راه توده                                                                                                                                                          بازگشت

تحلیل هفتگی 28 آذرماه 61
سایه بلند نظرات حزب توده ایران
پشت رویدادئی که امروز شاهدیم!
 

هیچکس نمی تواند اوضاع امروز ایران را دقیق و همه جانبه بررسی کند، مگر آن که به سوابق هر رویدادی که امروز شاهدیم، در 30 سال گذشته بازگردد. در این بازگشت حتی با نام افرادی که امروز در صدر تحولات و حوادث انتخابات ریاست جمهوری مطرح اند، روبرو می شویم. میرحسین موسوی، علی خامنه ای، مهدوی کنی، علی لاریجانی، احمد توکلی و... در این بازگشت به گذشته، در هر گام، نقش حزب توده ایران، بعنوان وجدان بیدار انقلاب نه تنها آشکار است، بلکه گریزی از آگاهی نسبت به نظرات آن وجود ندارد. چه از جانب توده ایها، چه ازجانب مخالفان سیاسی و چه دشمنان انقلاب و حزب توده ایران.

 


تحلیل هفتگی 28 آذر سال 1361، گوئی پاسخ به سئوالاتی است که اکنون، یعنی سال 1388 در جامعه ایران مطرح و مورد بحث است. یعنی جدال
1- بر سر دفاع از حقوق کارگران و قانون کار که در آن زمان یک مثلب سه نفره مرکب از احمد توکلی و علی لاریجانی به همراه معتمدرضائی وزیر کار در برابر آن قرار گرفته و با آن قانون مقابله می کردند. یعنی همان افرادی که حداقل دو تن از آنها اکنون در مجلس هشتم و حضور دارند.
2- بیانیه 8 ماده ای که آیت الله خمینی صادر کرد و نخست وزیر، یعنی میرحسین موسوی خود را آماده اجرای آن اعلام داشت، اما با مقابله سنگنین نیروی راست که آن زمان در اقلیت و اکنون در اکثریت است روبرو شد.
3- بحث بر سر انقلاب باصطلاح فرهنگی و در واقع تصفیه دانشگاه ها از دگراندیشان و آغاز بازگشائی برخی دانشکده ها و ثبت نام نکردن از توده ایها و اکثریتی ها و...
ملی شدن صنایع، نقش دولت در اداره کارخانه ها، دفاع از ضرورت نظارت دولت بر بازرگانی خارجی و مخالفت راستگرایان – از جمله آیت الله مهدوی کنی که امروز رئیس جامعه روحانیت مبارز است- با آن و... نیز بعنوان بخش دیگری از مسائل آن روز که امروز نیز همچنان مطرح است و حتی در سخنرانی های انتخاباتی میرحسین موسوی انعکاس دارد در این تحلیل هفتگی بررسی می شود.
هیچکس نمی تواند اوضاع امروز ایران را دقیق و همه جانبه بررسی کند، مگر آن که به سوابق هر رویدادی که امروز شاهدیم، در 30 سال گذشته بازگردد. حتی با نام افرادی که امروز در صدر تحولات و حوادث انتخابات ریاست جمهوری مطرح اند، در همین بازگشت به گذشته روبرو می شویم. میرحسین موسوی، علی خامنه ای، مهدوی کنی، علی لاریجانی، احمد توکلی و... در این بازگشت به گذشته، در هر گام، نقش حزب توده ایران، بعنوان وجدان بیدار انقلاب نه تنها آشکار است، بلکه گریزی از آگاهی نسبت به نظرات آن وجود ندارد. چه از جانب توده ایها، چه ازجانب مخالفان سیاسی و چه دشمنان انقلاب و حزب توده ایران.


تحلیل هفتگی 28 آذر 1361 را بخوانید:
در این هفته آقای توکلی وزیر کار اعلام کرد که کمیسیون رسیدگی به قانون کار (نه نفر وزیر به گفته آقای خامنه ای) تشکیل شده ولی "به علت کثرت کارهای اعضاء هنوز تشکیل جلسه نداده است" وی گفت که: "تا یک ماه دیگر طرح به هیئت دولت ارجاع خواهد شد". از زمان خارج کردن پیش نویس معروف "توکلی- معتمد رضایی- لاریجانی" از موضوع بحث ها و مجامع کارگری و سپردن امر تهیه قانون کار به کمیسیون ویژه 9 نفری، کوشش می شود که این مسئله حیاتی کمتر به طور همه جانبه مورد توجه قرار گیرد. متاسفانه همان شیوه ای که در مورد خود پیش نویس به کار رفت و از نظر کارگران پنهان نگاه داشته شد (هنگامی که کارفرمایان اصفهان به متن آن دسترسی یافته و نظر می دادند کارگران شهر از آن بی خبر بودند) اکنون به نحو دیگری در مورد کمیسیون ویژه ادامه می یابد. کارگری در جلسه کانون شوراهای جاده مخصوص کرج خواستار شد که ترکیب هیئت نه نفری وزیران شناخته شود.
کارگران خواستار مشورت با شوراها و انجمن ها و مشارکت در تدوین قانون کار بر اساس قانون اساسی هستند. این خواست به اشکال مختلف از قبیل نامه به امضای جمع کارگران، ارسال طومار، تصویب قطعنامه، حمایت از خانه کارگر و از تشکیل کنگره های استانی، تدوین نامه شورای اسلامی، بحث شفاهی، بریده جراید، تابلوی اعلانات، سخنرانی، تراکت و غیره بیان می شود.
کارگران اظهار عقیده می کنند که علیه یک قانون کار انقلابی و شایسته جمهوری اسلامی توسط گردانندگان وزارت کار توطئه ای صورت گرفته است. با وجود آن که تمایلی به مطرح کردن و بحث این مسئله از بالا وجود ندارد، از پائین خود کارگران با جدیت فراوان به آن می پردازند. در روزنامه کیهان 27 آذر "جمعی از کارگران کارخانجات تهران" نامه ای را به چاپ رسانده و خواسته اند "هر چه زودتر پیش نویس قانون کار در اختیار کارگران و به ویژه شوراهای اسلامی قرار گیرد تا پس از جمع بندی، نظرات و خواست های خویش را در اختیار مجلس شورای اسلامی قرار دهند". کارگران با حس مسئولیت از انقلاب دفاع می کنند و در همان چارچوب مسائل مربوط به حقوق خود و قانون کار را جدا دنبال می کنند. در این هفته آقای هاشمی رفسنجانی در ملاقات با عده ای از کارگران گفت: "جمهوری اسلامی اجازه نمی دهد حق یک زحمتکش به جیب کسانی به رود که زحمت نمی کشند". وی از "تامین حقوق اجتماعی و کارگری" سخن گفت. واضح است که نیل به این اهداف و تحقق این وعده ها با سیاست های کارگر ستیز وزارت کار و با پیش نویس کذایی نمی خواند.
لازم است که همه رفقا در این زمینه بیش از پیش فعال باشند و با دقت به نشریات کارگری و بویژه به مصاحبه مسئولان تشکل های صنفی انقلابی در هفته های اخیر و همچنین اظهار نظرهای کارگران در همه مناسبت ها کمال توجه را به نمایند و دقیقا آنها را مطالعه کنند. تدوین قانون کار متکی بر قانون اساسی و حقوق حقه کارگران و شایسته سنت های حق طلبانه طبقه کارگر ایران و مطابق با اهداف انقلاب بزرگ ما در گروه نبردی سخت و حیاتی است که می توان و باید علی رغم مخالفان تعمیق انقلاب آن را به پیش برد.

سایر صحنه های رویارویی "خط"ها
نه تنها در زمینه تامین حقوق و آزادی های اساسی، اصلاحات ارضی، قانون کار بلکه در سایر زمینه ها نبرد میان گرایش انقلاب و گرایش های ضد انقلاب و راست گرایانه و مسخ کننده با شدت در این هفته ادامه یافت. اهمیت این صحنه های نبرد در آن است که سرنوشت انقلاب و آینده ای که در انتظار میهن ماست در گرو نتایج این رویارویی هاست. فهرست وار- به علت کثرت مطالب و کمبود جا- به برخی از آنها اشاره می کنیم.

«مسئله دولتی کردن بازرگانی خارجی. نظریات خط امام و مدافعان قانون اساسی و آنها که تعبیری انقلابی از اسلام را عرضه می کنند، در مسئله بازرگانی خارجی، به طور فشرده ولی مستدل و قانع کننده در نامه ای که روز 24 آذر در روزنامه اطلاعات چاپ شده ارائه گردیده است. نویسندگان نامه در پاسخ آیت اله مهدوی کنی، مسائل شرعی و ضرورت های سیاسی و اقتصادی اجرای اصل 44 قانون اساسی و لزوم تصویب و اجرای قانون مصوبه مجلس ولی رد شده توسط شورای نگهبان را به اثبات می رسانند. رفقا حتما به اصل نامه مهم مزبور مراجعه کنند.
«در مسئله احتمال باز پس دادن صنایع ملی شده به بخش خصوصی؛ به دنبال یورش سرمایه داران و راستگرایان و اظهارات دولتمردانی که مرعوب آنها شده بودند و طرح مسئله خطرناک "بی فایده بودن مدیریت دولتی" و تز ارتجاعی و طاغوتی "دولت مدیر و تاجر خوبی نیست" محافل انقلابی و خط امامی عکس العملی به جا نشان دادند. در این اواخر کارخانجات ملی شده که به همت کارگران و کارکنان انقلابی به راه افتاده و مشغول تولید هستند آماری از موفقیت های خود را منتشر کرده و ثابت کرده اند که بسی بیشتر و بهتر از زمان تسلط سرمایه داران غارتگر یا سرمایه خارجی می توانند به سود کشور و مردم کار کنند. در این هفته آقای نخست وزیر در یک مصاحبه اختصاصی با کیهان گفت: "آمار و ارقام خلاف این مسئله را که گویا کارخانجات بخش دولتی زیان بخش هستند نشان می دهد. عملکرد آنها نشان می دهد که تمام این واحدها رشد قابل توجهی داشته اند... افراد ساده لوح و یا مغرض به فکر مدیران طاغوتی و آمریکایی هستند... عدم موفقیت دولت در اداره کارخانجات را تکذیب می کنم". دفاع از بخش دولتی، به هنگامی که تعیین حدود بخش های سه گانه اقتصاد مطرح است، یک وظیفه مهم انقلابی و یک تدبیر موثر در جهت تعمیق انقلاب و تضمین شکست ناپذیری آن در برابر امپریالیسم و تروریست های اقتصادی است.
«در مسئله آزادی فعالیت احزاب. در هفته های اخیر کارزار وسیع و پردامنه ای از جانب راستگرایان و طرفداران "همان وضع گذشته" منتهی به صورتی "اسلامی" علیه حزب توده ایران و سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) به راه افتاده و متاسفانه اغلب رجال واقع بین و انقلابی هم خود را ناچار دیده اند از ترس برچسب انجمنی ها و قشریون و راست ها ناسزاهای ناسزاواری نثار حزب ما کنند. کمتر دیده شده است که در این "جو" کسی جرات سیاسی و شهامت مدنی بیان حرف درست و دفاع از قانون اساسی را بیابد. اکنون، پس از بیانیه بسیار مهم هشت ماده ای امام انتظار به حق آن است که در این زمینه با شروع کار کمیسیون ویژه احزاب در وزارت کشور و امکان فعالیت آزاد سیاسی احزاب جانبدار انقلاب و قانون اساسی (همان طور که آقای موسوی نخست وزیر گفت "هرکس با هر سلیقه و هر فکر") و آزادی مطبوعات و انتشارات و رفع توقیف از افراد انقلابی دگراندیش تغییری کیفی به وجود آید. ولی از جمله رویداد های هفته گذشته لازمست سخنان حجت الاسلام موحدی کرمانی نماینده امام و امام جمعه باختران را یادآوری کنیم که گفت: "وضع تمام گروه های سیاسی در جمهوری اسلامی در قانون اساسی مشخص شده است و اگر در این نظام احیانا گروهی وجود داشته باشد که فقط از نظر فکر با ما مخالف باشد آزاد خواهد بود ولی توطئه و تخریب، انهدام و قیام مسلحانه آزاد نخواهد بود".
«در مسئله تعبیر انقلابی یا تعبیر آمریکایی از اسلام: هم زمان با طرح مسائل حاد جامعه بیش از پیش، در این هفته نیز، دو "اسلام" رو در روی هم قرار گرفتند، بیش از پیش روحانی نمایان و قشریون پیشانی پینه بسته افشا شدند. در جریان بحث های قانون کار، کارگری از جاده قدیم کرج می گفت: "اقای وزیر کار می گوید قانون کار اسلامی است و خیلی هم اسلامی است اما معلوم نیست اسلام آمریکایی است یا اسلام حقیقی؟" این تعبیر بین دو برداشت از اسلام کاملا با واقعیت منطبق بوده و یکی از صحنه های جدی رو در رویی خط هاست.
درتباین ریشه ای مسئله، سلسله مقالات کیهان در باره مارقین، این هفته بدانجا ختم شد که نشان می داد قشریون و انجمنی ها و آنها که برای شاه انگشتر عقیق می فرستادند اگر چه مرجع بوده و اگر چه بر پیشانی جای مهر دارند، اما همان مارقین زمان ما هستند. سلسله سرمقالات اطلاعات هم در باره برخورد با مسائل کارگری به "تفاوت نظرات در مسائل اجتهادی" رسید و در آن برداشت های قشری مردود شناخته شد و اثبات گردید که باید به دنبال حرفه تازه و نظرات ناشنیده و بحث جدید "به هنگام" مسائل جدید" و از جمله "مسائل سرمایه داری و محتوا و ماهیت آن و پاسخ های جدید به آن" رفت و "عالم به زمان" بود.
در تماس با مردم بویژه با مسلمانان انقلابی و صدیق باید این تفاوت و رویارویی ها و موضع گیری ها را روشن کرد و نشان داد که مرزبندی بین نیروها بر شالوده مطلق گرایی کار خود اسلام نماهای آمریکایی است که می خواهند ملاک های واقعی را مخدوش کنند و بین نیروهای واقعی انقلابی تفرقه بیاندازند. دشمنی اسلام آمریکایی با انقلاب و با "اسلام حقیقی" همان حکایت مارقین و قشریونی است که سنگین ترین و خطرناک ترین ضربه ها را فرود می آورند.
«در مسئله بازگشایی دانشگاه ها: روز 27 آذر مطابق با سالروز شهادت دکتر مفتح، گروهی از دانشکده ها بازگشایی شدند و مراسمی بدین مناسبت ترتیب یافت. اما در عین حال عده بسیار زیاد و خیره کننده ای از دانشجویان به عناوین و به بهانه های گوناگون از تحصیل هنوز محروم مانده اند، اگر چه با فرمان امام موافق احترام به قانونیت امید دارند که از آنها نام نویسی شود. این جا صحنه دیگری از مبارزه و خصومت مخالفان خط امام و انجمنی های آشکار و پنهان و عوامل نفوذی یا مشکوک، مغرض یا نادان علیه آرامش جامعه و عمل قانونی است. اینان پس از آن که براثر فشار مردم و مقاومت نیروهای واقع بین خط امام و مبارزه همه انقلابیون و احزاب و سازمان های مترقی دیگر نتوانستند مانند گذشته هم چنان از بسته ماندن دانشگاه ها دفاع کنند و آب به آسیاب ضد انقلاب بریزند و ناراضی تراشی کنند حالا همان اهداف تخریبی را از طریق دیگر به انجام می رسانند. آنها تا توانستند به بهانه های مختلف مانع بازگشائی مراکز آموزش عالی شدند تا آن جا که به گفته آقای هاشمی رفسنجانی "برای ضد انقلاب یک چیز بسیار مطلوبی" شد. اما حالا که دیگر آن دستاویز گرفته شده شیوه تازه ای در پیش گرفته اند: گسترش دامنه تصفیه و اخراج دانشجویان، در عین اعلام پذیرفتن دیپلمه های افغانی در دانشگاه ها، ارائه پرسش نامه های سراپا غیر قانونی و تشنج آفرین، اخراج و تعلیق گسترده استادان و دانشجویان و تعهد نامه های رنگارنگ و ضد قانون اساسی. این عناصر مشکوک و عوامل راست و جریان مخالف، کشور را از کادرهای متخصص محروم می کنند، به دشمن حربه تبلیغاتی می دهند، میان دانشجویان و خانواده ها ناراضی می آفرینند، فرهنگ ریا و دورویی را اشاعه می دهند، جو علم ستیزی را گسترش می دهند و به انقلاب و جمهوری اسلامی ایران ضربه می زنند. در این عرصه آنها هنوز دست بالا را دارند.
 

 


راه توده 225 01.06.2009
 

بازگشت