تاریخچه پیدایش سندیکاها
اتحادیه های کارگری
با کدام برنامه
با کدام شعار؟
رضا روستا

4)
زحمتکشان بوجود آورنده همه ثروت جهان هستند. لیکن در کشورهای سرمایه داری نتیجه زحمت میلیونها نفر نصیب سرمایه داران میشود. گرسنگی، تهی دستی، بیسوادی، تبعیض نژادی در قسمت اعظم کشورهای سرمایه داری حکمفرماست. در کشورهای سرمایه داری از یک سو سود سرمایه سرمایه داران دائما افزایش می یابد و از سوی دیگر سهم زحمتکشان از درآمد ملی کمتر میشود.
در شرایط امروزی که بازار فروش امپریالیست ها محدود شده است آنها سعی میکنند که شدت کار و استثمار را افزایش دهند، از ارتقای سطح زندگی زحمتکشان جلوگیری بعمل آورند و آزادی های دموکراتیک و حقوق اتحادیه ها را زیر پا بگذارند.
براثر مبارزه طبقه کارگر در بعضی از کشورهای سرمایه داری خواستهای زحمتکشان تا حدودی برآورده شده است. لیکن از پیروزی های اجتماعی همواره در معرض خطر قرار دارد. سرمایه داران می کوشند برنامه های اقتصادی را به حساب زحمتکشان اجرا نمایند. از سال 1957 تا کنون در تمام کشورهای سرمایه داری قیمت ها بطور سرسام آوری افزایش می یابد. انحصارها که وسائل تولید، بانکها، وسائط نقلیه، جرائد و وسائل تبلیغاتی را در اختیار دارند سلطه خود را توسعه میدهند و موجب خرابی وضع مادی زحمتکشان میشوند. تمام فشارهای توّرم پولی و هزینه های نظامی و ماجراجوئی استعمارگران به دوش زحمتکشان قرار دارد. در بعضی از کشورها سلطه اقتصادی، سیاسی و نظامی امریکا برقرار است و زحمتکشان این کشورها علیه امپریالیسم امریکا و ارتجاع داخلی شدیدا مبارزه می نمایند.
در کشورهای رشد کرده سرمایه داری انحصارها برای بالا بردن سود خود از پیروزی های علم و تکنیک استفاده می نمایند، اتوماتیزاسیون را به حساب زحمتکشان در صنایع اجرا میکنند و روش های تازه ای جهت استثمار بیشتر کارگران به کار میبرند. "نظریه" سرمایه داری توده ای"، "مناسبات انسانی" و تمجید از همکاری طبقاتی نتوانسته است از مبارزه کارگران بکاهد. زحمتکشان آشکارا می بینند که با افزایش بازده کار منافع سرمایه داران سال به سال بیشتر میشود، دستمزدها بهمان سطح قبلی باقی میماند و گاهی نیز تنزل میکند. زحمتکشان همه کشورها در مبارزه علیه انحصارها باید در راه اجرای خواستهای زیرین مبارزه نمایند:

- افزایش دستمزد و تضمین برقراری حداقل مزد که بتواند هزینه زندگی آنان را تامین نماید.
- تقلیل ساعات کار روزانه بدون تقلیل دستمزد.
- تضمین علیه بیکاری.
- توسعه حقوق قراردادهای دستجمعی بین کارگران و کارفرمایان.
- تعیین تورم عادلانه تخصص تولیدی از راه مذاکره.
- ایجاد و بهبود و توسعه بیمه های اجتماعی.
- بهبود حفاظت کار تحت نظارت اتحادیه ها.

علاوه بر این اتحادیه ها باید در راه اجرای هدفهای زیر نیز مبارزه کنند:

- ملی کردن رشته های اصلی صنایع و رشته هائی که در بهبود زندگی مردم نقش اساسی دارند. و اداره دموکراتیک این رشته ها پس از ملی کردن.
- تقلیل هزینه های نظامی و توسعه و تکامل اقتصادی زمان صلح.
- توسعه بازرگانی با تمام کشورهای جهان بدون تبعیض.

6- در راه مبارزه برای توسعه حقوق اتحادیه ها و آزادی های دموکراتیک
برای تامین خواست های زحمتکشان لازم است که در راه حفظ و توسعه حقوق اتحادیه ها مبارزه شدیدی صورت گیرد. انحصارهای سرمایه داری و حکومت های حلقه بگوش آنان برای افزایش سود خویش، در راه تجدید حقوق اتحادیه ها و آزادی های دموکراتیک شدیدا مبارزه میکنند.
مبارزه در راه حقوق اتحادیه دفاع از یکی از عناصر اصلی دموکراسی است. امپریالیست ها که از مبارزه کارگران و اتحادیه های صنفی به وحشت افتاده اند می کوشند از راه انشعاب، خرابکاری و جبر نیروی مبارزه آنان را خورد کنند. در بسیاری از کشورها قوانین ارتجاعی ضد کارگری برقرار شده است و زحمتکشان از حقوق ابتدائی آزادی تشکیل اتحادیه ها، حق اعتصاب، تشکیل جلسات نمایشات و داشتن مطبوعات محرومند.

در بعضی از کشورها اتحادیه ها تحت فشار شدیدی قرار دارند و هزاران نفر از رهبران و فعالان سندیکائی در زندان بسر میبرند.
کارفرمایان برای ایجاد دو دستگی در صفوف اتحادیه ها و کارگران اتحادیه های قلابی تشکیل می دهند. در بسیاری از کشورهای افریقا، آسیا، خاور میانه و نزدیک اتحادیه ها مورد فشار شدیدی قرار دارند و تعداد زیادی از رهبرانشان در زندان ها بسر می بردند.

وظائف تمام اتحادیه ها این است که همه زحمتکشان را در راه دفاع از حقوق اتحادیه ها و آزادی های دموکراتیک و حفظ حقوق های بدست آمده تجهیز نمایند. علیه هر گونه تبعیض نژادی مبارزه کنند، در راه آزادی اتحادیه ها و دخالت نکردن کارفرمایان و دولت ها به کار داخلی اتحادیه ها مبارزه نمایند. نمایش های اعتراض آمیزی برای آزادی رهبران و فعالان اتحادیه ها تشکیل دهند به خانواده کسانی که قربانی فشار و شکنجه شده اند از لحاظ مادی و معنوی کمک نمایند.

7- یگانگی و همبستگی موثر بین المللی پیروزی طبقه کارگر را تامین می نماید.
جنبش جهانی سندیکائی رشد کرده ولی اگر در صفوف اتحادیه ها یگانگی وجود داشت نیروی آن میتوانست چندین برابر باشد. نفاق و جدائی بین اتحادیه ها به نفع انحصارهای سرمایه داریست. انحصارها از این نفاق برای تشدید استثمار بهره برداری می نمایند، به آزادی اتحادیه ها هجوم می برند، سیاست خطرناک مسابقه تسلیحاتی و تدارک نظامی را اجرا می نمایند.
لیکن زمانی که اتحادیه ها مشترکا اقدام نمایند، انحصارها و دولتها مجبور به گذشت می شوند. مثال های فراوانی میتوان در این باره از حوادث سالهای اخیر آورد.
فدراسیون سندیکای جهانی همواره در راه اتحاد کارگران در مقیاس کشور خود و در مقیاس جهانی مبارزه می نماید. از کنگره چهارم ببعد اتحادیه ها در مبارزه به خاطر وحدت عمل و یگانگی زحمتکشان موفقیت های بسیاری در موارد مختلف به دست آورده اند.
در مقیاس بین المللی فدراسیون سندیکاهای جهانی و اعضای وابسته بدان همکاری دوستانه ای با کنفدراسیون اتحادیه های آزاد جهانی مینمایند. با اینکه رهبران کنفدراسیون اتحادیه های آزاد از نزدیکی بیشتر اتحادیه های وابسته به خود و فدراسیون سندیکای جهانی جلوگیری بعمل می آورند، رد و بدل کردن نمایندگان و ارتباط همه جانبه اتحادیه ها و تماس دائمی آنان توسعه بیشتری مییابد.
تامین یگانگی بین اتحادیه ها و وحدت عمل در شرایط امروزی که انحصارها هجوم خود را علیه زحمتکشان شدیدتر نموده اند بیش از پیش ضروریست. زحمتکشان جهان در راه برقراری مناسبات صلح جویانه بین دول، رشد اقتصادی زمان صلح، استقلال سیاسی و اقتصادی ملل مبارزه می نمایند و این سیاست بر خلاف تمایل انحصارهاست، بهمین علت باید جبهه واحدی از تمام کسانی که طرفدار اجرای خواست های نامبرده بالا هستند تشکیل یابد.
فدراسیون سندیکای جهانی پیشنهادهای فراوانی به کنفدراسیون اتحادی های آزاد و کنفدراسیون جهانی اتحادیه های مسیحی دایر به همکاری و هماهنگی فعالیت اتحادیه ها نموده است ولی رهبری اتحادیه های نامبرده با این پیشنهادها موافقت نکرده است. روش رهبران اتحادیه های فوق زیان فراوانی به وحدت اتحادیه ها و طبقه کارگر جهان وارد می کند.
کنفدراسیون اتحادیه های آزاد و کنفدراسیون اتحادیه های مسیحی نمونه بارزی از اتحادیه هائی هستند که در سیستم سرمایه داری همکاری طبقاتی را برقرار می نمایند. لیکن در میان آنان سازمان هایی وجود دارند که حاضر به وحدت عمل هستند.
فدراسیون سندیکای جهانی از بدو تاسیس خود همواره در راه اتحاد کارگران و همبستگی و وحدت عمل اتحادیه ها کوشیده است و در این مسئله خصوصیات ملی اتحادیه ها و شکل های سازمانی آنان را نیز مورد توجه قرار داده است. فدراسیون سندیکای جهانی بازهم به همه زحمتکشان جهان مراجعه می نماید:

زحمتکشان همه کشورها، اعضای همه سازمان های اتحادیه ای!
شما نیروی عظیمی را تشکیل میدهید، مادامی که شما متحد و بیگانه هستید، زمانی که با جبهه واحدی در راه منافع حیاتی خود، در راه دموکراسی، پیشرفت های اجتماعی، به خاطر صلح در سراسر جهان مبارزه می کنید، نیروی شما شکست ناپذیر است.
آزادی شما از زنجیر استثمار و تامین خواست های حیاتی شما یگانگی کوشش های طبقه کارگر احیاء استحکام همه جانبه وحدت عمل را ایجاب می نماید.

زحمتکشان!
در راه وحدت، در راه افشای خود سریهای انحصارهای سرمایه داری و عمال آنها که بین صفوف شما نفاق می اندازند، جدا مبارزه کنید. تمام نیروهای خود را به خاطر زندگی بهتر، آزادی و صلح در روی زمین، به خاطر سعادت همه بشریت متحد نمائید!


راه توده 180 07.06.2008