نتایج فاجعه بار سیاست جنگی- اتمی حاکم
جنبش ضد کودتای 22 خرداد
باید از انگیزه اصلی کودتا آگاه شود!

حمله ارتش عراق به ایران و سپس ادامه جنگ با عراق، پس از بیرون کردن قوای اشغالگر، بزرگترین تاثیر را روی سرنوشت انقلاب 57 گذاشت. هیچ رویدادی در تاریخ 30 ساله ایران، باندازه جنگ با عراق نتوانست نقش آفرین تحولات سیاسی و اقتصادی در طول جنگ و سپس، سالهای پس از جنگ شود. حتی امروز، وقتی از سلطه سپاه پاسداران براقتصاد و سیاست و کودتای اخیر – 22 خرداد- سخن می گوئیم، عقبه آن به دوران 7 ساله جنگ فرسایشی با عراق باز می گردد.  ادامه

-------------------------------------------------

-------------------------------------------

دیدار در مسکو
برای دعوت به ویتنام
بهروزبکتاشی

گنادی زوگانف رهبر حزب کمونیست روسیه فدراتیو، با عضو هیئت سیاسی حزب کمونیست ویتنام "وان لی" در مسکو ملاقات و گفتگو کرد. زوگانف در این ملاقات گفت:
ملاقات با دوستان و همفکران ویتنامی در راه مبارزه با امپریالیسم برای ما بمثابه جشن می باشد. من و همکارانم احترام بسیاری برای کشور شما و خط مشی حزب کمونیست ویتنام قائل هستیم. امروز بین کمونیست های روسیه و ویتنام وحدت نظر پیرامون مسائل بین المللی وجود دارد. از جمله، حزب کمونیست ویتنام اعتراض مصمم علیه انتقامجویان اروپائی مبنی بر همردیف قرار دادن اتحاد شوروی و آلمان فاشیستی را ابراز داشتند.
وان تی خاطر نشان کرد که مناسبات با حزب کمونیست فدراتیو روسیه برای کمونیستهای ویتنام از اهمیت زیادی برخوردار است. خلق ویتنام کمک اتحاد شوروی برای دفاع از مبارزه استقلال طلبانه را فراموش نمی کند. تحت رهبری حزب کمونیست ویتنام کشور ما 20 سال است که در راه نوسازی پیش می رود. در طی این دوران خلق ویتنام با چالش های جدی و پدیده های منفی روبرو شد. اما ما توانستیم که به موفقیت های بزرگی دست یابیم. بحران کنونی گلوبال به اقتصاد کشور ضربه زد و موجب تورم گردید، اما با اقدامات بموقع، ما موفق به حل مسائل پیش آمده می شویم. امسال رشد تولید ناخالص ملی ما به بیش از 5 درصد خواهد رسید.
در این دیدار، پیام دبیر اول حزب کمونیست ویتنام مبنی بر دعوت از زوگانف برای دیدار از ویتنام را تسلیم وی کرد. کنادی زوگانف یکبار دیگر ضرورت همکاری بین احزاب دو کشور در تدوین استراتژیک مشترک را خاطر نشان کرد و افزود که جهان دوباره به سوسیالیسم روی می آورد. تجربه آمریکای لاتین گواه این ادعا است.

-------------------------------------------

پنهان کردن واقعیت
هرگز عمری ابدی نداشته

حزب توده ایران، مدنی ترین حزب سیاسی ایران در دهه 1330 بود. دفاع از حقوق کارگران و زحمتکشان کشور در راس برنامه های آن قرار داشت. در مجلس چهاردهم، علیرغم همه کارشکنی های روحانیون و دربار شاهنشاهی، توانست 7 نماینده به مجلس بفرستد و برای نخستین بار فراکسیون چپ در پارلمان کشور شکل گرفت. بعدها در کابینه ائتلافی قوام نیز با سه وزیر حضور یافت. با آنکه افسران میهن دوست و متمایل به سیاست های حزب توده ایران تشکیلاتی نسبتا مستقل اما تابع سیاست عمومی رهبری حزب را تشکیل داده بودند، هرگز اندیشه کودتا و یا عملیات مسلحانه را در دستور کار خود قرار نداد. حتی اگر محدودیت ها و پیگردهای دربار شاهنشاهی و دولت های وقت نبود، شاید سازمان نظامی آن نیز مانند دیگر سازمان ها و تشکل های توده ای بصورت علنی فعالیت می کرد و نیازی به سازمان مخفی نداشت. در واقع، همیشه این حکومت ها بوده اند که فعالیت غیر علنی و مخفی را به حزب توده ایران تحمیل کرده اند. طبیعی است که حزب توده ایران برای بیان خواست ها و انعکاس نیازهای طبقات زحمتکش کشور دست به تظاهرات می زد و یا از اعتصاب های کارگری حمایت می کرد. این دو شیوه نیز، شیوه ای مدنی در مبارزات سیاسی است که در تمام کشورهای جهان رایج است. این اشاره بسیار مختصر به گذشته دهه 1330 برای بازانتشار عکس هائی است که از تظاهرات سازمان یافته حزب توده ایران در برابر مجلس شورای ملی ضروری تشخیص داده شد. بویژه که در ماه های اخیر، بسیاری از عکس های تاریخی و به یادگار مانده از مبارزات مدنی دهه 30 در وبلاگ ها و سایت های مختلف منتشر می شود، بی آنکه بنویسند سازمانده این تظاهرات چه حزبی بوده و شعارها و پلاکاردهائی که تظاهر کنندگان برفراز سر خود گرفته اند بیان کننده برنامه های اقتصادی و سیاسی کدام حزب بوده است. حزبی که برای نخستین بار زنان را در صفوف خود سازمان داد و شانه به شانه مردان در تظاهرات توده ای شرکت کردند.