سرمقاله 747

زمینه های مثبت بحث ملی

درباره قرار داد 25 ساله در ایران

هفته گذشته مرتضی مصباحی مقدم نماینده مجلس، در گفتگویی اعلام کرد "سند همکاری 25 ساله با چین" بعد از این بود که رهبر انقلاب پیام خاصی و فرد خاصی (علی لاریجانی) را به چین فرستادند و با رئیس جمهوری چین گفت‌و‌گو کردند. همزمان با وی "علی آقا محمدی" مشاور اقتصادی بیت رهبری نیز در یک گفتگوی تلویزیونی از همکاری با چین دفاع کرد و آن را بسود منافع درازمدت کشور و پاسخی به تحریم‌های امریکا دانست. چند روز بعد "احمدی بیغش"، عضو کمیسیون امنیت ملی، یعنی مهمترین کمیسیون مجلس، که با 24 هزار رای از گروه احمدی نژادی‌ها وارد مجلس شده است در مصاحبه‌‌ای ادعا کرد که قرار بود جزایری را به چین واگذار کنند که با مقاومت مجلس محقق نخواهد شد! وی چند ساعت بعد، پس از تهدید دولت به شکایت از وی، سخنان خود را پس گرفت.

بحث درباره اظهارات مصباحی مقدم یا آقا محمدی و یا بیغش نیست، بحث بر سر مجلسی است که آقای خامنه‌‌ای روی دست ملت گذاشته و آن را انقلابی ترین مجلس پس از انقلاب معرفی کرده است. مجلسی که آقای خامنه‌‌ای آن را دست آموز می خواست و شاید هم تصور کرده بود با این مجلس دیگر قرارداد راهبردی با چین را به سادگی تصویب خواهد کرد. مجلسی که قرار بود نماد بیعت با رهبر و وحدت "اصولگرایان" باشد و هنوز چند هفته از آغاز کار آن نگذشته معلوم شده که جای سیاست بازی و نزاع و درگیری جناح بندی‌های دست راستی شده است. مجلسی که رئیس ده درصدی آن متهم یک پرونده اختلاس ده هزار میلیارد تومانی است که قوه قضائیه اجازه رسیدگی به آن را نمی دهد و همین روزها مصطفی میرسلیم عضو دیگر مجلس که در هیئت رئیسه سهمی به او نرسیده بار دیگر پرونده آن را باز کرد.