کدام شعار؟ کدام جبهه؟
مخالفت با سیاست جنگی
به معنای مقابله با نظامی ها نیست

این سیاست جنگی طبعا یک پایگاه طبقاتی هم دارد که در درجه اول بورژوازی نظامی و در کنار آن بورژوازی دولتی و تجاری و همه قشرهای سرمایه‌داری هستند که از وضع موجود و ادامه ماجراجویی در خارج و تلاش برای تحمیل اختناق در داخل سود می‌برند و پشتیبان آن هستند. البته با سایه و روشن‌هایی که به رقابت‌های میان آنان مربوط می‌شود و در جای خود اهمیت هم دارد. هر نوع سیاست صلح آمیز جهانی و آزادمنشانه داخلی که تنش را از مناسبات جهانی ایران درآورد و آن را تابع نظم و قاعده و حساب و کتابی کند و ضمنا بهانه نقض آزادی‌ها را در داخل بی مورد کند و به حضور سازمان یافته طبقات دیگر اجتماعی منجر شود با منافع این اقلیت در تضاد است. بنابراین آنان تا آخرین لحظه از سیاست جنگی پشتیبانی می‌کنند.  ادامه

-------------------------------------------------

سخنرانی "خالد بکتاش"
در دهمین کنفرانس احزاب کمونیست و کارگری جهان
ماهیت دولت احمدی نژاد
در متن این سخنان است
برگردان: کيوان خسروی

-------------------------------------------------

چرخ زنگ زده اقتصاد چین
پس از ماجراجوئی جهش بزرگ
"آلن رو" چین شناس کمونیست فرانسوی
ترجمه جعفر پویا

-------------------------------------------------

می شناسید؟
قربانیان توده ای کودتای 28 مرداد

این دو عکس را برای انتشار در راه توده از ایران فرستاده اند. فرستنده، از همگان طلب یاری کرده تا اگر اطلاعاتی در باره هویت و نحوه کشته شدن آنها دراختیار دارند آن را از طریق انتشار در راه توده به آگاهی عموم برسانند. این عکس ها، ظاهرا مربوط به دوران کودتای 28 مرداد و جنایاتی است که فرمانداری نظامی کودتاچی ها در سراسر کشور مرتکب شدند. ارسال کننده عکس ها نامه ای با این مضمون نوشته است: اخیرا در میان کتاب های کتابخانه پدرم که چند سال پیش در گذشت، این دو عکس را پیدا کردم. پدرم از توده ای های قدیمی بود و نمی دانم این عکس ها را از کجا بدست آورده و لابلای کتاب هایش پنهان کرده بود. آنها را برای شما می فرستم تا منتشر کنید و از مردم بخواهید که هر اطلاعی درباره آنها دارند به شما بدهند. عکس ها قدیمی است و هیچ یادداشتی در پشت آنها نبود. آنها که کشته شده و روی زمین کنار هم قرار داده و عکس از آنها گرفته اند، باید توده ای باشند و آن که با چادر از او عکس گرفته اند نیز همینطور. حدس می زنم که حداقل یکی از این عکس ها در مطبوعات وقت هم منتشر شده باشد. البته پدر من در آن سال ها با مطبوعات وقت کار می کرد و عمدتا عکاسی می کرد.