با تمام قدرت، از حرکت

به پیش دولت حمایت کنیم!

هفته گذشته، پایگاه اطلاع رسانی "کلمه" که منعکس کننده اخبار جنبش سبز اصلاحات است و گهگاه به اخبار و اطلاعات قابل توجهی از درون حاکمیت دسترسی دارد، گزارشی را درباره توطئه خنثی شده "کودتا در انتخابات 92" منتشر کرد. شاید این گزارش، بدلیل خنثی شدن توطئه، گذشته بیش از یکماه از انتخابات و آغاز به کار رئیس جمهوری جدید (دکتر حسن روحانی) برای برخی محافل سیاسی، احزاب و سازمان های سیاسی خارج و داخل کشور دیگر اهمیت کلیدی نداشته باشد، اما برای راه توده چنین نیست.

ما برای این گزارش اهمیت ویژه ای قائل هستیم، زیرا تائید کننده آن درایتی است که شورای سردبیری راه توده در موضع گیری قاطع برای شرکت در انتخابات و حمایت قاطع از دکتر حسن روحانی از خود نشان داد. راه توده در شماره 411 (23 خرداد 1392) جمع بندی انتخاباتی شورای سردبیری را با این عنوان اعلام کرد:

پیش به سوی صندوق های رای

بکوشیم انتخابات در مرحله اول

با پیروزی روحانی تمام شود!

این اعلام نظر و تاکید بر ضرورت تمام کردن کار انتخابات و پیروزی حسن روحانی در مرحله اول رای گیری، در حالی انتشار یافت که سیاست "تحریم" با تمام قدرت در خارج از کشور تبلیغ می شد و در داخل کشور نیز همان ها که در صدد توطئه یک کودتای دیگر بودند و اکنون وبسایت کلمه گزارش آن را افشاء کرده است، با تمام نیرو روی قهر مردم از صندوق ها و تشویق یاس و نا امیدی از نتیجه انتخابات متمرکز بودند. حتی بنام سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی خارج از کشور و بنام "راه سبز امید" و آن هم خارج از کشور سیاست "تحریم" کم رنگ و یا پر رنگ دنبال می شد.

به همین دلیل است، که اهمیت آن درایت توده ای که در آخرین موضع گیری انتخاباتی راه توده انعکاس یافت و میدانیم که با استقبال وسیع توده ای ها در داخل کشور روبرو شد، برای شورای سردبیری راه توده و همه یارانی که راه توده را برای انتشار همراهی می کنند و بیش از دو دهه با آن همگام هستند افتخار آفرین است. این افتخار بدست نیآمد، جز بدلیل پیروی خدشه ناپذیر از مشی و نگرش تاریخی حزب توده ایران به رویدادهای جامعه ایران.
به رسم شادی و شادباش، دست یکایک همراهان و همگان را می فشاریم، چرا که این روشن بینی، محصول نگرش همه توده ایهای استوار بر مشی توده ایست!.. ادامه

دو کاسبی در داخل و خارج

با فاجعه 67 و با فتنه 88

کابینه آقای حسن روحانی معرفی شد و بجز سه تن، بقیه اعضای آن از مجلس رای اعتماد گرفتند. در جریان این معرفی و رای اعتماد بازندگان انتخابات یا درواقع بازنده ترین آنها که امید به آینده خویش را روزبروز بیشتر از دست می‌دهند، بیش از همه بنای مخالفت با ترکیب کابینه را گذاشتند. جمعی که حسین شریعتمداری در بیرون مجلس و امثال رسایی و کوچک زاده و زاکانی درون مجلس در راسشان قرار دارند هر تیری را که در کمان داشتند علیه کابینه پیشنهادی رها کردند. آنها که زخم خورده جنبش سبز هستند تنها در نخستین روز جلسه رای اعتماد 1600 بار اصطلاح "فتنه" را تکرار کردند و لقب "کاسبین فتنه" را برای خود تثبیت کردند. همه وزرای معرفی شده، پیشینه و حال و آینده آنان، ظرفیت‌‌ها و توانایی‌‌ها و ناتوانی‌‌های آنان، وضع کنونی و برنامه دولت به کنار رفت و تمام ماجرای معرفی دولت جدید در "فتنه" خلاصه شد. در واقع اینان با رای مردم و انتخاب حسن روحانی مخالفند ولی چون شهامت ابراز علنی آن را ندارند با طرح موضوع "فتنه" عملا با او مخالفت و کاسبی سیاسی می‌کنند.
بازندگان انتخابات در خارج کشور هم که بنام "اپوزیسیون" فعالیت می‌کنند وضع بهتری از حسین شریعتمداری‌‌ها ندارند. آنان هم بسیار بیم دارند که مبادا امید مردم به تغییر برآورده شود و اینان ناگزیر شوند در محیطی شفاف پاسخگوی حال و گذشته و انواع و اقسام خرابکاری‌‌ها خود شوند. اعلام نام مصطفی پورمحمدی بعنوان وزیر دادگستری برای اینان مانند نوری در عمق تونلی تاریک بود. مانند بازندگان انتخابات در داخل، اینان نیز همه دیگر وزرای پیشنهادی، گذشته آنان، برنامه هایشان، سرنوشت کشور، مسئله برونرفت از تحریم ها، برنامه آینده دولت روحانی، مسایل اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و همه و همه را فراموش کردند و به تکرار یک نام پرداختند : "مصطفی پورمحمدی". اگر بازندگان انتخابات در داخل کشور 1600 بار نام فتنه را تکرار کردند اینان 16000 بار نام مصطفی پورمحمدی را تکرار کردند. گویی این کشور تنها یک مسئله و این کابینه تنها یک وزیر دارد و آن هم مصطفی پور محمدی است. اینکه دلایل این معرفی چه بوده یا چه نبوده، اینکه اصلا وزیر دادگستری توسط رییس قوه قضاییه معرفی می‌شود و نه رییس جمهور برای این بازندگان انتخابات در خارج کشور یا درواقع بازنده ترین آنها اصلا مهم نیست. چرا که مسئله آنان در این جنجال پورمحمدی و یا فاجعه قتل عام زندانیان سیاسی نیست، مشکل اینان با شخص حسن روحانی و بیش از آن با مردم ایران است که به روحانی رای داده اند. همین پورمحمدی وزیر کشور کابینه احمدی نژاد بود و صدای یکی از این آقایان در نیامد چون با احمدی نژاد مشکلی نداشتند. هیچکدام آن زمان یاد قتل عام زندانیان نیفتادند. بنابراین پورمحمدی و تکرار شبانه روزی نام او یک ابزار است. ابزاری برای مخالفت قبیله تحریمی ها با حسن روحانی و انتقام گیری و تحقیر مردمی که به او رای داده اند.
اینان کاسبین فتنه نیستند ولی "کاسبین فاجعه" هستند. بدنبال پیشگیری از فاجعه نیستند، برعکس بدنبال آن هستند که فاجعه‌ای رخ دهد تا با آن کاسبی سیاسی کنند. خوشحال نیستند از اینکه حسن روحانی با رای مردم امده و احتمال وقوع یک فاجعه از سر کشور ما کمتر شده است. ناراحت هستند که چرا چنین شده است. اگر امریکا به ایران حمله می‌کرد و فاجعه بزرگی در کشور بوجود می‌امد می‌توانستند بگویند جمهوری اسلامی موجب حمله امریکا به ایران شد و سال‌‌ها با این فاجعه کاسبی کنند ولی چنین نشده و از مردم ایران و حسن روحانی از این بابت ناراحتند. اینان مسئله جمهوری اسلامی را با ملت و کشور ما مخلوط کرده اند. هر فاجعه و بلایی سر کشور و ملت ما بیاید بشرط انکه بشود از آن برعلیه جمهوری اسلامی بهره گرفت و تبلیغ کرد از نظر اینان خجسته و فرخنده است.
این کاسبی با فاجعه هم برای خود تاریخی طولانی دارد. از مجاهدین خلق و اقلیت و پیکار و امثال آنان که سی سال است با فاجعه خرداد 60 که خود آنها در بوجود اوردن آن نقشی اساسی داشتند کاسبی می‌کنند، تا کاسبی با فاجعه قتل عام زندانیان سیاسی در جریان انتخاب میرحسین موسوی و جنبش سبز و امروز هم کاسبی با همان فاجعه علیه رای مردم به روحانی. این کاسبین فاجعه هم با آن کاسبین فتنه دستشان در یک کاسه است. سایت اخبار روز که امروز نقش ارگان و هماهنگ کننده بازندگان انتخابات در خارج کشور علیه روحانی را برعهده گرفته است در زمان موسوی هم عینا همین نقش کاسبی با فاجعه را درمورد وی بازی کرد. این سایت که پیش از انتخابات 88 تمام مدت علیه میرحسین موسوی بر محور فاجعه قتل عام تبلیغ می‌کرد مثلا در تاریخ 17 خرداد 1388 یعنی پنج روز پیش از برگزاری انتخابات دهم در یادداشتی با عنوان " چماق سبز!" (که منظور همان جنبش میلیونی سبز در خیابان‌‌ها بود) با اشاره به یکی از رسانه‌‌هایی که از میرحسین موسوی پشتیبانی می‌کرد چنین نوشت:  ... ادامه

پاسخ دولت

دمکراتیک برزیل به اعتراضات مردم

آذرفریتاش