بازگشت

یونگه ولت آلمان- حتی فاكس نیوز كانال تلویزنی فوق محافظه كار روبرت موردوچ كه وظیفه اش تبلیغات دولتی است نمی تواند فشار واقعیت سنگین كنونی را نادیده بگیرد. اینان نیز ناگزیر شده اند كه در برنامه های خود به انتقاد از پلیس و دولت دست زنند. آنچه در نیواورلئان می گذارد صحنه حیرت آوری است كه با اوضاع عراق در ذهن گره می خورد و اولویت واقعی دستگاه بوش و انگیزه های نظامی آن را نشان می دهد. درست زمانی كه هزاران تن كه اكثریت آنان سیاهان و غالبا مسن و ناتوان هستند در كثافت و مرض غوطه می خورند،  به سربازان دستور داده شده كه شهر را از دست "تبهكاران و باندها خارج كنند."

نیواورالئان با 30 درصد مردم زیر خط فقر از جمله شهرهای امریكاست كه در آن میزان جنایت از بیشترین هاست. اما به این بهانه سعی می شود تا مسئله اصلی فراموش شود: بی عملی و بی اعتنایی مراكز رسمی امریكا در مورد تخلیه، كمك رسانی و مداوای بازماندگان حادثه و همچنین دروغ پردازی های مسئولین دولت بوش.

كشیش كالوین اوبوت مسئول كلیسای محله هارلم مانند بسیاری دیگر تاكید كرد: "من فكر می كنم كه این وضع بی ارتباط با مسئله نژاد و طبقات اجتماعی نیست. اكثریت این افراد را فقرا تشكیل می دهند، فقرای سیاه". نمی توان به او حق نداد وقتی بیاد آوریم كه نخستین كسانی كه از نیواورلئان نجات یافتند هفتصد تن از مهمانان یك هتل اشرافی در این منطقه بودند.

فیدل كاسترو پیشنهاد كرده است كه كوبا 1100 دكتر و پرستار و همچنین 26 تن دارو برای سانحه دیدگان ارسال كند. حیف كه امریكا به این پیشنهاد توجهی نكرده است زیرا این كشور در مسئله مبارزه با بلایای طبیعی می تواند از كوبا بسیار بیاموزد. در واقع طوفانی مشابه در كوبا در سپتامبر 2004 بوقوع پیوست كه به ویرانی بیست هزار خانه انجامید. در ظرف چند روز حدود 1.5 میلیون كوبایی جابجا و از خطر نجات یافتند. این طوفان حتی یك كشته برجای نگذاشت.