تغییر سیاست جنگی
مهم ترین رویداد این مرحله است

در شرایط کنونی شعار سیاسی ما باید بیانگر آن سمتگیری باشد که هدف آن تغییر سیاست جنگی طبقه حاکمه باشد، چنان شعاری که بتوان حتی در نیروهای مدافع این سیاست نیز ایجاد شکاف کند. باید بتوان از درون حاکمیت کنونی درشرایط تحول اوضاع، بسود سیاست مورد نظرما نیرو جذب کرد. در طیف مقابل نیز این شعار باید بتواند آنهائی را که ادامه سیاست جنگی به زیان منافع طبقاتی آنان است را با یکدیگر علیه این سیاست متحد سازد.
برخی می‌گویند حزب توده ایران در دوران پس از انقلاب پشتیبانی خود از رهبری انقلاب را با ضرورت اتحاد طبقه کارگر و قشرهای زحمتکش و خرده بورژوازی توجیه می‌کرد. آیا این با آنچه در مورد مبنای سیاسی اتحاد گفته شد منافات ندارد؟
این درست است که حزب توده ایران سیاست ضرورت اتحاد با خط امام بمثابه نماینده توده‌های وسیع و قشرهای خرده بورژوازی را دنبال می کرد، اما برای آنچه "خط امام" می‌نامید پنج وجه مشخصه و سمتگیری سیاسی بر‌شمرد که آن ضرورت اتحاد با خط امام، منوط به تحقق این اصول بود.
سمت گیری دفاع از محرومان،
سمت گیری علیه بازگشت سلطه امپریالیسم بر ایران،
سمت گیری حفظ و گسترش اتحاد همه نیروهای شرکت کننده در انقلاب،
سمت گیری حفظ و گسترش آزادی‌ها و
سمت گیری به سوی پایه ریزی اقتصاد ایران بر مبنای سه بخش دولتی، خصوصی و تعاونی.
اگر رهبری انقلاب در دست خرده بورژوازی بود ولی در سیاست خود نه ضد امپریالیست بود، نه طرفدار محرومان، نه آزادی‌ها، نه اتحاد و نه اقتصاد سه بخشی، این می‌شد حاکمیت حجیته و جایی برای پشتیبانی از آن وجود نداشت. چنان که امروز جائی برای دفاع از حاکمیت کنونی باقی نمانده است.  ادامه