راه توده ـ انتخابات دوباره مبارک

انتخاب دوباره

"مبارك"

اسکلت ناپلئون در میان

فراعنه مصر باستان

پی یر باربانسی – اومانیته

حتی پیش از اعلام نتایج از قبل معلوم انتخابات ریاست جمهوری، پوسترهای تبلیغات انتخاباتی حسنی مبارك مسئولین بازاریابی سیاسی جهان را به فكر واداشته بود. او با ژستی شبیه ناپلئون دستش را در جیب كوچك شلوارش كرده، در حالیكه در پشت سرش مجسمه های عصر فرعون قرار گرفته بود به آینده فکر می کرد! کسی که در هفتاد سالگی و پس از 24 سال ریاست جمهوری بر مصر برای پنجمین بار رییس جمهور مصر شد. تعداد کسانی که می توانستند در این انتخابات شرکت کنند32 میلیون تن اعلام شده بود، اما تنها کمی بیش از 7 میلیون در انتخابات شرکت کردند و از این شمار کمی بیش از 6 میلیون رای برای حسنی مبارک به صندوق ها ریخته شد. برای نخستین بار و با اصلاح قانون اساسی چند نامزد اجازه یافتند در انتخابات شركت داشته باشند، هر چند شرایط نامزدی به گونه ای بود كه مانع از شركت مستقل ها در انتخابات می شد. به هر حال فرعون 70 ساله مصر در نبردی نابرابر پیروز شد تا 6 سال دیگر رئیس جمهور مصر باقی بماند. او در کنار فراعنه مصر به چه چیز می اندیشید؟ به بی اعتنائی گسترده مردم به انتخابات؟ به دوران پس از 76 سالگی؟ به یافتن جانشین؟

احزاب چپ و جنبش كفایه (کافی است) خواهان تحریم انتخابات شده بود. انستیتوی حقوق بشر قاهره كه یك سازمان غیردولتی مصری است از پشتیبانی وسایل ارتباط جمعی از حسنی مبارك انتقاد كرده و تاكید کرده بود: "اكثریت روزنامه های دولتی برای مبارك و حزب ناسیونال دمكرات او تبلیغ می كنند و گاه حتی رقبای اصلی او را مورد حمله قرار می دهند."

درعین حال به گفته این انستیتو، امكان تبلیغاتی برای نخستین بار در اختیار مخالفان حسنی مبارك قرار داده شد. این امکان البته گام مهمی بود اما در كشوری كه سیاست مدت یك ربع قرن سركوب شده ارزش سیاسی محدودی دارد. این انستیتو همچنین از نبود بحث تلویزیونی انتقاد كرده و سكوت كمیسیون انتخاباتی را در مورد تخلفات دستگاه های ارتباط جمعی تقبیح كرده بود. صرفنظر از رادیو و تلویزیون، در خیابان ها نیز دوسوم اعلان های تبلیغاتی كه در خیابان های اصلی شهرها دیده می شود در ستایش از حسنی مبارك بود.

حسنی مبارك در مبارزه انتخاباتی خود هر روز وعده های جدید داد. در كشوری كه میزان بیكاری رسمی 9.3 درصد و بنظر ناظران حدود 20 درصد است، دو سوم مردم زیر خط فقر زندگی می كنند، یك سوم بیسواد هستند، حسنی مبارك با فراموش كردن اینكه خود اوست كه 24 سال است بر این كشور حكومت می كند مدعی است می خواهد 700 هزار شغل در سال ایجاد كند، برنامه ساخت 1000 كارخانه كه گویا باید 1.5 میلیون مصری را به كار گیرد در برنامه دارد، می خواهد بخش كشاورزی را توسعه و به جوانان زمین بدهد، سرمایه گذاری خصوصی را در بخش توریسم در شمال كشور و در ساحل مدیترانه تقویت كند.

محمد سعید معاون مركز پژوهش های سیاسی و استراتژیك الاهرام می گوید: "من در برنامه مبارك هیچ چیز امیدواركننده ای در عرصه رفع بیكاری، مثلا كمك به گسترش مصرف و افزایش حقوق های پایین ندیدم. همه چیز را نمی توان با هم داشت. برای من این پرسش مطرح است كه چگونه همه این ارقام را می توان با هم سازگاری داد." اینها برای جلب رای و شرکت مردم مطرح شد و باور مردم به این حرف ها در میزان شرکت و رای به آقای مبارک نشان داده شد.

مسئله اینجاست كه حسنی مبارك زیر فشار امریكاست. امریكایی‌ها در چارچوب استراتژی "خاورمیانه بزرگ" و زیر شعار دمكراسی، خواهان رسیدن به ثبات در یك منطقه فوق العاده استرتژیك برای منافع اقتصادی و بویژه انرژتیك خود هستند. این استراتژی با دو جنگ در افغانستان و عراق آغاز شده و اكنون با تلاش برای عادی سازی روابط اسراییل و كشورهای مسلمان و عرب ادامه دارد كه نتیجه آن را در ملاقات وزرای خارجه اسراییل و پاكستان اخیرا مشاهده كرده ایم. تهدیدات در مورد سوریه و دخالت در امور داخلی لبنان نیز در همین چارچوب است. مصر یكی از كشورهای كلیدی خاورمیانه است كه از نظر مالی به واشنگتن وابسته است و به خواست امریكا بدون كمترین مقاومت تسلیم خواهد شد. مبارك كه در این شرایط به پیروزی رسید خواهد كوشید هرگونه مخالفتی را در داخل مصر تضعیف كند بدون آنكه در سیاستی كه ربع قرن است دنبال می كند تغییر خاصی بوجود آورد.