نامه مردم ـ دوره هفتم، سال دوم، شماره 227 سه شنبه 16 اردیبهشت 1359
میخ آهنین استدلال های حزب
نرفت به گوش سنگ
حاکمیت جمهوری اسلامی
روزنامه اطلاعات درباره «برنامه های عملی، برای مقابله با توطئه های آمریکا» از «برخی صاحبنظران، به اعتبار پیشینه سیاسی و مبارزاتی» آن ها نظر خواسته است.
پاسخ رفیق نورالدین کیانوری، دبیر اول کمیته مرکزی حزب توده ایران، به این پرسش، در شماره 15 اردیبهشت ماه روزنامه اطلاعات چاپ شده است، که در زیر به اطلاع خوانندگان گرامی نامه «مردم» می رسد:
با شکست تجاوز نظامی آمریکا در روزهای 4 و5 اردیبهشت تنها مرحله ابتدایی توطئه همه جانبه امپریایسم آمریکا وهمدستانش برای در هم شکستن انقلاب ایران نافرجام مانده است ولی تردید نباید داشت که امریکا از پا نخواهد نشست و چه پیش و چه پس از انتخابات مجلس، توطئه های تازه ای را، یکی پس از دیگری تدارک خواهد دید و خواهد کوشید آن ها را عملی سازد.
تاریخ دردناک کشور ما شاهد گویایی بر این واقعیت است. از 30 تیر 1331 تا 28 مرداد 1332 یک سری پی در پی توطئه های کودتایی از سوی امپریالیست های آمریکایی و انگلیسی و دار و دسته شاه مخلوع انجام گرفت. تا بالاخره موفق گردید. نباید گذاشت که این تاریخ دردناک دوباره تکرار شود. باید از کلیه کمبودها و اشتباهاتی که راه را برای موفقیت کودتای 28 مرداد آماده کرد، پند گرفت و به نظر من چنین اند پندهایی که ما باید بگیریم و بدان عمل کنیم:
دکتر مصدق کوچکترین اقدام جدی و قاطع در سرکوب کردن نیروهای ضد انقلاب انجام نداد. این نیروهای ضد انقلاب، هم در دستگاه دولتی و هم در نیروهای انتظامی، یعنی ارتش و ژاندارمری و پلیس، و هم به صورت گروه و باندهای متشکل به صورت حزب زحمتکشان، سومکا، بخشی از پان ایرانیست ها، و اوباش «متشکل» شعبان بی مخ ها در همه جا حاضر بودند و عمل می کردند.
تجربه های دردناکی در تاریخ داریم که نشان می دهد دشمن متشکل و خونخوار و خدعه گر داخلی، با کمک امپریالیسم و ارتجاع جهانی، که هنور در همه زمینه ها نیرومند است، می توانند از یک لحظه «غفلت» استفاده کنند و ضربه را واری سازند. لذا باید ضدانقلاب را ریشه کن ساخت. با وجود تفاوت بسیار «کمی و کیفی» که امروز با وضع پیش از 28 مرداد دارد، ولی واقعیت اینست که ضد انقلاب به اشکال گوناگون حضور دارد و با تمام نیرو فعالیت می کند.
حزب توده ایران در 26 بهمن ماه 1357، یعنی درست چند روز پس از پیروزی قیام تاریخی مردم ایران، طی اطلاعیه ای از یک خبر بسیار مهم پرده برداشت. اگر به روزنامه کیهان روز 28 بهمن 1357 مراجعه کنید، خواهید دید که حزب توده ایران افشا کرده است که 135 نفر متخصصین خرابکاری و توطئه سیا با گذرنامه های جعلی از کشورهای اروپای غربی به ایران گسیل شده اند. این ها به زندگی مخفی رفته اند و ماموریتشان یکی سازمان دادن ضد انقلاب است و دیگری خارج ساختن دستگاه های الکترونیکی متعلق به سیا و فراری دادن جاسوسان ایرانی آمریکا. در این اطلاعیه دقیقا گفته شده است که تمام سرویس های جاسوسی کشورهای ناتو فعالیت خرابکارانه این دسته را مورد پشتیبانی قرار می دهند.
درستی این اطلاع حزب ما هنگامی تایید شد که پس از ماه ها که جاسوسخانه آمریکا توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام اشغال شد، در آنجا نمونه ای از جاسوسان سیا را با گذرنامه بلژیکی به چنگ آوردند. ده ها و دها نفر از این جاسوسان، از همان روز اول پس از انقلاب، مشغول کار شده اند و هنوز هم باقی هستند و تمام اقدامات ضد انقلاب را سازمان می دهند. همین ها هستند که در تهران فرستنده و پایگاه های آمریکا در یونان و اسراییل و مصر و از مدتی به این سو با ترکیه در ارتباطند و نقشه های عملیاتی خودشان را با توطئه هااز خارج هماهنگ می سازند.
این ضدانقلاب سازمان یافته جبهه داخلی توطئه جنایت بار امپریالیست ها را، که به وسیله امپریالیست های آمریکایی رهبری می شوند، اداره می کند.
این ضدانقلاب را باید سرکوب کرد و نیروهای انتظامی را باید به طور واقعی در خدمت انقلاب در آورد. در غیر این صورت بزرگترین خطر از سوی همین جبهه بیرون خواهد آمد.
باید با تمام هشیاری به همه مانورها برای انحراف افکار عمومی و تفرقه اندازی و ایجاد تشنج و خرابکاری در دستگاه دولتی و خرابکاری در تاسیسات نفت و کارخانه ها توجه داشت و تردید نکرد که سرنخ تمام همه این مانورها، که هدفش ایجاد نفاق در میان نیروهای وفادار به انقلاب ضد امپریالیستی و خلقی است ـ چه اجراکنندگان آن آگاه باشند و چه نباشند ـ در دست این ضدانقلاب سازمان یافته و زیر رهبری ماموران سیاست.
مبارزه همه جانبه با این ضدانقلاب تنها در صورت اتحاد همه نیروهای راستین انقلاب، صرفنظر از همه اختلاف های مسلکی و عقیدتی و برنامه ای امکان پذیر است. به نظر ما هر اندازه هم که این اختلاف ها زیاد باشد، اگر این نیروها در موضع گیری علیه امپریالیسم صادق باشند، می توانند زبان مشترک پیدا کنند و با هم همکاری نمایند. حزب توده ایران این واقعیت را در عمل به ثبوت رسانیده است.
اگر ما بتوانیم در حل این اولین و مبرم ترین وظیفه کامیابی حاصل کنیم و یا لااقل در جبهه متحدی برای حل این مشکل بزرگ به پیش برویم، مسایل مبرم دیگری، که حل آن ها امکانات توطئه را ضعیف خواهد کرد، عبارتند از:
ـ تجهیز و تربیت و آماده کردن ارتش بیست میلیونی برای مقابله با هرگونه تجاوز از خارج.
ـ حل مسایل مبرم اجتماعی مانند مسئله ارضی و مسئله ملی و مسئله بیکاری و انقلاب راستین فرهنگی.
ـ حل بنیادی مسئله اقتصادی برای مقابله دراز مدت با جنگ همه جانبه اقتصادی که امپریالیست ها علیه میهن ما آغاز کرده اند.