائن نشان می‌دهد؛ آنچه موجب رد صلاحيت دكتر معين در راس هرم قدرت و سپس ابلاغ آن توسط شورای نگهبان شد، سخنان و مواضع قاطعی است كه او از ابتدای سخنرانی‌ها و پرسش و پاسخ‌های انتخاباتی اش گام به گام روشن تر و صريح تر آنها را بيان داشت. اعلام اين مواضع، همزمان با ترسيم دورنمای دولتی كه می‌خواهد تشكيل بدهد، نتايج نظرسنجی‌های محرمانه‌ای كه حكايت از پيشی گرفتن او از ديگر كانديداها داشت و ولوله‌ای كه در جنبش دانشجوئی بر سر ورود به صحنه برای حمايت از وی در دانشگاه‌ها بوجود آمده بود، همگی زيربنای آن تصميم شتابزده‌ای بود كه شورای نگهبان ابلاغ كرد. آن تصميم با واكنش شديد جامعه روبرو شد و به همين دليل و پيش از آنكه يك 18 تير ديگر در تهران آغاز شود، فرمان عقب نشينی صادر شد. همزمان با اين فرمان، ساز را از طرف ديگرش كوك كردند. تمام شبكه تبليغاتی جبهه ضد اصلاحات كه در گزارش سازمان اطلاعات موازی دراين شماره پيك هفته آن را می‌خوانيد بكار افتاد تا اين بار شخص معين را ناچار به انصراف از حضور در انتخابات كنند. يعنی همان نتيجه‌ای كه با رد صلاحيت می‌خواستند بگيرند. ابتدا عقب نشينی رهبر و شورای نگهبان را "حكم حكومتی" اعلام كردند، سپس حداد عادل رئيس مجلس فرمايشی و شخصيت‌بی‌اعتبار در ميان مردم و بويژه جنبش دانشجوئی را مبتكر پيشنهاد به رهبر معرفی كردند و عوامل نفوذی امنيت موازی در دانشگاه‌ها و به كمك بسيج دانشجوئی به راه افتادند و گفتند" معين گفته بود با حكم حكومتی مخالف است. حالا چرا اين حكم را قبول كند؟»

خوانندگان خود مشاهده می‌كنند كه حزب توده چگونه تلاش می‌كند كه ماهيت  دكتر معين را چيز ديگری بنماياند و بازی انتخابات فرمايشی ـ نمايشی را داغ كند

پشتيبانان منافع روس‌ها(راه توده) سپس با گستاخی ويژه خود می‌نويسند:

« شايد در هيچ دوره ای، جز آستانه كودتای 28 مرداد و شبكه تبليغاتی "بدامن" كه انگليس و امريكا درتهران سازمان داده بودند، هيچگاه شبكه خبرسازی و جنگ روانی اينگونه سازمان يافته عمل و سريع عمل نكرده باشد. دشوار بتوان تصور كرد كه اين شبكه‌های پرقدرت تبليغاتی و جنگ روانی يك سرشان به برخی سفارتخانه‌ها وصل نباشد. دراين ارتباط حتما و با دقت آن بخش از گزارش اطلاعات موازی را كه مربوط به كشف يك شبكه جاسوسی مرتبط با سفارت انگلستان در مركزيت اين سازمان است در همين شماره پيك هفته بخوانيد.»

خوانندگان اكنون بهتر به درجه خود فروختگی اين آقايان پی می‌برند.