مردم ـ دوره هفتم، سال اول، شماره 173 پنجشنبه 2 اسفند ماه 1358
به حـزب
(غزل)
چه باک دلبر ما را ز خصم دل سیهش
که از فروغ ظفر پرتویی است در نگهش
«نوید» داد که «مردم» ز راه می آیند
نوید بخش شگرف است و مردمی است رهش
تمام عمر فرو سوخت، تا به توده خلق
چراغ گشت فرا راه و این بود گنهش
شرار کینه بپاشد که این ستاره صبح
عیان به مردم رزمنده ساخت ره ز چهش
عبث به لشگر شب بیم می دهید او را
که اوست زاده خورشید و اختران سپهش
غریو سفسطه اش نیز اثر نخواهد داشت
اگر نراند ز سنگر نهیب پادشهش
چو مار سرد بهر خار و خس نگیرد جای
عقاب چرخ برین است و قله جایگهش
چو کوه بر سر ایمان خویش پا برجاست
که سیل حادثه هرگز نمی برد ز رهش
احسان طبری
بهمن ماه 1358