جنبش سبز و انقلابی مردم ایران
تا اعماق جامعه ما نفوذ یافته

دوخبر، از میان سیل اخبار هفته گذشته را، می خواهیم مبنای سرمقاله این شماره راه توده قرار دهیم. دو خبری که اگر هیجان زده‌ی افشاگری های معطوف به یکی از آنها و همچنین خبرهای ویژه دیگری نشویم، هم درجریان عمق و ژرفای جنبش سبز قرار می گیریم و هم با دلهره اصلی حاکمیت از چنین عمق و ژرفائی با اطلاع می شویم.

یکی از دو خبر مربوط به نوار فیلم سخنرانی یکی از سرداران لات و لمپن سپاه پاسداران بنام سردار قاسمی برای چماقداران است، که بسیاری از خوانندگان این سرمقاله آن را طی هفته گذشته در سایت های دیگر و یا روی شبکه یوتیوب دیده اند، و دیگری مربوط به سرمقاله ایست که آغاز فعالیت سایت "ندای سبز" را بشارت داد.

در میان حرف هائی که سردار قاسمی در آن سخنرانی زده ( این فیلم را می توانید از اینجا نیز ببینید)، اعتراف به شکنجه بازداشت شدگان در کهریزک و بازداشتگاه های دیگر و دلهره های حضرت آقا (علی خامنه ای) و خبرهای دیگری که وی در این سخنرانی از دهانش بیرون آمده مهم است، اما در اینجا آنچه ما از آن سخنرانی و از میان سخنان وی می خواهیم بیرون کشیده و روی آن تاکید کنیم، این اخبار نیست. سردار قاسمی می گوید آنها که در جنبش سبزاند مشتی بی درد و شکم سیراند که از طرف شمال شهر به طرف مرکز شهر راه می افتند. (البته با عبارات توهین آمیز و لمپنی خودش اینها را بیان می کند) و وای به روزی که از جنوب شهر، پابرهنه ها و دمپائی به پاها راه بیفتند که اگر چنین شود باید بگذاریم زمین و فرار کنیم.

نیمی از حرف او درست است و نیمی دیگر غلط. آنجا که می گوید باید زمین گذاشت و فرار کرد، درست است و آنجا که جنبش سبز را جنبش شکم سیرهای شمال شهری معرفی می کند غلط. در حقیقت آنچه سردار قاسمی از آن با بیم و هراس یاد می کند، یعنی پابرهنه‌ها و دمپائی به پاها، در دل جنبش سبز به حرکت در آمده‌‌اند. به دیگر سخن: جنبش کنونی مردم کشورما، یک جنبش ملی است که همه طبقات و اقشار اجتماعی را در بر گرفته و هر روز که از عمرآن می گذرد، بر عمق طبقاتی آن افزوده می شود. متاثر از همین وسعت و عمق است که ما بتدریج شاهد شعارهای اقتصادی و طبقاتی در کنار شعارهای سیاسی در راهپیمائی ها می شویم و از جمله دلائل بقای جنبش کنونی نیز همین است.

خبر دوم. یعنی آغاز به کار سایت خبری "ندای سبز" نیز، در واقع پشت جلد همین ارزیابی از جنبش سبز و پاسخی است غیر مستقیم به سردار قاسمی، بی آنکه نویسندگان و منتشر کنندگان این سایت، چنین هدفی را دنبال کرده باشند.

در سرمقاله آغاز فعالیت "ندای سبز" خواننده با دلائل و نشانه های تفاوت جنبش سبز با جنبش دوم خرداد آشنا می شود، با عمق طبقاتی یافتن جنبش سبز در مقایسه با جنبش دوم خرداد. ...  ادامه

-----------------------------------------------------

زحمتکشان ایران
 بخشی از جنبش سبز و مدنی اند!

آنچه می خوانید خلاصه ایست از مقاله منتشر شده در سایت خبری "ندای سبز" برای کسانی که فرصت بازخوانی کامل مقاله را ندارند. مشروح این مقاله نیز در ادامه آن آمده است.

پس از هفت ماه وقت آن رسیده است که بپرسیم کدام یک از شعارهای اصلی پس از انتخابات، محتوای مشخصا طبقاتی داشته‌اند؟ غیر از این است که واردات کالای ارزان چینی کارگران‌مان را به بیکاری کشانده است، پس چه طور آن‌ها را در شعار علیه چین سهیم نمی‌دانیم؟ گاه "مدنی" بودن اعتراضات را به طبقه متوسطی بودن آن تعبیر می‌کنند، اما این چه توهینی است که کارگران و زحمتکشان کشورمان را غیرمدنی تلقی می‌کنیم؟ واقعیت این است که بخش چشم‌گیری از زحمتکشان از پیش از انتخابات دوشادوش دیگر گروه‌های جامعه برای تغییر وضعیت تلاش کرده‌اند و در تمام این ماه‌ها همراه جنبش بوده‌اند. سیاست‌های اقتصادی فعلی احمدی‌نژاد علاوه بر فشار غیرقابل تحملی که به اقشار فرودست وارد می‌کند، همان طبقه متوسط را هم به فقری روزافزون خواهد کشاند. اتفاقی تلخ که گروه‌های بزرگی از جامعه را در رنجی مشترک سهیم خواهد کرد.

گرانی و فقری که در ماه‌های آینده به طور فزاینده سراغ قشرهای مختلفی از جامعه می‌آید عرصه را بر فرودستان جامعه زودتر تنگ خواهد کرد. جنبش سبز از هم اکنون باید در اندیشه پشتیبانی و پیوند با اعتراضات آنانی باشد که از پی اجرای طرح تحول اقتصادی احمدی‌نژاد، برای طلب یکی از ساده‌ترین حقوق خود، یعنی نان، به خیابان خواهند آمد.

.... ادامه

راه توده، سالها پیش چه گفت
و امروز چه می گوید؟