یکی دو هفته است که موضوع "ترانه" آقای شاهین نجفی ظاهرا در مورد امام "نقی" به جنجال های نوبتی در جمهوری اسلامی افزوده شده است. ما هم مانند اکثریت مردم ایران با این به اصطلاح ترانه از طریق تبلیغات وسیعی که خبرگزاری حکومتی فارس برای آن به راه انداخت آشنا شدیم. این ترانه و تبلیغات حکومتی پیرامون ان را از چند جهت می توان بررسی کرد.
جهت نخست محتوای آن است که می توان ان را نشانه اوج انحطاط ادبی و هنری و فرهنگی دانست. واقعا برازنده ترین عنوانی که می توان به این ترانه داد همان اصطلاح عامیانه "دری وری" است.
البته این ترانه در "دروی وری" و چرت و پرت گویی همه رکوردها را پشت سرگذاشته است. نه با اعتقادات مذهبی یا تاریخی مردم کشور ما کمترین نزدیکی را دارد و نه با مبارزه و شعور سیاسی آنها. نه محتوایی ارزنده دارد و نه بیانی هنرمندانه. وقتی امثال شجریان و لطفی و علیزاده و سیما بینا و دهها و دهها هنرمند دیگر کشور ما در داخل کشور از برگزاری یک کنسرت ساده محروم هستند باید امثال شاهین نجفی با این دروی وری گویی های زشت به قهرمان تبدیل شوند و عنوان "هنرمند" بر خود بگذارند.
اما مهمتر آست که چرا خبرگزاری حکومتی فارس اینچنین برای تبلیغ این ترانه سنگ تمام گذاشت. دلایل آن هم متعدد است.
دلیل نخست ان است که خبرگزاری فارس می خواهد چنین القا کند که مخالفان جمهوری اسلامی از قماش طرفدارانش هستند. اگر نماد هنرمند طرفدار حکومت ده نمکی و فرج الله سلحشور است نماد "هنرمند" مخالف حکومت شاهین نجفی است. واقعا هم در مقام مقایسه منصفانه فرج الله سلحشور می‌تواند سطح خود و "هنرش" را از شاهین نجفی بالاتر بداند!
دلیل دوم این است که در این شعر چند جمله تمسخر آمیز علیه آقای خمینی و مهندس موسوی و جنبش سبز آمده است. توهین به امام نقی بهانه است. تبلیغات و جنجال خبرگزاری فارس برای شاهین نجفی بخاطر بردن همین چند جمله به میان مردم است. می خواهند بگویند که گویا خواننده این ترانه نماینده جنبش مخالفان حکومت است و این مخالفان از جنبش سبز و موسوی عبور کرده اند. این بهره برداری سیاسی است که حکومت و خبرگزاری فارس می خواهد از این "ترانه" انجام دهد. برای رسیدن به این هدف جعل فتوا ساده ترین و پیش افتاده ترین کاری است که انجام می دهند.
اما نکته دیگر در این ماجرا واکنشی است که این ترانه در محافل معینی در خارج کشور برانگیخته که بنام دفاع از "آزادی بیان" وارد میدان شده اند. حتی هماهنگی‌هایی به عمل آمده تا بنام دفاع از خواننده ترانه در مقابل سفارت جمهوری اسلامی جمع شوند. قطعا این جمع شدن با تبلیغات وسیع حکومتی در داخل ایران همراه خواهد شد تا بتوان بیشترین بهره برداری ممکن علیه اصلاح طلبان و مخالفان واقعی و میهن دوست حکومت به عمل آورد. بخاطر داریم که در ماجرای کنفرانس برلین، تلویزیون حکومتی حتی زنان و مردان برهنه را نشان داد تا چنین وانمود کند که مخالفان حکومت این گونه تیپ ها و آدم ها هستند. جنجال بر سر این ترانه هم ادامه جنجال کنفرانس برلین است.
جامعه ایران امروز بیش از هر زمان دیگر جامعه ایست روادار و شرط دوام رواداری احترام متقابل است. از درون این احترام است که دموکراسی، آرامش و همراهی و همفکری ملی زاییده خواهد شد. دری وری گویی های زشت آقای نجفی و جنجال های خبرگزاری حکومتی فارس و حکم واقعی یا جعلی ارتداد این رواداری، این احترام به اندیشه ها و اعتقادات، این همراهی و همفکری ملی را هدف گرفته است. هر دو سر این جنجال ویرانگر را باید با قاطعیت تمام محکوم کرد.