مهرماه 1333. یکسال و دو ماه پس از کودتای خونین 28 مرداد. یکی از شریف ترین و میهن دوست ترین افسران ارتش ایران به جوخه اعدام سپرده شد. سرهنگ عزت الله سیامک، بنیانگذار سازمان نظامی حزب توده ایران و از قدیمی ترین کمونیست های ایران بود، که در جریان یورش به گروه "ارانی" - معروف به 53 نفر- به چنگ استبداد رضاشاهی نیامد و در امان ماند. در این دوران- فاصله یورش به حزب کمونیست و سپس دستگیری گروه ارانی- انگشت شمار بقایای لو نرفته و دستگیر نشده حزب کمونیست ایران و گروهی که زنده یاد تقی ارانی هدایت فکری آن را برعهده داشت در دو هسته مستقل از یکدیگر فعالیت مخفیانه می کردند. حلقه واسطه این دو هسته شادروان عبدالصمد کامبخش بود، که خود از تصفیه شدگان ارتش رضاشاهی بود. او تحصیل کرده اتحاد شوروی بود و پلیس امنیتی رضا شاه آنقدر نسبت به حضور وی در ارتش حساسیت داشت که بتواند ضرورت برکناری او از ارتش را به رضاشاه گزارش کند.
از آن تاریخ تا یورش به گروه ارانی، این دو هسته، مستقل از هم فعالیت داشتند و هیچیک از اعضای گروه 53 نفر،- جز عبدالصمد کامبخش- اطلاع از هسته دوم نداشتند. دراین هسته دوم، علاوه بر سرهنگ سیامک، برخی نظامیان دیگری نیز فعالیت داشتند که بعدها در قیام افسران خراسان و حکومت فرقه دمکرات در آذربایجان نقش آفرین شدند.
درجریان یورش به گروه ارانی، عبدالصمد کامبخش زیر شکنجه و بازجوئی درباره این هسته دوم لب از لب نگشود و حتی در سالهای محکومیت، علیرغم فشارهای روانی برخی اعضای زندانیان گروه که تابع شایعه سازی های پلیس شده بودند این مهر را از لب برنداشت. پس از سقوط رژیم رضا شاه و بازشدن در زندان ها و بیرون آمدن زندانیان سیاسی، عبدالصمد کامبخش در سفری کوتاه به مرکز کمینترن، گزارش حفظ این هسته مهم نظامی در جریان دستگیری و بازجوئی و زندان را داد و به همین دلیل کمینترن طی تماسی با رهبری حزب تازه تاسیس توده ایران، صلاحیت کامبخش را همه جانبه تائید و حضور او در رهبری حزب را مورد تاکید قرار داد. کامبخش در رهبری حزب توده ایران قرار گرفت و در سالهای بعد، سازمان نظامی حزب توده ایران را بنیانگذاری کرد که خسرو روزبه دبیر تشکیلاتی آن بود و سرهنگ سیامک دبیر اجرائی آن و رابط با کامبخش در مرکزیت حزب توده ایران. بعد از خروج اجباری کامبخش از ایران( بدلیل حساسیت های پلیس امنیتی محمدرضا شاه و پیگردهای ناشی از قیام ناکام افسران خراسان)، حلقه ارتباط سازمان نظامی با حزب توده ایران با تصمیم هیات اجرائی سازمان نظامی و توصیه سرهنگ سیامک به خسرو روزبه واگذار شد، تا چهره عمیقا پنهان سرهنگ سیامک همچنان گذشته حفظ شود.
این سازماندهی تا کودتای 28 مرداد و یکسال پس از آن که یورش به سازمان نظامی حزب توده ایران آغاز شد، حفظ شده و تنها پس از این یورش بود که سرهنگ سیامک برای نخستین بار لو رفت. او از آرمان های کمونیستی و توده ای خود در دادگاه دفاع کرد. کودتاچیان از بیم تاثیر سخنان او روی ارتش شاهنشاهی که در سطوح مختلف سرهنگ سیامک را بعنوان قدیمی ترین، برجسته ترین، انسان ترین و خوش فکر ترین نظامی دوران خود می شناختند، وی را در راس گروه اول افسران توده ای به جوخه اعدام سپردند.
در گوشه ای از گورستان امام زاده عبدالله، قلب چاک چاک انسان شریفی به زیر خاک است که بر سنگ قبر سوده شده او براثر مرور زمان نوشته شده:
 

سرمشق شهامت
پناه انسان ها
شهید سرهنگ عزت الله سیامک
22 مرداد 1275- 27 مهرماه 1333

راه توده 131 30.04.2007