مرور راه توده
درک توده ای ما
از انتخابات2 خرداد
در مرور راه تودههای گذشته به انتخابات
سرنوشت ساز دوم خرداد 76 نزدیک میشویم : انتخاباتی که پیروزی در آن و
دستاوردها و ناکامیهای بعدی آن تجربه ای شد برای جنبش بزرگ سبز مردم ما.
بطور قطع میتوان گفت بدون تجربه دوم خرداد و دولت اصلاحات و پس از آن چیزی
بنام جنبش سبز امروز در کشور ما وجود نداشت. به همین دلیل است که "محمد
خاتمی" مورد نفرت و کینه کودتاچی ها و جنایتکارانی است که در دوران 8 ساله
ریاست جمهوری او زخم های کاری خورده بودند و اکنون به قدرت بازگشته اند.
دوران آستانه دوم خرداد دوران یک فعالیت نفس گیر و پرثمر برای راه توده نیز
هست. نفس گیر از آن جهت که این فعالیت در شرایط مقابله و مخالفت و فراتر از
آن تهمت و توهین همه سویه اپوزیسیون خارج کشور به ما همراه بود. اپوزیسیونی
که از تحریم انتخابات پشتیبانی میکرد و این تحریم را یک انقلاب معرفی می
کرد و قادر به تشخیص واقعیت داخل کشور و اهمیت انتخابات نبود. این فعالیت
پرثمر نیز بود، زیرا درک راه توده را از خلال تحلیل آن از اوضاع داخلی و
نقد آن بر تحریم کنندگان انتخابات عمیق تر کرد و مشی آن را با موضعگیری
قاطع و روشن برای شرکت در انتخابات و رای به محمد خاتمی تثبیت کرد.
سرمقاله شماره 59 راه توده چاپی - اردیبهشت 76 - بیانگر این درک و این مشی
است. در این سرمقاله زیر عنوان :
"جاسوسی، حادثه جوئی و تهدیدهای اخیر غارتگران و روحانیون بازاری،
دلیل روشنی بر جدی بودن انتخابات ریاست جمهوری است!"
چنین میخوانیم:
"انتخابات ریاست جمهوری که قرار است دوم خرداد ماه انجام شود، نه تنها صحنه
رویاروئی میان دو نگرش و دو برنامه سیاسی – اقتصادی، بلکه صحنه مقابله و
مقاومت تودههای میلیونی مردم به فقر و فلاکت کشیده شده ایران است، در
برابر غارتگران اجتماعی، ارتجاع مذهبی، طرفداران خصوصی سازی، مجریان و
مدافعان لیبرالیسم اقتصادی، زد و بند کنندگان با انگلستان و آمریکا و
بالاخره بازاریهای غارتگری، که در حزب موتلفه اسلامی جمع شده و پشت
روحانیون قشری و طرفدار سرمایه داری تجاری سنگر گرفتهاند. این مقابلهای
است با مافیای "حجتیه" و فراماسونری انگلستان در ایران. مقابلهای است با
مافیای اقتصادی که بنیاد مستضعفان را در اختیار گرفته، با جنایتکارانی که
نه تنها در زندانها، نه تنها در خیابان و کوچه و معابر و سینما و ورزشگاه
عمومی، بلکه در خارج از کشور نیز طراح و مجری انواع جنایات بودهاند و در
معاملات اسلحه و زد و بندهای سیاسی و ضد ملی در سطح بین المللی نقش داشته
اند!
سرمقاله راه توده سپس نتیجه می گیرد:
"انتخابات آینده ریاست جمهوری نه آسان برگزار خواهد شد و نه تقلب و تحمیل
آن رئیس جمهوری که مقابله با مردم و سرکوب جنبش مردم هدفش باشد، از سوی
مردم به آسانی پذیرفته خواهد شد. بدین ترتیب، خیره سری ارتجاع و مافیای
اقتصادی- سیاسی قدرتمند در جمهوری اسلامی، در تن ندادن به خواست مردم،
میتواند به این مقابله اشکال دیگری بدهد، که قطعا با انتخابات مسالمت آمیز
تفاوت اساسی خواهد داشت!
راه توده دربرابر همه فشار اپوزیسیون خارج كشور كه یكپارچه و با هیاهو مدعی
بود انتخابات یك "نمایش" و "وسیله رژیم برای كسب مشروعیت" است، بر ضرورت
بسیج مردم برای شركت در انتخابات تاكید كرد و نوشت:
"برای درهم کوبیدن مقاومت "ارتجاع بازاری – مذهبی" در برابر خواست و اراده
مردم و خنثی سازی انواع توطئههایی که این طیف، برای نگه داشتن اهرمهای
قدرت در جمهوری اسلامی بدان متوسل شده و میشود، یگانه راه حل آگاهی بیشتر
مردم و بسیج آنها برای شرکت در انتخابات است."
راه توده تاكید كرد:
"باید در راه خنثی سازی توطئههای ارتجاع برای ایجاد رعب و وحشت و خانه
نشین ساختن مردم در روز رای گیری با قدرت وارد صحنه شد. باید با افشای چهره
واقعی عمامه به سرها و یا بی عبا و عمامه هائی که با تحریک باورهای مذهبی
مردم، توانستهاند انقلاب عظیم و همه خلقی بهمن 57 را تا مرز نابودی هدایت
کرده و غارتگری، واپسگرائی، استقلال فروشی، عدالت گریزی، فقر و فاکت عمومی
را بدان تحمیل کنند، هیچ فرصتی را از دست نداد. ارتجاع و سرمایه داری
غارتگر نیز برای غلبه بر مردم و تکیه بر قدرت، تاکنون از هیچ فرصتی فروگذار
نکرده و باز هم نخواهد کرد.
این نبردی است، که سرانجام باید سرنوشت نهائی انقلاب بهمن 57 را روشن سازد:
نبرد بین "مردم و انقلاب" در برابر "ارتجاع و ضد انقلاب".
امروز می دانیم كه مردم ایران چگونه سرنوشت دوم خرداد را رقم زدند ولی در
آن زمان جسارت اعلام چنین موضعی در خارج كشور بهای سنگینی برای راه توده
داشت كه به آن نیز خواهیم پرداخت.
راه توده 291 08.11.2010